Verzalias High: School of Secrets

EPISODE 14

Chapter 14~ A Glimpse of Her Past

Wala pa rin ako sa sarili habang naglakad papuntang comfort room. Kakalabas ko lang galing sa clinic and now he's giving me another problem. I can't imagine that I will be a girlfriend of a childish jerk! And things will be complicated. Dagdag siya sa mga problema ko eh!

Pagkarating ko sa CR ay agad kong sinuklayan ang buhok ko sa harap ng salamin. Pagkatapos kong magsalamin lalabas na sana ako ngunit lumabas sa isang cubicle si Kate.

Hatred is visible in my eyes right now. I am mad at her, she is the reason why I am becoming weak again! It's her fault! If she did not went too far to punish me sana hindi ako napahamak!

"L-Lee.." sambit niya nang makita ako. I glared at her. Nag-iwas naman siya ng tingin at pansin ko ang panginginig ng mga kamay niya. Now she's even scared at me. Sana noon pa lang na-realize na niya kung sino ang binabangga niya.

"Fvck you," I said coldly. Agad kong hinablot ang buhok niya at hinila pababa hanggang sa mapaupo siya sa sahig. She screamed in pain and agony.

"P-Please l-let me go, m-masakit—"

Lalo ko pang diniinan ang paghila sa buhok niya. It was as if another person ruled my body and I was following the person's voice whispering to me saying that I should kill this btch.

Sigaw lang siya ng sigaw habang ako naman ay nakangisi as if I won the prize. Kulang pa 'yan sa ginawa niya sayo, Skyler, the voice said. Kill her, it added.

"You messed with the wrong person b***h!" I said and pulled her hair even more. She shouted in pain and she started crying.

"That's right, isigaw mo lang. Kulang pa yan sa ginawa mo!" I said angrily. She cried out loud and her cry is like a music to my ears.

Kung dati ikaw ang inaapi, don't let them hurt you anymore, the voice whispered again. 

"Weak," I said saka sinipa ang tiyan niya. I can't control myself right now. Lalo na kapag galit ako, kasalanan niya naman kung bakit niya ako ginalit.

I twisted her right arm as she shouted even more. I laughed evilly as I continued to punch her stomach.

"Y-You're a d-devil.." nanghihinang sabi niya na ikinatawa ko. She's so funny! I like her!

"Of course honey! You should have known that before messing with me," nakangiting sabi ko.

All I can see is hatred and pain. Parang hindi ko na makontrol ang sarili ko and just let my emotions take me under control. May nakita akong lapis sa sahig kaya kinuha ko at isasaksak na sana sa kanya ngunit may biglang pumigil sa mga kamay ko.

"Stop!" napahinto ako sa ginagawa ko at nabitawan ang lapis. Nanlaki ang mga mata ko nang makitang walang malay si Kate at mukhang bugbog-sarado. May konting dugo na nakakalat sa damit niya.

That's when I realized what I did. Parang nabuhusan ako ng malamig na tubig na nagpagising sa akin. My knees were shaking. My body was shaking. I-I did not mean it. I was not with myself when I did that. I don't know what I'm doing and all I saw that time is I'm mad at her.

"Hang on, Kate," sabi ni Ferrer at binuhat si Kate. Naiwan akong tulala doon at hindi pa rin ako makapaniwalang nagawa ko yun sa kanya. Tumakbo siya sa direksyon papunta sa clinic at sumabay ako sa kaniya.

"Mag-usap tayo mamaya, Skyler Lee. Linisin mo muna ang mga kalat mo kung ayaw mong bumagsak sa kulungan," sabi ni Renzo na nagpatigil sa akin. Bumalik ako sa comfort room at nilinis ko kaagad ang mga dugong nakakalat sa sahig. Nakokonsensiya ako everytime I lay my hands on Kate's blood. I felt very sorry.

What the hell am I doing? If only I controlled my temper, if only I used my brain, hindi sana nangyari 'to. I'm fvcked up. If only I wasn't listening to that voice whispering to me!

Wala ako sa sariling sumunod sa kanila. Buti naman at walang masyadong tao kundi pinagtitinginan na sana kami ngayon. I'm sure this would be a big news sooner or later, and everyone will despise me for what I did to their beloved president.

I stared at my shaking hands. Ilang beses akong napailing at hindi makapaniwalang nagawa ko 'yon sa kanya. This filthy hands made me hate myself.

Hinila ako ni Ferrer nang maihatid na niya si Kate sa clinic. He glared at me at iniwasan ko ang mga titig niya. Right now, I am really guilty. I should have controlled my emotions. That wasn't me.

