I took a deep breath after I hear the pilot announced that we have arrived at the Manila Airport. I took a quick glance on the mirror while waiting for my turn to get off the plane.
Mataman akong nakatitig sa conveyor while patiently waiting for my luggage at hindi naman nagtagal ay lumabas na iyon.
Habang hila-hila ko palabas ang maleta ko ay saka ko lang naalala na tawagan si Papa. Luminga muna ako upang tingnan kung naroon na sila sa waiting area pero hindi ko sila matanaw.
I dialed his number at isang ring pa lang ay sinagot naman agad nito iyon.
“Papa!” agad na sambit ko nang marinig ko ang boses nito sa kabilang linya.
“Nasa airport ka na ba, anak?”
“Yes, Pa. Asan kayo? Hindi ko kayo makita,” tanong ko habang patuloy sa paglibot ang mga mata ko sa paligid.
“Naku, pasensya k
