MATAPOS ang gabing iyon ay hindi na muli pang nakita ni Zia si Lucian.
Katulad ng inaasahan ay halos hindi nga sila nakatulog magdamag. Magdamag nga silang nagniig ng nobyo. Inubos nila ang natitira pang mga oras ng gabi sa pag-iisa ng kanilang mga puso at katawan.
Kinabukasan, katulad ng napag-usapan ay maagang umalis si Lucian. Ang sabi nito ay babalik din ito agad. Kaya't ginugol ni Zia ang maghapon, hanggang abutin na siya ng dilim, sa paghihintay dito.
Ngunit hindi na ito muli pang bumalik.
Sa halip, ay si Lucero ang bumalik, at siyang naghatid sa kanya pauwi.
Sa tuwing tatanungin niya ito kung nasaan si Lucian ay hindi ito sumasagot at nag-iiwas lamang ng tingin.
Nang makarating na sila sa kanyang tinitirhan ay minsan pang tinanong niya ito kung ano'ng nangyari at hindi na buma
