Chapter Twenty

2427 Words

DON'T WORRY ROSE   Pagpasok ko pa lamang sa gate ng university ay napansin ko nang may mali. Hindi ko alam kung nago- overthink lang ako o talagang tama ang pakiramdam ko. Pero kahit na ganoon ay minabuti ko na lang magpatuloy sa paglalakad. Pinanatili kong kalmado at walang ekspresyon ang aking mukha. This is a familiar set up but something feels quite wrong. Hindi ka ma- pinpoint kung anong mali pero damang-dama ko iyon. Habang tinatahak ko ang daan patungo sa building namin ay mas lalong bumilis ang mabilis nang t***k ng aking puso. Hindi na ito basta maling akala, sigurado na ako. Pinag- uusapan nila ako. "Narinig mo na ba yung tsismis tungkol dyan kay Rose?" Hindi iyon makatatakas sa pandinig ko. Hindi naman ako bingi para hindi iyon marinig at isa pa, mukhang sadya naman nilang

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD