ราคีรักรอยสวาท

ผู้ชายเจ้าทิฐิและปากแข็งอย่างเขาแม้จะร้ายกาจมากเท่าใด หากก็พร้อมสยบยอมให้แก่หัวใจดวงน้อยอันเป็นที่รักแมทเทียส คอสแทนทิโน เก็บความคั่งแค้นไว้ในอกตลอดระยะเวลาห้าปีหลังจากที่ผู้หญิงชั่วช้าอย่าง ลักษณ์นารา ลูกสาวแม่บ้านที่เขาเคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้งจนตั้งท้องหลอกเอาเงินจากมารดาของเขาสองล้านยูโรแล้วหนีหายไปกับแม่ของเธอเขาตามหาผู้หญิงหน้าเงินและต้อยต่ำอย่างเธอจนพบเพื่อยื่นข้อเสนอและบีบบังคับหญิงสาวโดยเธอไม่มีทางเลือกให้เธอมีเวลาอยู่กับลูกแผดชายหญิง ปุ๊บปั๊บ และปุนต์แค่หนึ่งปีก่อนถูกเฉดหัวออกจากคฤหาสน์ของเขาให้อยู่อย่างทุกข์ทรมานในฐานะของผู้หญิงที่เคยเป็น เมีย แต่ต้องกลับต้องทนแบกรับความเจ็บช้ำและสิ่งเดียวที่เขาต้องการคือ ลูกกับสัญญาที่จะถูกฉีกทิ้งในอีกหนึ่งปีหลังยัดเยียดอเวจีให้ผู้หญิงไม่มีหัวใจได้สำนึก!     ลักษณ์นาราจ้องมองจี้รูปหัวใจที่คล้องไว้กับสร้อยเงินเส้นเล็กในฝ่ามือเรียวบางก่อนจะรีบกำมันไว้ในอุ้งมือเมื่อบานประตูห้องนอนถูกผลักเข้ามาเบา ๆ พร้อมใครคนหนึ่งก้าวเข้ามาหยุดข้างหญิงสาวร่างบอบบางในเสื้อคอบัวสีชมพูเข้าชุดกับผ้านุ่งลวดลายดอกไม้ปักดิ้นเงิน “ยังไม่ไปทำงานอีกหรือลูก?” คำถามในน้ำเสียงอ่อนโยนที่ดังขึ้นทำให้หญิงสาวเงยหน้ามองหญิงวัยกลางคนที่เดินมาหยุดตรงหน้าก่อนค่อย ๆ หย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ไม้ริมหน้าต่างซึ่งมองออกไปเห็นทิวทัศน์ของแม่น้ำสายใหญ่อาบด้วยแสงแดดอ่อนยามเช้าพาดผ่านใจกลางสองฝั่งของเมืองสังขละบุรี รัชนียิ้มให้ลูกสาววัยยี่สิบสองของเธอที่นั่งอยู่บนเตียงภายในห้องนอนของบ้านไม้หลังเล็กริมฝั่งน้ำ ลักษณ์นารายิ้มตอบและกล่าวว่า “หนูกำลังจะออกไปค่ะแม่ กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ แล้วแม่ล่ะคะ เห็นบอกว่าจะไปวัดนี่ไม่ใช่หรือคะ” รัชนีพยักหน้า “จ้ะ...วันนี้แม่เตรียมของไปวัด ตั้งใจไปถวายปัจจัยให้น้องชายของลูก” ลักษณ์นารานิ่งนึกถึงคนที่รัชนีเอ่ยถึง...มารดาหมายถึง กานต์ น้องชายคนเดียวของเธอที่เข้าสู่ร่มกาสาวภัสตร์มาเป็นเวลาเกือบสี่ปีนับตั้งแต่วันนั้น วันที่เธอจำต้องยอมหันหลังให้กับทุกสิ่งทุกอย่างและเดินทางออกจากประเทศกรีซเพื่อกลับบ้านพร้อมมารดาเพื่อสะสางปัญหารุมเร้าทั้งที่ตัวเธอเองก็ยังทำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้จนถึงทุกวันนี้ หญิงสาวได้ยินเสียงถอนหายใจของรัชนีดังขึ้นในความเงียบ “กานต์บวชมาหลายปีแล้ว ตั้งแต่มีเรื่องเมื่อห้าปีที่แล้วเขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน ใจหนึ่งแม่ก็ดีใจเหลือเกินที่น้องชายของลูกกลับใจเป็นคนดี ไม่เที่ยวเตร่เล่นพนันอย่างแต่ก่อน แต่อีกใจแม่ก็รู้สึกว่าที่กานต์เป็นแบบนี้ได้ก็เพราะบุญคุณล้นเหลือของพี่สาวเขาที่ยอมสละได้ทุกอย่างเพื่อน้อง” “มันผ่านไปแล้วนะคะแม่ ตอนนี้หนูไม่ได้คิดถึงเวลานั้นอีกแล้ว” “ลิลลี่” รัชนีเรียกเสียงแผ่วและทำให้นัยน์ตาของคนฟังวาวขึ้น “แม่ขอโทษที่ต้องเรียกชื่อนี้ของลูกอีก