บริษัทเทพสุริยะกรุ๊ป
เวคินทร์นั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดเข้าหากัน โดยไม่มีทีท่าว่าคิ้วเข้มของเขาคลายลงได้อย่างง่ายๆ พร้อมกับร่างสูงใหญ่ลุกขึ้น แล้วเดินไปมาภายในห้องด้วยความหงุดหงิดจนแทบควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ อารมณ์หงุดหงิดที่บังเกิดขึ้นเกิดจากผู้หญิงตัวเล็กคนนั้นเพียงเท่านั้น ที่ทำเอาเขาถึงกับกินไม่ได้นอนไม่หลับมาเกือบสองอาทิตย์ นับตั้งแต่วันที่เขาเจอหญิงสาวที่บ้านแล้วเขาก็ไม่ได้เจออีกเลย อาการทุรนทุรายเริ่มหนักขึ้นทุกวัน นับตั้งแต่วันนั้น ถามน้องสะใภ้ทั้งสองก็เอาแต่ปิดปากเงียบ บอกว่าไม่รู้เหมือนกัน เพราะปกติแล้วเพื่อนสนิทของพวกเธอก็ไม่ค่อยได้อยู่กรุงเทพฯอยู่แล้ว ถ้าไปกลับบ้านก็อาจไปจังหวัดอื่น
“โธ่โว้ย! มันจะอะไรนักหนา” เวคินทร์เดินเป็นหนูติดจั่นอยู่ภายในห้องเพียงคนเดียว ด้วยความทรมาน เพิ่งเข้าใจก็ตอนนี้เองว่าการที่หลงรักใครสักคนมันเป็นอย่างไร ”ฉันคงเป็นบ้าเพราะรักเธอแน่ๆ ถ้าไม่ได้เจอเธอ” อาการมั
