Chapter 35

1591 Words
Timothy Binagsak ko ang aking katawan sa sofa, pagod na pagod ako sa araw na ito at halos dalawang buwan na wala akong matinong pahinga. Sunod-sunod ang mga blessing na dumating kaya naman lumipad pa ako ng Doha Qatar upang asekasohin ang isang branch ko roon. Sa bilis ng araw ay parang kidlat lang ang mga nangyayari, sa loob ng dalawang buwan ay natapos ang lahat. At ngayon na nga ay nagsisimula na ang iba kong mga taohan doon. Nakangiti akong nakatanaw sa malaking litrato namin ni Chen kung saan kaming dalawa ay naglalambingan sa loob ng aking silid. Bale ang puwesto niya ay nasa ibabaw ko siya habang ako naman ay nasa ilalim at kapwa kaming walang saplot sa isa’t isa. Ito iyong araw na binigyan ko siya ng oras dahil babalik na ako dito sa Dubai. Ito rin ang araw na nangako ako sa aking sarili na gagawin ko ang lahat para magiging posible ang lahat sa aming dalawa. Mahal na mahal ko si Chenley, hindi ko alam kung saan nagsimula ang pagmamahal ko sa kanya napagtanto ko na lang na mahalaga na ang batang dalaga sa buhay ko. Bigla kong naalala ang mga sandaling magkasama kami ni Chen wala araw at oras na hindi kami masaya sa isa’t isa. Mabuti na lang talaga at hindi kami magkadugo ni Kuya Ramon dahil baka mabaliw ako kung paano magiging akin si Chen. Walang kaalam-alam si Chenley na ampon lang ang kanyang ama, the good thing is hindi rin matanong ang dalagita tungkol sa kanyang pagkatao. Pero minsan may pagkakataon na makikita ko itong malalim ang iniisip. Dahil nga masyadong bata pa si Chen ay minabuti namin na huwag muna sabihin sa kanya ang totoo. Napahinga ako ng malalim bigla kong naalala si Chen at sobrang namis ko na siya. Agad ko inabot ang aking phone at tinawagan ko ito, nagtataka akong napatingin sa screen ng phone dahil walang sumasagot. “Nasaan na kaya iyon?” tinawagan ko si Elena at nakahinga ako ng maluwang dahil sa wakas may sumagot rin. “Oh, kuya napatawag ka? May problema ba?” paos na sabi ni Elena dito ngayon ko lamang napansin na madaling araw pala sa Pilipinas. “I’m sorry kung naistorbo ko ang tulog mo, kanina ko pa kasi tinatawagan si Chen ngunit hindi siya sumasagot. Bunso, kumusta na ka’yo riyan? Si Chenley okay lang ba siya?” napapikit pa ako pakiramdam ko kasi taon na ang lumipas dahil matagal na kaming hindi nag-uusap ng dalaga. “Kuya, tawagan mo na lang siya bukas abala rin iyon sa school alam mo naman patapos na iyon. Halos hindi na nga kami nagkikita dito sa bahay, mabuti na lang kanina ay hinatid siya ng kanyang kaklase kaya ayon naabutan ko pa.” nakapikit naman ang mata ni Elena habang nagsasalita ito. Napatayo naman ako sabay tanong ko kay Elena kung sino ba ang naghahatid sa dalaga. Kumunot ang aking noo ng hindi na nagsasalita si Elena sa kabilang linya. “Elena are you there? Hey, huwag mo naman akong tulogan sagutin mo muna ako kung sino ang naghatid kay Chen.” napahilamos ako sa aking mukha ng marinig ang hilik ng bunsong kapatid ko. Nakatulog na ito at wala na akong magawa kundi patayin ang aking phone dahil nakakarindi sa tainga ang hilik ni Elena. “Sheeet! Na busy lang ako may naghahatid na sa kanya? Hindi ba siya nag-iisip na halos gabi-gabi siya lang ang iniisip ko? Tapos ito pala ang mababalitaan ko may naghahatid na sa kanya? What the fvck Chenny?” Halos lumabas ang mga ugat ko sa leeg dahil sa sobrang inis. Inabot ko ang aking phone at dinayal si Rodney gusto kong malaman kung nasaan ba ang kaibigan ko sa mga oras na ito. Nakailang ring pa ako bago sumagot ang kabilang linya. “Oh, napatawag ka? Akala ko busy ka at sabi mo nasa Qatar ka pa?” bungad sa akin ni Rodney, natawa naman ako ng pagak samantalang napakunot noo si Rodney sa kabilang linya. “Tell me may problema ka? I’m sorry busy ako ngayon magkasama kami ni Angen at hindi ako puwidi.” sabi ni Rodney, ilang minuto pa ang lumipas sa wakas ay nagkaroon ako ng lakas na loob para magsalita. “I’m sorry sa abala akala ko kasi free ka today, actually kanina lang ako nakabalik galing Qatar. Eh naisip ko na baka puwidi ka kaya tinawagan kita, it’s fine next time na lang.” sabay patay ko na sa aking phone at hindi na hinintay ang iba pang sasabihin ni Rodney. Napahinga naman ako nang malalim ito ang pinaka-ayaw ko ang makarinig tungkol kay Chen dahil hindi talaga ako mapakali at makatulog. Kinabukasan nagising ako sa ingay ng aking alarm clock, pinilit ko buksan ang