NEVER FELT LIKE HOME
ROSE
Mabilis kong pinalis ang luhang pumatak mula sa aking mga mata ngunit nakita na pala niya iyon bago ko pa man maalis. Ngayon ay mataman siyang nakatitig sa akin habang nakakunot ang noo at nagtatanong ang mga mata. Malinaw na nalilito siya sa aking reaksyon. Kahit nga ako, hindi ko alam kung bakit ako naiiyak. Kung tutuusin gusto ko naman na talagang umuwi pero bakit kung kailan hinayaan niya ako ay saka pa ako nagkakaganito?
Suminghot ako bago nagpasyang tapusin na ang aming pag- uusap. Kitang- kita naman na ayaw na niya akong kausapin at wala na siyang pakialam, ayoko nang ipilit ang gusto ko dahil kasalanan ko rin naman ito.
"I-I'm really sorry..." Mahinang bulong ko.
Tinalikuran ko siya para kunin ang mga gamit ko sa bar counter. Aakyat na ako at matut
