“แมท...ทำไมคุณมานอนอยู่ตรงนี้ล่ะคะ?”
เสียงเรียกของใครคนหนึ่งปลุกร่างสูงที่นั่งหลับบนโซฟาโดยแขนทั้งสองโอบกอดเด็กหญิงและชายตัวเล็กไว้ทั้งซ้ายขวา แมทเทียสลืมตาขึ้นรับแสงสว่างเจิดจ้าและเห็นคาลิสต้ายืนจ้องมองเขาด้วยความประหลาดใจ แน่นอน...เธอต้องประหลาดใจอยู่แล้วเมื่อเห็นนายน้อยมานั่งหลับอยู่บนเก้าอี้หน้าระเบียงห้องนอนโดยที่ยังโอบกอดลูกน้อยทั้งสองที่ยังหลับสนิทไว้ในวงแขนทั้งสองข้าง ชายหนุ่มลืมตาตื่นแต่ยังมึนงงไม่หาย
“คาลิสต้า...นี่กี่โมงแล้ว”
“ตอนนี้เหรอคะ...ก็ประมาณเกือบจะเก้าโมงเช้าแล้วค่ะ”
“ว่าไงนะ!” เขาทำหน้าตกใจ “พระเจ้า...เอ้อ...”
แมทเทียสแทบจะผุดลุกขึ้นหากไม่ติดว่าอุ้มเด็กน้อยทั้งสองที่ยังหลับสนิทไว้แนบอก ให้ตายเถอะ! เขาไม่เคยตื่นสายมากขนาดนี้มาก่อน หนำซ้ำเขาก็เพิ่งได้หลับตาและหลับลึกเล็กน้อยก่อนหน้านี้ไม่ถึงชั่วโมงด้วยซ้ำ เรียกว่าแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอนทั้งคืนก็ว่าได้ แต่ก่อนที่เขาจะ