aking dalawang mata ngunit hindi ko ito maibuka antok pa ako at gusto ko pang matulog. Ilang sandali pa ang lumipas narinig ko ang pagbukas ng pinto sa aking silid. Napamulat ako mag-isa lang ako dito at wala akong kasama. “Mabuti at gising ka na, good afternoon boss bumangon ka na diyan para makaligo at makakain na ng pananghalian.” ani Arjay sabay bukas ng bintana, nagulat naman si Timothy dahil hapon na pala. “Arjay? Kanina ka pa ba? Sorry napasarap ang tulog ko.” Babangon sana ako pero biglang sumakit ang aking ulo kaya naman napahawak ako dito. “Dumiritso ka na sa mesa nagluto ako ng sinigang na bangus humigop ka na ng sabaw para mahimasmasan iyang kalasingan mo may hangover ka kaya masakit ang ulo mo. May problema ka ba? Bakit ka nagsolo? Muntik mo ng maubos ang isang boteng alak. Bossing naman sana tinawagan mo ako para masamahan kita.” sabi ni Arjay sabay iling pa nito, natawa naman ako sa totoo lang ngayon ko lang naranasan ito. “Pasen’sya ka na ito lang kasi ang naisip ko kagabi para makalimot at makatulog, hindi maganda ang balitang natanggap ko mula kay bunso kaya nagpakalasing ako.” seryosong sabi ko kay Arjay na ikinangiti naman nito. “Bakit anong klaseng balita ba iyan at parang tinamaan ka? Kakaalis mo lang ng Pilipinas nag-away na naman ka’yo ni Chenley? Kakaiba ka rin pala boss.” napatingin ako sa gawi ni Arjay na abala ito sa pagliligpit ng mga basura dito sa loob ng aking kuwarto. “Bakit naman? Anong kakaiba sa akin? Nakainom lang ako Arjay kaya walang nagbago okay?” sabi ko dito, sinamaan ko ito ng tingin tumayo na ako at dumiritso sa banyo kahit nakainom naman ako kagabi ay alam ko pa rin ang ginagawa ko. Agad akong naligo ilang minuto rin ang ginugol ko sa pagliligo ng magsawa ako sa tubig ay nagbanlaw na ako at lumabas. Parang kumislap ang aking mata ng makita kong tumatawag si Chenley. Nagmamadali kong dinampot ang aking phone at agad ko itong sinagot. “Mabuti naman naalala mo pa ako? Akala ko nga hindi mo na ako tatawagin eh, siguro masaya ang araw mo dahil wala nang mangungulit sa iyo. Tumawag ka pa alam mo nasanay na rin ako na hindi ka na tumatawag. Nagulat nga ako sa aking sarili dahil kaya ko pala na hindi kita kausap.” bungad sa akin ni Chen, salubong ang dalawa nitong kilay nakakamatay ang mga tingin nito sa akin. “Sorry, masyado akong busy sa mga nagdaang buwan sa katunayan niyan kagabi lang ako nakauwi galing Qatar ang dami kong tinapos na trabaho kaya hindi ako nakatawag sa iyo. Huwag ka na magalit kung tutuosin nga ako dapat ang magalit sa iyo dahil may lalaki na palang naghahatid sa’yo sa bahay habang busy ako dito. Baka nakakalimutan mo na may CCTV ako kaya nalaman ko kung sino-sino ang naghahatid sa iyo diyan.” napahinga ako nang malalim gusto ko man magalit pero kinalma ko ang aking sarili. Hindi ko puwidi salubongin ang galit ni Chen baka lumala pa ito at kung saan na naman mapunta ang usapan namin. “Sorry, hindi ko sinasadya huwag ka na magtampo kahit tanungin mo pa si Elena alam niya ang mga ginagawa ko. Saka sinubukan naman kitang tawagan kaya lang palagi ka rin busy sa school mo kaya naisip ko na pagbalik ko na lang saka kita kakausapin.” paliwanag ko dito kahit hindi na man nagtanong si Chen ay tudo explain ako. “Ayaw pa rin kita kausapin nakakainis ka, ano naman ngayon kung ihahatid ako ni Nathan ayaw mo noon hindi na ako mag-iisa. Saka malay ko kung negosyo ba ang pinagkaka-abalahan mo riyan? Hindi naman kita nakikita kaya sino ang maniniwala na negosyo ba talaga malay natin abala ka na pala sa ibang bagay.” para akong binagsakan ng langit sa mga binibintang ni Chen hindi ko alam kung saan niya nakuha ang mga pinagsasabi niya. “Namis mo lang si Uncle Timothy kaya ka ganyan namis rin kita Chen I love you. Sorry na hindi na ito mauulit, isa pa babawi si uncle sa iyo.” napatingin ako sa mukha ni Chen napakaganda nitong tingnan kapag nagagalit. “Tell me, anong gagawin ko para mawala iyang galit at inis mo sa akin? Gagawin ni uncle ang lahat para maging masaya ka lang.” sabi ko dito nakita kong tumayo ito at lumapit sa camera. Napalunok ako ng laway nang lamasin ni Chen ang kanyang malaking dibdib. “Gusto ko makita ang t**i mo now na.” aniya, wala na akong magawa kundi ang sumunod sa sinasabi ni Chen. “Okay, Cheny.” ani ko at mabilis na tinanggal ang puting towel na nasa baywang ko.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD