-15-

1926 Words
-15- “What the–” Sinubukang gumalaw ni Alea para para lingunin iyong nagsalita. Baka naman kase masyado na niyang iniisip si Logan kung kaya kung ano-ano na rin ang naririnig niya. “Ssshhh.. Finish your dance, Alea. I paid a huge amount for the front row seat.” Anito sabay pisil muli sa dibdib niya. She even felt his lips kissing her shoulder. Napabuntong-hininga ng mahina si Alea. Tila nanghina rin ang mga tuhod niya at hindi siya makagalaw. Totoo ba? Kay Logan bang kandungan ang kinauupuan niya ngayon? She heard his voice, ayaw man niyang aminin ay kilalang-kilala niya ang boses ng lalaki. Even his touch feels so familiar. With shaky hands, tinanggal niya ang mga kamay nito sa beywang niya. She pull herself together kahit na nahihinarapn siyang tumayo sa sitwasyon niya. Ang sarap ring maupo sa lap ni Logan but she refuse to do so, she’s working, she needed to be professional, after all. Noong nagtagumpay siya sa pagtayo sa kinauupuan niya, humarap siyang muli kay Logan. She smirk, wrap her arms around his neck at saka niya bahagyang hinila ang ulo nito sa pagitan ng mga dibdib niya. “It’s Scarlette, Sir.” She said as she left. Tinitigan niya pa si Dylan na ngayon ay nakangisi pa. How dare he bring Logan here? Alam na ba nito ang tungkol sa kanilang dalawa? And what kind of game he wanted to play? “Can I take you out tonight, Scarlette?” Tanong ulit ni Logan makalipas siyang makalayo ng bahagya. “I’m sorry, I don’t do that..” Kahit gaano pa kasarap ang magte-take out sa akin. Sa isip-isip niya. Bumalik siya sa stage at pinilit niyang matapos ang set niya. She even started entertaining other guests at pumunta sa mga table nila na hindi naman niya gawain. Anything para lang maiwasan si Logan. Iniiwasan niya ring tumingin sa pwesto ng lalaki. She did it once and she almost stumble on the floor noong nagtama ang mga mata nila. Not that Logan is not staring at her already. Ramdam na ramdam niya ang mga titig nito na lalong nagpanerbyos sa kanya. There are so many questions running inside her head, one of them is kung paano nakilala ni Dylan si Logan. Maniniwala na talaga siyang napakaliit ng mundo at ngayon, mas pinaliit pa yon ni Dylan. ‘Humanda ka talaga sa akin mamaya, Dy. Banned ka na naman sa bahay, akala mo ha!’ Noong matapos ang set niya, she bowed her head and she started collecting the bills na itinapon ng mga tao sa stage habang sumasayaw siya. May mga nag ipit rin ng pera sa damit na suot niya at wala siyang balak samsamin yon knowing na nakatitig sa kanya si Logan. Alam niyang nakatingin sa kanya si Logan, the back of her head is burning because of his stares. Tinulungan na rin siyang magdampot ng mga pera nung host habang nag aadlib ito para ipakilala ang susunod na magpeperform. Alea said her thanks at saka walang lingon-likod siyang nagpunta sa backstage. Kung noon ay nagpupunta pa siya sa bar para uminom, mag unwind at tumanggap ng free drinks mula sa mga customers dahil may tip rin siya sa mga iyon, ngayon ay hindi siya makalabas ng dressing room. Takot ba siya na baka makasalubong si Logan sa labas? Siguro. But she’s also waiting for Dylan to come and explain to her kung anong ginagawa nito roon. But most of all, natatakot nga siyang makasalubong si Logan. She's so scared na dalawang beses niya pang naisip 'yon. "Scar, hindi ka ba lalabas? Maraming naghahanap sa'yo, sayang tip!" Sigaw sa kanya ni Edna. Manyakis na ba siya kung ibang tip ang gusto niya? As in the tip of Logan's big, fat co– big bird? "Mamaya na lang siguro. I feel so