เสียงวี๊ดว๊ายของบรรดาสาวๆ ภายในงานดังขึ้นเป็นระยะ และนั่นก็ทำให้อลิซที่กำลังจ่อแก้วเหล้าแก้วที่สามกับปากของตัวเองต้องหยุดชะงักและหันกลับเข้าไปมองภายในงาน ร่างสูงใหญ่คุ้นตาของผู้ชายที่หล่อนอยากจะลืม แต่ก็ลืมไม่ได้สักทีเดินอยู่ในนั้น หญิงสาวกัดปากแน่นด้วยความขุ่นเคือง หล่อนเทเหล้าลงคอจนหมดแก้วจากนั้นก็พยุงตัวลุกขึ้นยืน
“เข้ามาหาเหยื่อสินะ ทีเราเสนอตัวให้ไม่ยอมเอา... คนบ้า...”
อลิซที่หน้าแดงก่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์พาร่างอรชรที่ตอนนี้เดินแทบไม่ตรงทางแล้วกลับเข้าไปภายในงาน หล่อนมุ่งหน้าเดินไปหยุดตรงหน้าของจามาลทันที
“สวัสดีคนขับรถ... ไม่คิดว่าจะเข้ามาตามถึงในนี้...”
หล่อนเห็นเขานิ่วหน้ามองหล่อนอยู่ชั่วขณะ ก่อนจะเลิกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นและถามเสียงเหยียดหยันออกมา
“คุณเมา...”
อลิซพยักหน้ารับ ก่อนจะหัวเราะออกมา เนื้อตัวที่แทบทรงตัวไม่อยู่ทำให้จามาลต้องเข้าไปประคองแต่สาวเจ้าผลักไสออกซะงั้น
“ก็ใช่
