Chapter 14

2184 Words
-14- "I'd like to speak to Alea." Bulong niya sa babaeng naupo bigla sa tabi niya. Hindi naman mahilig magpunta sa bar si Logan, sinadya niya lang talagang dayuhin ang bar na ‘yon in hopes na makita si Alea. But the girl just look at him as if he lost his mind. “Uhmm.. wala pong Alea na nagtatrabaho rito.” Nakangiting sagot nito sa kanya. “My name is Sarah but you can call me Alea for tonight.” She said as she runs her fingers on his jeans covered thigh. Mali ba siya ng pinuntahang bar? This is XXX. Ang sabi ni Lucas, dito nila binook ‘yong dancer para sa bachelor’s party ni Argos kaya naman sigurado itong doon rin nagtatrabaho si Alea. Siguraduhin lang ni Lucas na hindi siya nito pinagtitripan. He paid a huge amount for this information. Buti sana kung tumatanggap ng thank you ang kakambal. “No. I kinda like the real thing.” Inirapan siya ng babawe at saka ito padabog na tumayo at iniwan siya. He is sitting in one of those fancy ass couches meant for VIP’s. Nasa harapan din siya ng stage. He’s not use to this kind of scenarios. Mas gusto niya pang magmukmok sa bahay kaysa sa ganito pero anong magagawa niya? Alea’s been messing with his head, up and down kaya kailangan niya itong makausap. But so far, no one is really cooperative. Tatlong babae na ang tumable sa kanya at tatlong beses niya na ring sinabi na si Alea ang gusto niyang makausap. None of this girls seems to know who Alea is. ‘Maybe she’s using an alias.’ Naalala niyang sabi ni Lucas. ‘I mean, kung ako si Alea, hindi ko rin gagamitin ang totoong pangalan ko, for safety reasons.’ May point naman si Lucas. But when he asked him kung ano ang alias na ginagamit ni Alea, wala na itong naisagot sa kanya. Kanina pa siya palingon-lingon sa paligid. He can feel eyes on him but due to the spotlight placed directly behind him, kahit anong lingon ang gawin niya ay hindi niya maaninag ang mga tao sa paligid. Pabuntong-hininga niyang dinampot ang baso ng alak na nasa lamesa niya. Mukhang sayang lang ang pagpunta niya rito. He can’t seem to make his d**k work properly. He tried. Kahit hindi niya gawain ang magkama ng ibang babae, sinubukan niya. Pero walang nangyari. Mas nanguluntoy pa nga ata ang junjun niya kapag nakakakita ng ibang babae. Natakot tuloy siya na baka hindi niya na magamit ng tuluyan ang sandata niya. Sayang naman ang lahi niya kung hindi niya mabibigyan ng isang dosenang apo ang mga magulang niya. “Logan Araullo, fancy seeing you here.” Nag angat siya ng tingin matapos niyang marinig ang mga salitang ‘yon. Standing in front of him is Dylan Strauss. He’s wearing a black shirt and a pants. “That explains why I feel uncomfortable.” Bulong niya sa sarili. “Dylan, what are you doing here?” Unlike Lucas, Logan doesn’t want to be around people. Mas gusto niya palaging mapag isa. Not that anyone will allow him to do that. “Business.” Tipid na sagot nito. Hindi naman niya inalok na maupo ang lalaki sa tabi niya but he did. At wala na siyang nagawa pa. Alangan namang bigla niya na lang itong paalisin e hindi naman niya pagmamay ari ang bar na ‘yon. Hindi niya kilala si Dylan. Hindi niya alam kung kailan at kung paano ito naging malapit sa mga pinsan niya lalo na kina Xander at Lucas but theres something about Dylan that he doesn’t like. Years in the marines taught him to trust his instincts. And his instincts tells him he’s a dangerous person. “Are you a regular?” Tanong niya rito. Maybe it’s rude to ask Dylan, pero baka sakaling kilala nito si Alea, it might help him and cut the chase. “Define regular,” taas-kilay nitong tanong sa kanya. “Do you know anyone who works here? A dancer maybe?” Pagbabakasakali niya. Who knows, baka matulungan pa siya nito. Tinitigan lang siya ni Dylan. Alam niyang iniisip nito na baka nasisiraan na siya ng bait. Baka iniisip nito ngayon na obssess siya sa isang babae and that by telling Logan what he wanted to know, he’ll put someone in danger. If that’s what he’s thinking, tama naman ito. He’s obssessed. Pero