İnsanlara bize doğru adeta kilitlenmiş bakıyorken Zübeyde’nin elindeki bardak kaydı ve yere düştü. Oanki can havlimle bile bana karşı giderek artan kinini görebiliyordum. Can Dirseğim kayınca suyun içine tekrardan dalar gibi olduğumda beni ikisi de aynı anda tutmaya çalıştı. Birbirleriyle çakışınca birbirlerine öfke dolu bakışlar attıklarında Ali’nin sesini duydum.
“Gelin.” Yukarıdan tuttuğu havluyu bize doğru sarkıtmıştı.
“Rüya,” Eymen’e baktığımda Savaş’ın sesini duydum.
“Çıkalım.”
Bu durumda bile adeta birbirleriyle yarış ediyorlardı. Onları anlamak imkansızdı. Kenardaki merdivene kadar ilerleyip tutunmaya çalıştığımda Savaş Sırtımdan destekliyordu. Eymen benden önce çıkarak elini uzattığında bir adım atım eteğimin iyice kapalı olduğundan emin olduğumda Savaş, Ali’nin uzattığı havlu