แต่แม่ว่ามันเป็นชื่อที่เพราะและอ่อนหวานมากกว่าที่แม่เคยเรียกหนูว่า ลักษณ์” หญิงวัยกลางคนในชุดเสื้อผ้าฝ้ายสีน้ำตาลและนุ่งผ้าถุงสีเดียวกันลุกขึ้นเพื่อเข้าไปนั่งข้างบุตรสาวที่ตอนนี้ใบหน้างดงามหมดจดใต้กรอบเรือนผมยาวดำขลับหมองลงอย่างเห็นได้ชัด รัชนีตั้งดึงมือของบุตรสาวมากุมไว้หากก็ต้องชะงักเมื่อเห็นว่ามีสร้อยเงินเส้นเล็กอยู่ในมือข้างนั้น นางก้มลงมองขณะแววตามีประกายรำลึก รอยยิ้มขื่นจุดขึ้นบนริมฝีปากของรัชนี “นี่เป็น...ของ เขา...ใช่ไหม?” นางเอ่ยถามและต้องใจหายเมื่อเห็นหยดน้ำหยาดลงบนแก้มของบุตรสาวที่พยักหน้ารับ “ค่ะ...เป็นของ ของเขา” “หนูลืมเขาไม่ได้...โถ...ลูกแม่...แม่ขอโทษ” รัชนีแนบใบหน้ากับแก้มนวลเปียกชื้นของบุตรสาวขณะความคิดประหวัดไปถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อกว่าเจ็ดปีที่แล้ว เธอเดินทางไปทำงานเป็นแม่บ้านที่ประเทศกรีซจากความช่วยเหลือของเพื่อนสนิทโดยพาลักษณ์นาราติดสอยห้อยตามไปด้วยโดยปล่อยให้กานต์ ลูกชายคนเล็กอยู่ในความอุปปการะของพี่ชายเพราะสามีของเธอเสียชีวิตไปตั้งแต่ลูกทั้งสองยังเล็ก เธอโชคดีที่ได้ไปทำงานในคฤหาสน์ของมหาเศรษฐีติดอันดับของประเทศและติดอันดับโลกเลยก็ว่าได้ นั่นคือนิวาสถานของตระกูลคอสแทนทิโน เจ้าของคฤหาสน์หลังงามคือ เอเรียลล่าคอสแทนทิโน เธอเป็นหม้ายมหาเศรษฐีนีและมีลูกชายคนเดียว แมทเทียส คอสแทนทิโน หนุ่มวัยยี่สิบห้าหน้าตาหล่อเหลายิ่งกว่าเทพเจ้าในนิยายเทพปกรณัม เขาพึ่งรียนจบจากต่างประเทศและกลับมารับตำแหน่งผู้บริหารของอาณาจักรธุรกิจหมื่นล้านของครอบครัวที่กำลังขยายตัวไปทั่วโลก และเขาอาจได้พบผู้หญิงที่คู่ควรหากโชคชะตาไม่เล่นตลกให้เขาต้องตาต้องใจลักษณ์นาราลูกสาวของเธอที่ตอนนั้นอายุเพียงสิบเจ็ดย่างสิบแปดเท่านั้น ความรักระหว่างลูกชายเจ้าของคฤหาสน์กับลูกสาวแม่บ้านเริ่มเบ่งบานและความหวั่นกลัวก็เริ่มคืบคลานเข้ามาทีละน้อย รัชนีไม่เคยคิดไฝ่สูงด้วยการใช้ความสัมพันธ์ระหว่างลักษณ์นาราและแมทเทียสมาหาผลประโยชน์ให้ตัวเอง เธออยากเห็นลูกสาวมีความสุขแต่แล้วสิ่งที่เธอกลัวมากที่สุดก็บังเกิดขึ้นอย่างไม่อาจเลี่ยง ลักษณ์นาราตั้งครรภ์ และเรื่องนี้ก็ไม่ได้ทำให้เอเรียลล่าพอใจ มันเป็นไปอย่างที่เธอคาดคิดและหวาดหวั่นมาเสมอ นั่นคือการไม่ยอมรับและความพยายามกีดกั้นรักต่างชนชั้นซึ่งเธอรู้ว่าจุดจบของเรื่องทุกอย่างจะเป็นเช่นไร ทั้งที่แมทเทียสรู้เรื่องนี้และเขาสัญญาว่าจะรับผิดชอบหากแต่นั่นกลับไม่มีน้ำหนักมากพอเท่ากับเงินสองล้านยูโรที่เอเรียลล่าตั้งใจหยิบยื่นให้เพื่อให้เธอพาลูกสาวกลับเมืองไทยประจวบเหมาะกับที่ลูกชายของเธอมีปัญหาติดหนี้การพนันและถูกขู่เอาถึงชีวิต “มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่ฉันจะยอมให้แมทเทียสแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่มีสกุลรุนชาติอย่างลูกสาวของหล่อน  นี่ฉันจะเอาหน้าไปไว้ไหนถ้าคนในสังคมรู้ว่าเจ้าของคอสแทนทิโน คอร์ปอเรชั่นเอาเด็กรับใช้ในบ้านทำเมีย ลิลลี่เรียนจบชั้นไหนกัน หล่อนก็รู้ดีว่าหล่อนไม่มีอะไรสักอย่าง มาที่นี่ตัวเปล่าแล้วคิดจะเอาทุกอย่างไปอย่างนั้นหรือ”