hindi niya hahayaang mapahamak si Alea. Sumandal si Dylan sa couch at saka nito itinaas ang paa at ipinatong ‘yon sa lamesa. “Let’s see, I know everyone who works at the management office as well as the people who works behind the bar counter. I even know the people the people at the back–” “Wait–” “I own this place. Logan, I have to know everyone.” Nakangising sabi nito. He’s being an arrogant prick pero hindi na lang iyon pinansin ni Logan. Nasa harapan na niya ang sagot sa mga katanungan niya and he’s not gonna waste more time. Logan leaned forward. Nagsisimula na kasing lumakas ang tugtog kaya sigurado siyang hindi siya maririnig ni Dylan unless he’s sitting close to him. “Do you know anyone who’s working here named Alea? She might be using another name though…” Napansin niya ang bahagyang pag angat ng gilid ng labi ni Dylan bago siya nito sinenyasan na tumahimik. “The show is about to begin. You don’t want to miss this. Scarlette is a crowd favorite.” “Wha–” Bago pa makapagsalitang ulit si Logan, biglang namatay ang mga ilaw. Only the spotlight behind him was left. Bigla rin nabuksan ang ilaw sa stage kung saan may nakatayong ple na hindi niya napansin kanina na mayroon pala. He then focused his attention sa babaeng lumabas galing sa kurtina ang isang babaeng bigla na nagpasikip ulit ng pantalon niya. —- Miss Scarlet kanina pa may naghahanap sa’yo sa labas.” Pangatlo na si Mica sa nagsabi sa kanya na may naghahanap sa kanya sa labas. She tried looking for him pero dahil napakadilim sa labas, hindi niya na maaninag kung sino ‘yon. “Baka regular customer. Alam n’yo na, isa sa mga makukulit na gustong i-table si Miss Scarlet.” Kantyaw sa kaniya ng mga kasama niya sa dressing room. “Bakit nga ba kase ayaw mong i-VIP, Miss Scarlet? Mas malaki ang tip doon, di ‘ba?” Tanong sa kanya ni Edna, isa sa mga baguhang dancer sa club. “Syempre. Girlfriend siya ni Sir Dylan, sa tingin mo papayag ‘yon na may magtable sa girlfriend niya?” Sagot dito ni Rhean. Hindi iyon totoo, pero hindi na rin ‘yon dinedeny ni Alea. HIndi rin naman dinedeny o kinokonfirm ni Dylan ang tungkol sa mga bagay na ‘yon so why bother? “Ay talaga ba? Ang swerte naman pala ni Miss Alea kung ganoon. Hashtag magandang buhay secured.” Dagdag pa ni Edna. She turn ariund to look at her and she’s smiling so innocently. Medyo naoffend siya sa sinabi nito but the way she’s smiling now told Alea na wala itong masamang ibig sabihin sa mga salitang binitiwan nito. “Naku. Kayo talaga, oras ng trabaho, puro pagmamarites ang inuuna n’yo! Tantanan n’yo si Miss Scarlet at malapit nang magsimula ang set niya.” Nginitian ni Alea ang floor manager nilang sumaklolo sa kanya. Usually, wala siyang problema sa trabaho but recently, hindi siya mapalagay. May hinahanap ang katawan niya na hindi niya mapangalanan. She’s missing something or someone. “Ali, five minutes.” Anito sabay pisil sa braso niya. Tumango si Alea at saka niya na lang ipinagpatuloy ang pagme make up. Noong nakontento na isya sa itsura niya, hinubad niya na ang robe na suot niya. Underneath her robe, shes’s wearing a body hugging black lace corset bra and a black undies kanina pero pinalitan niya ‘yon. It was too depressing. I mean she liked the color black but not tonight. Black looks so dull, as dull as her feelings this past few days and she wanted to feel somehow lively so she changed her custome into a more colorful one. Kinuha niya rin ang isang white polo shirt ni Dylan sa opisina nito at isinuot ‘yon. She knew Dylan will watch her. He always makes it a point na panoorin ang mga performances niya. She planned on teasing him. Wala rin naman siyan g ibang nilalapitan na customer sa tuwing may performance siya. Marami nang tao sa labas. She can even hear them chanting her name. Naglakad na siya papunta sa stage sa may likod ng kurtina at hinintay niyang mamatay ang lahat ng ilaw at tawagin ang pangalan niya bago niya hinawi ang kurtina. Sakto namang bumukas iyong spotlight na nakkatapat sa kanya. She started dancing sexily. Hindi na siya nasisislaw sa liwanag ng spotlight althought it robbed her the ability to see everyone in the crowd. Ang alam lang niya ay nakatingin silang lahat sa kanya and that she need to make it worthwhile. Humawak siya sa pole bago niya isinabit ang binti niya doon. She planned on doing a pole dance but her costume stopped her. ‘I should have settled with the black undies.’ Sa isip-isip niya. Using her peripheral vision, she saw Dylan, in his usual spot. Ang ipinagtataka niya lang ay may katabi itong ibang lalaki sa pwesto nito. Maybe a new business partner she didn’t know. Either way, for Dylan's sake, she needed to impress him too. When the music changed into a more lively beat, hinila niya ang suot niyang polo, its buttons flying, revealing a colorful two-piece undergarment. She smirked when she heard gasps, groans and curses and screams everywhere. HIndi man siya makasampa ng maayos sa pole, she did tried her best to dry-hump it. Nagslide pa siya pababa hanggang sa mapahiga siya sa sahig and as soon as her body touched the floor, she slowly crawled papunta sa pwesto ni Dylan. She touches his knee and the other guy beside him. The weird thing is that they’re both wearing a mask that covers their eyes but not their mouth. The other guys mouth looks inviting na tipong natutukso siyang halikan ito. Wrong mindset considering na hindi naman siya nakikipaglaplapan sa mga customers niya. Mabuti na lang talaga, kilala niya si Dylan kahit na naka-maskara pa ito. She can tease him and kiss his cheeks and let him touch her. “Anong pakulo naman yan, Dy.” Bulong niya rito sabay kagat sa tenga ng kaibigan. She smiled sweetly when she heard him gasp. Naninibago siya kay Dylan ngayon. Wala naman kase siya epekto sa lalaki noon but now he’s gasping. She can even hear his ragged breathing lalo na noong dinilaan niya ang tenga nito. Dahil siguro sa nangyari sa kanilang dalawa noong nakaraan that now Dylan can see her as a woman. “Don’t tell me na dahil sa nangyari sa atin nung nakaraan e, nalilibugan ka na sa akin?” She winked before kissing the side of his lips at saka siya tumayo at tumalikod rito. Napansin niya ang pagsmirk ni Dylan bago siya tuluyang tumalikod. She swayed her hips, slowly going down hanggang sa mapaupo siya sa lap nito. Alea took his hands at saka niya iyon ipinatong sa dibdib niya. Using her own hands, tinulungan niya pa si Dylan sa himasin at pisil-pisilin ang dibdib niya. She’s wrong. Hindi lang si Dylan ang nalilibugan ngayon, siya din. But that image reminded her of Logan, how his big hands played with her boobs that night. She’s moving in his lap. Grinding and letting her heated core touch his crotch. She needed to erase that memory of Logan and replace it with Dylan’s. She needed a person. Alive. Moving, Pulsating. Bibigay na yung d***o niya dahil na-ooverused na and yet its not enough to keep her satisfied. Napaka impossibleng matikman niya ulit si Logan, baka pwede niyang i-pursue si Dylan. “What did I told you? She’s good, right?” Narinig niyang sai ni Dylan. He’s talking to the man beside him. Alea opened her eyes na hindi niya alam na nakasara pala kanina para lingunin si Dylan pero ganoon na lang ang gulat niya nang makitang nasa gilid ito. ‘Kung… kung nasa tabi ko si Dylan, then sino itong kinakandungan ko?’ She tried to move but she cannot. Bukod kase sa biglang humigpit ang pagkakahawaka ng lalaki sa beywang niya, he wrap his other arm around his torso too. Impaling her, pushing her down. Now that she’s aware of her surrounding, naging aware din siya sa biglang pagtigas ng ari nito sa pagitan ng mga hita niya. How did he manage to unzip his pants? O siya ba ang may gawa nun? “Very good.” Bulong nito malapit sa may tenga niya. “Very, very good.” He added as he bite her earlobe. Nanigas si Alea at hindi siya makagalaw. That voice, she knew who owns that voice. And her stupid betraying body knows that voice too.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD