"Excuse me" pagsasalita niya.
Gulat ko'ng tiningnan ang lalaki, bahagya pang naka-awang ang aking bibi. Gash hindi ko ma imagine yung mukha ko ngayon, para siguro akong tanga sa paningin niya.
"Ha?" naguguluhang sagot ko sa kanya
"Excuse me. Padaan"
"Ah... Sorry" nahihiya ko'ng sabi, agad naman ako'ng tumabi upang padaanin siya.
Tiningnan ko siya hanggang sa maka -baba siya ng hagdanan. "bakit siya namamaos at bakit mapupungay ang mga mata? Bakit siya naka jacket? Ang init init ng panahon" sunod sunod ko'ng tanong saking isipan.
Nagdadrugs ba siya? Pero hindi makakaila ah, gwapo padin.
Mahigit 30 minutes pa kaming naghintay bago dumating ang adviser namin. Agad akong pumasok ng buksan niya ang pinto, nilibot ko ang aking paningin para maka pili ng upuan. Uupo na sana ako sa Column 2
