Tumitig siya sa akin.
"Marimar mo?" ulit ko.
"Yeah! You were the one who wrote me letters, right?" saad niya. Parang gusto kong lamunin na lang ng lupa. Pero “so what” naman ‘di ba? Matagal na ‘yon. Bata pa ako noon.
"That was too long ago, I was young and naive." Hindi siya nakasagot sa sinabi ko. My insides wanted to laugh at his reaction. Nag-alangan kasi ito. I was trying my best to look calm and composed.
Napatango siya. "Sabagay,” sambit niya.
“Pero may chance pa naman na magustuhan mo ako ulit, ‘di ba?" seryoso niyang tanong.
So, nanliligaw ka na niyan? Gusto kong isagot pero walang lumabas sa bibig ko.
"Just give me a chance, I'll show you how capable I am of loving you." Hindi nagbago ang ekpresyon ng mukha niya habang sinasabi iyon.
Chance daw? Ako ba binigyan niya ng cha