tired." Sagot niya na lang. Sana lang ay makahalata si Logan na ayaw niya itong makita at kusa na lang itong umalis. Sayang ang gabi niya. Not that she needed more money, malaki-laki na rin naman ang maiuuwi niya ngayong gabi. Someone threw a wad of cash while she’s dancing. May natanggal pa siyang five thousand na nakaipit sa bra niya sa likod. Bakit nga ba hindi niya iyon napansin kanina? Ahh.. Because she was too busy secretly looking at Logan while pretending not to. “Ikaw bahala, ang galante ng mga tao ngayon sa labas!” Anito nalumabas na ulit at hindi siya hinintay na sumagot. Alea took a deep breath. Napaisip din siya kung bakit kailangan niyang magtago eh, wala naman siyang ginagawang masama. But then, sarili niya na din ang sumagot sa kanya. She’s hiding. She doesn’t want Logan to see her like this. Alam naman siyang alam na nito ang totoo. He saw her dancing at his friends bachelor party. She told him it is her job, but she was drunk kaya wala siyang lakas ng loob na mayroon siya noon. “Walang mangyayari sayo kung tatambay ka lang dito, Alea. Ano naman ngayon kung naging pokpok ka nga kagaya ng mga sinabi at inakala niya sayo noon? Atleast you’re living to his expectations.” she said, giving herself a pep talk. “Nahihiya ka ba? Why? Tandaan mo, ito ang bumuhay sa inyong dalawa ni Cassie. It is a decent job. A s*x job is a job.” Kahit ano pang isipin at sabihin ng ibang tao, it saved them. “Why are you talking to yourself when you can go outside and talk to other people?” Literal na napatalon si Alea sa gulat noong may biglang nagsalita sa likuran niya. She’s facing the mirror at nakita niya na si Logan bago pa man niya ito lingunin. “Why… why are you here? This place is off-limits,” she said, panting. Hinihingal siya, Naalala na naman niya kung anong pakiramdam ng mga kamay ni Logan at kung anong ginagawa nito sa sistema niya. It’s making her weak and unable to say no. Baka nga kapag sinabi nito na lumuhod siya ay gumapang pa siya papalapit rito sabay meow-meow. Kung alam lang ng lalaki kung anong klaseng pagpipigil ang ginawa niya kanina. She needed a distance between the two of them or she’ll start burning inside. “Dylan told me to come, fetch you.” Kibit-balikat nitong sabi. He started walking walking papunta sa kanya habang minumura niya sa isip niya si Dylan. How dare he put her in this kind of situation? “Fetch… ano ako, aso?” Taas-kilay niyang tanong dito. “I don’t need fetching. I am tired and I wanted to be alone.” She said as she took a deep steadying breath. Kapag talaga nasa paligid si Logan, nanlalambot siya. “Nope.” He said, popping the P. Lumapit si Logan sa kanya and she saw something shiny inside his mouth. Piercing? May hikaw siya sa dila? “May hikaw ka sa dila?!” Too late. Buong akala ni Alea, sa sarili niya lang nasabi yon. She screamed. She f*****g screamed. At napatunayan niya iyon nang biglang ngumisi si Logan. “Yup. Do you want to see?” Logan licked and nibbled his lower lip bago niya ipinakita kay Alea ang dila niya. ‘Dear Lord, help me.’ Mahinang anas ni Alea. Kaya pala halos tawagin niya na lahat ng santong kilala niya noong gabing kinain nito ang perlas niya e. Logan walk again. Trapping her between his big body and the wall behind her. Oo na, pagdating kay Logan, nagiging marupok siya. Noon at ngayon. Ang pinagkaiba lang ay hindi niya na ito mahal na kagaya noon. But when it comes to Logan, it’s clear that she’s weak. Weak, not dumb. “Uhmmm.. No, I don’t want to see your piercing. You should leave. I don’t know what Dylan told you but kahit siya, off-limits sa lugar na to. Leave before security finds you here.” She manage to say without stammering. It was a lie, part of it. Hindi naman off-limits si Dylan sa loob ng dressing rooms. Ayaw niya lang talagang pumasok bilang respeto na rin sa kanila. Another thing that makes him human. Kahit na sabihin pang may binabalak itong masama para sa ibang tao. “I am serious, Logan.” Dagdag niya pa noong hindi man lang ito natinag sa kinatatayuan niya. She cannot breath properly. Tila siya naso-suffocate at kailangan niyang kumuha ng hangin, mula sa bibig ng lalaki. Halos itulak niya na papalayo si Logan para lang makaiwas siya rito. Her patience is getting thinner, her defenses getting weaker. Kapag hindi pa ito umalis, baka kung anong magawa niya sa lalaki na pagsisihan niya lang sa huli. Mabuti naman at hindi na ito nagpumilit. He moved backward and he caught Alea’s hands in his chest. Napasinghap siya at nanlalaki ang mga matang napatingin sa lalaki. “Why do I have a feeling that you’re avoiding me? Para namang wala tayong pinagsamahang dalawa?” Anito habang pinipisil-pisil pa ang kamay niya. And that’s exactly the reason why she’s avoiding him. Kase may pinagsamahan silang dalawa. May nakaraan silang dalawa. A bitter-sweet memory that left scars inside her. Deep enough to avoid male. Ni wala nga siyang tiwala sa mga lalaki. “Because I am working. My job is to entertain people but I have my limits. And right now, you’re currently stepping on my limits.” “But why this?” Tanong nito. “Bakit ito, Alea?” Tinignan siya ni Logan mula ulo hanggang paa. She’s wearing a dress, a short and skimpy red dress na mas maraming ipinapakita kaysa itinatago. Bakas na bakas sa mukha nito ang panghuhusga. Biglang nanlisik ang mga mata niya habang nakatitig kay Logan. He’s clearly judging her, questioning her decisions in life. How dare he question her choices samantalang isa siya sa mga dahilan kung bakit siya napunta sa lugar na ‘yon? Kung hindi siya binuntis ni Logan at iniwan, hindi siya mapupunta sa sitwasyong ‘yon. “Anong masama sa pagiging prostitute?” Kung kanina ay gusto niyang hilahin si Logan at magpaangkin sa lalaki, ngayon ay gustong-gusto niya na itong itulak para makalabas ng kwartong ‘yon. Kung kanina ay nag iinit siya para sa lalaki, ngayon ay nag iinit na ang ulo niya rito. “Walang masama. But this is a mistake. What I’m saying is that you could have done better. You could have asked for my family. They will help kung talagang kailangang-kailangan mo ng pera–” Hindi na napigilan ni Alea ang sarili niya. She started laughing. So hard that tears starts falling from her eyes. Mistake? Sinasabi niya ba na isang malaking pagkakamali si Cassie? Cassie was an accident but not a mistake. Kahit kailan, hindi niya tintratong pagkakamali ang anak niya, no matter how hard it was. “I’m sorry, but do I look like a charity case to you?” “That’s not what I me-” “Leave. Or I’ll call security on you.” Matigas na sabi ni Alea. “I am serious, Logan. Leave.” Ilang sandali pa siyang tinitigan ni Logan bago ito bumuntong-hininga sabay talikod sa kanya. Paglabas na paglabas nito ng dressing room ay nanakbo siya para i-lock ang pinto at saka siya padausdos na napaupo. Sobrang bilis ng t***k ng puso niya noong mga oras na ‘yon. She wanted to cry, or atleast tried. Hindi na kase siya marunong umiyak. Sa dami ng pinagdaanan niya, buhayin lang si Cassie, naubos na ata ang luha niya. Hindi ang kagaya lang ni Logan ang magpapaiyak ulit sa kanya.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD