“กรี๊ดดด!!” ฉันกรี๊ดร้องออกมาหลังจากเขาพุ่งเข้ามาซุกไซ้ซอกคอของฉันหลังจากพูดจบ ฉันพยายามดิ้นและผลักเขาออก แต่ก็สู้แรงเขาไม่ได้
“เลิกต่อต้านสักที ถ้าเกิดฉันโมโหจนพลั้งมือทำรุนแรงกับเธอ จะมาโทษฉันไม่ได้นะ” เขาผละออกแล้วพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดใส่ฉัน
“นายอย่าทำแบบนี้ ฉันขอร้อง” ฉันพยายามปรับเสียงให้อ่อนลงแล้วขอร้องเขาออกไป ฉันกลัวจริง ๆ
“มันไม่มีประโยชน์หรอกเทียนษา เธออยากทำให้ตัวเองเกี่ยวข้องกับฉันเอง” เขาว่าขึ้นด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเย็นชาอย่างที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน
“ฉันพูดกับนายไปหมดแล้ว แล้วสิ่งที่ฉันพูดฉันก็สามารถทำมันได้จริง ๆ นายปล่อยฉันไปเถอะนะ” ฉันไม่เคยต้องมาขอร้องใครแบบนี้เลยจริง ๆ แต่เพราะตัวเล็กในท้องที่เขาได้ชื่อว่าลูกของฉัน ฉันเป็นห่วงเขา ถึงจะบอกว่าฉันไม่พร้อม แต่ฉันคงรับไม่ได้มากกว่าถ้าต้องมาเห็นเขาจากไปต่อหน้าต่อตา
“ถ้าเธอยังไม่เลิกต่อต้านฉัน ฉันก็จะไม่สนใจอะไรแล้วเหมือน
