İfadem ters bir hal alınca etrafa bakındım. Hala o pişkin suratıyla beni izlemesine katlanamıyordum.
“Ne yapayım?” Çenemin ucuyla üzerini gösterdim.
“Ne?” Şaşırmıştı.
Omuzlarımı silkerek “yani? Ne yapayım? Duygularınla beraber sonuç da değişmeyecek.” Dediğimde bozguna uğradı. Şu anda ben onun üstüne çıkmıştım, az önce üzerime basarak beni ezmeye çalışan onun…
Arkamı döndüm, lavaboya gitmek için bir adım daha atacakken önüme geçtiğinde gözleri tekrardan cam gibi parlıyordu, öfkeden parlıyor, az bir şey yaşarıyordu. “Çekil.” Deyip yanından geçecekken tekrardan yolumu kesti ve iğrenerek yüzüme baktı.
“Savaş seninle sevgili oldu diye kendini ne sandın?” Baştan aşağı üzerimi inceledi. Onu seçmemiş olmasına deliriyordu. “Sen benimle aynı kategoride misin? Kendini ne sanıyorsun?” Dedi aşağıl