"Bakit mo ginawa 'yon?!" he asked angrily. Hindi ako sumagot dahil ayokong makipag-away. "You don't really think before you act, do you? Stupid!"

I remained silent. My hands were shaking from guilt and fear. I know I am a badass girl, but I won't dare kill anybody! But why did I do that?

"Sumagot ka!" sigaw niya. Umiling ako.

"I-I did not mean it—"

"Wow, so you just happened to see the pencil and let it slip from your hands?" sabi niya. Hinawakan niya ng mahigpit ang braso ko. "I know your brain is little but at least you used it!"

"You can't intimidate me with your little btchy attitude. Mind your manners, lady. Don't tell me your parents never thought you about good manners and right conduct?" sabi niya. Hindi ko napigilang sampalin siya.

"Shut the fvck up, jerk! I'm a lady with a trashy attitude, and you don't have the rights to involve my parents here!" I shouted and a tear fell from my eye. "Kung makapagsalita ka parang ang bait mo ah! You hurt people without hesitating, you threatened them. Narinig mo ba akong binanggit ang pangalan ng mga magulang mo and blamed their way of disciplining you? Never!"

I know I was wrong, and I felt guilty for what I've done. But he crossed the line, and I have to defend my side. I know I'm a btch, but that doesn't have anything to do with my parents. They raised a trash and I pity them to have a daughter like me.

"She almost killed me too! Sinadya niyang ikulong ako doon and what I did to her is not my control! Dapat inalam niya muna kung paano ako magalit!" sigaw ko sa kanya. Hindi niya alam kung gaano kahirap mag-kontrol lalo na dahil naaalala ko ang araw na 'yon.

"You should have controlled—"

"Stay away from me before I could stab you with a pencil," banta ko. 

"You think you can inject fear inside my system?" sagot niya. I glared at him.

"J-Just..just please leave me alone, leave me alone! Go away!" sabi ko sa kanya at tinalikuran siya. Naramdaman kong naglakad siya palayo kaya nakahinga ako ng maluwag.

That incident in the Punishment Room triggered my memories. Mga ala-alang matagal ko nang binaon pero ngayon ay bumalik na naman sila para guluhin ako.

*Flashback*

2 years ago...

Kakarating ko lang sa bahay galing sa school. Binagsak ko ang aking bag at humiga sa kama. Sobrang nakakapagod talaga ang mag-training, every after classes kasi I always go to a place para mag-train. Right now, arnis ang pinagkakaabalahan ko.

*knocks on the door*

"Pasok!" sigaw ko. Bigla namang pumasok si Altecia, the daughter of my stepmom, na umiiyak. She is a mere 12 year-old girl pero hindi siya marunong rumespeto. She is glaring at me na parang may ginawa akong mali.

"Y-You! Sinira mo ang dress ko! How dare you!" sigaw niya sa akin at tinuro-turo pa ako. Ano na naman bang pinagsasabi ng babaeng 'to?

"I just came from school so I don't know what you're talking about," walang ganang sabi ko at pinikit ang mga mata ko. Nabigla ako nang bigla siyang nagsisigaw at umiyak ng malakas.

"Ano na naman bang palabas 'to? Stop making a show Altecia, walang camera," inis na sabi ko at pinikit muli ang mga mata ko. Ilang saglit pa tumigil siya sa pag-iyak na siyang ikinatuwa ko pero nagsalita pa siya.

"Now I understand bakit wala kang modo, I just realized na dahil yun sa maling turo ng ina mo na walang ibang tinuro kundi lumandi!" sigaw niya. Agad akong bumangon at hindi nagdalawang-isip na sampalin siya. Nanginginig ang mga kamay ko sa galit.

"How dare you insult my mom! Ang ina mo ang dine-describe mo at hindi akin! Naiintindihan mo?" galit kong sigaw sa kanya. Nagulat ako nang bigla niyang sugatan ang sarili niya gamit ang isang kuko niya. Dumugo ang braso nito kaya mas lalong lumakas ang iyak niya.

"What's happening here?!" napatingin ako sa babaeng may dalawang-mukha. She glared at me at agad nilapitan ang anak niya. Magsama kayo!

"Mom! She ruined my dress! Hindi niya inaangkin ang kasalanan niya kaya nasugatan ako!" she cried. My eyes widen and I clenched my fist.

"How dare you!" she slapped me hard dahilan para matumba ako. I can't fight. All I can do is to glare at her. Ano namang panlaban ng isang katulad ko diba?

