เทียนษา
“เห้อ” ฉันถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อย
ฉันคิดไว้แล้วว่าคำตอบต้องเป็นแบบนี้ คนที่รักสนุกและควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าอย่างเขามันต้องไม่พร้อมจะรับผิดชอบอะไรแบบนี้อยู่แล้ว ซึ่งฉันก็ทำใจไว้แล้วกับการเลี้ยงลูกคนเดียว
แต่หลังจากฉันพูดทุกอย่างไปชัดเจนแล้ว เขากลับเหมือนไม่เข้าใจและไม่พอใจอะไรก็ไม่รู้ ยังคงทุบประตูเรียกฉันจนฉันต้องหนีออกมานั่งระเบียงห้องและปิดประตูระเบียงเพื่อไม่ให้ได้ยินเสียงของเขานั่นเอง
“คนลำบากกว่าแม่ยังเลี้ยงลูกคนเดียวได้เลย” ฉันพูดพร้อมกับลูบหน้าท้องตัวเองไปด้วย
ตอนแรกฉันยอมรับว่าตกใจและไม่พร้อมจริง ๆ แต่ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้วฉันก็แค่ยอมรับและรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้นก็เท่านั้น
อีกอย่าง เงินฉันก็มี อายุฉันก็โตพอรับผิดชอบชีวิตคนได้แล้ว หน้าที่การงานฉันก็ดี แถมครอบครัวของฉันก็พร้อมหน้าพร้อมตาและอบอุ่นมาก ทำไมแค่เด็กหนึ่งคนที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของฉัน ฉันจะเลี้ยง