"You need to be punished!" sigaw niya. Napatawa ako ng mahina hanggang sa lumakas ito ng lumakas.

"Punishment? I am being punished already! I lost my mom and Kathleen and I am living in hell with Satan! Hindi pa ba 'yon sapat?!" I shouted. Nanginginig na ang mga kamay ko sa galit.

"I'm still not satisfied, sweety. As long as I still don't get what I want then you'll suffer," nakangiting bulong niya sa akin. I glared at her.

"I am curious why my dad fell in love with a gold-digger," nang-iinis na sabi ko. Dahil doon, sampal ang inabot ko sa kanya.

"Shut up!" sigaw niya. Nilapitan niya ang kaniyang anak at dinaluhan ito.

"Do it," sabi niya sa mga utusan niya. Bigla akong kinabahan nang bigla silang lumapit sa akin at puwersahang itinayo ako. Nanlaban ako ngunit wala akong nagawa kasi di ko sila kayang labanan.

"Let go of me!" sigaw ko at pilit na kumawala pero wala pa ring silbi. Mas lalo akong nasasaktan kapag gumagalaw ako dahil mas lalong humihigpit ang hawak nila sa akin.

Sumenyas siya sa kanila na dalhin ako sa lugar na paglalagyan niya sa akin. Nagpupumiglas ako ngunit hindi ko magawang makatakas sa kanila. Bago pa ako makalayo sa kanya, tinanong ko muna siya.

"Can I make a request?" tanong ko. Kumunot naman ang noo niya and did not answer me.

"Can you teach me how to make potion?" nakangiting tanong ko sa kanya. Mas lalong kumunot ang kunot niyang noo.

"What do you mean?" kunot-noong tanong niya. Tinawanan ko siya ng malakas.

"Diba expert ka sa paggawa ng potion? Nagayuma mo nga ang dad ko eh," pang-aasar niya. Effective naman ang ginawa ko kasi nasampal niya ulit ako ng bonggang-bongga!

"I'll make sure na malalaman lahat ng dad mo ang mga ginagawa mo," sabi niya. Hindi na ako nakasagot dahil kinaladkad na ako palayo ng mga utusan niya. Diyan naman siya magaling eh, sa paggawa ng storya at magsumbong.

"Ano ba! Let go of me!" inis na sigaw ko pero hindi nila ako binitawan. Patuloy ako sa pagpupumiglas ngunit wala akong magawa kaya tumahimik nalang ako.

Nagulat ako ng marealize na sa bodega ang pupuntahan namin. Nagpumiglas ako ngunit hindi talaga ako makawala. I know I'm a trash na dapat itapon sa bodega but what the hell are they going to do with me?

They stopped in front of a refrigerator and I was surprised to see that it was working. Anong ginagawa ng isang fridge dito?

Binuksan nila ang ref na malaki at ipinasok ako. Pilit kong binubuksan ang pintuan ng refrigerator ngunit ayaw talagang bumukas. Narinig ko ang pag-click ng padlock. Nilock nila mula sa labas?

"Please mom! Let me go!" pagmamakaawa ko. Nagsimula na akong lamigin sa loob at since nasa ref ako nahihirapan akong huminga.

"Hindi kita anak kaya manahimik ka!" sigaw niya. Tumulo ang mga luha galing sa mga mata ko. Please, pakawalan niyo na ako.

"M-Mom..."

"Mabulok ka diyan! Sinugatan mo ang anak ko!" rinig kong sigaw niya at kasabay 'nun ay narinig kong sinara ang pintuan ng bodega. Patuloy pa rin ako sa pagwawala pero hindi pa rin ako makalabas.

Wala akong ginawa kundi umiyak ng umiyak. Mom! Where are you? Tulungan mo akong makalabas dito! I'm scared!

*end of flashback

Tatlong araw akong nakulong sa ref at luckily tinulungan ako ng mga maid na tapat sa akin nang may napansin silang kakaiba sa bodega. Namumutla ako ng time na yun at muntik pa akong mamatay dahil nawalan daw ako ng energy at init sa katawan.

That was when I became afraid of enclosed spaces. I hate the rain because it's cold. I hate everything cold. 

Pero ang mas masakit? Hindi alam ni dad na nangyari sa akin 'yon. He even scolded me dahil sinaktan ko raw si Altecia. He never bothered to ask why I disappeared for days. That's why I ran away from house hanggang sa napunta ako dito sa Verzalias High.

For the second time, I felt like freezing to death again. Thanks to Kate.

(end of chapter)