Killer Website

Chapter 34

Then suddenly I heard him laugh so loud! May kasama pang padyak ng paa. Dahil sa sobrang lakas nito ay nagtinginan sa amin ang mga tao.

Wha—what’s f-funny? The hell! Is he toying with me?!

“Are you for real? Pffft! I’m reaching your hand to bring you up pero…pero…bwahahaha! Bakit ka nag mano? Ako ako…lolo mo? Pffftt! Hahahaha~” sabi niya na nagkakaputol-putol dahil matinding pagtawa.

“Shut up asshole! Ahh eeehhh…arrrrggghhh! Just shut up, okay?!” sagot ko naman.

Ahuhuhu. Nu ba yan? Wala akong maisip na excuse. Mukhang pure katangahan yung nagawa ko?!

“Fi-fine. Ahem. Ehem! Anyway, ayos ka lang?” tanong niya regaining his usual composure.

Ano bang tanong niyan? Hindi naman siguro obvious na okay lang ako eh no? Sobrang naasar kaya ako ngayon! Ang sakit pa ng pwet ko!

Pero dahil ayaw kong magmukhang katawa-tawa na naman…gotta bear these embarrassing emotions!

“Pake mo?! Tch!” ang padabog na sagot ko sabay takbo papalayo sa kaniya!

Argh! Mas mabuti pang ibuhos ko na lang lahat ng inis ko sa mga Assassins! Damn you, Rivaille! Ikaw na yata ang pinaka-nakakainis na taong nakilala ko!

[Rivaille’s POV…]

***

First time ko bang magkaroon ng POV? *Nod* Kaya readers, damdamin niyo ‘to dahil minsan lang ako magkakaroon ng POV kung utak ni Author ang pag uusapan. Tapos maiiksi lang sila. Ang daya. Hindi niya ako favorite eh L

Siya nga pala, hi sa reader na nagngangalang Sara! Keep on supporting this story. *Wink

***

Wow. What did I just do? Bakit parang sumakit na lang bigla tiyan ko, naiyak ako, at gustong lumabas ng boses ko? Weird.

Pero sa tuwing naalala ko yung ginawa ni Cirin…

Pfffttt!

Nagmano ba naman! She’s really interesting, just like before.

But I have an important business right now. Nasaan na ang batang ‘yun?

Spotted! Nagtatago sa likuran ng pader. Bakas sa mata niya ang takot nang makitang papalapit ako, at alam ko rin na gusto na niyang tumakbo. Yun nga lang, mas mahahalatang guilty siya pag ginawa niya ‘yun.

“Yo, bata! Musta? Nag eenjoy ka ba sa grupo?” tanong ko habang inilalapit ang mukha ko sa mukha niya.

This is fun. I love his scared face. Though I still understand why many people are afraid of me. Anyway, now that I’ve think of it…dapat lang.

“S-salamat po sa pag t-ttanggap!” ang utal-utal niyang sagot.

Uh oh. Hindi naman sinagot ang tanong ko eh. Don’t be like that kid. Masyado ka namang transparent! This person is no fun.

Hinawakan ko ang buhok niya at ginulo-gulo ito.

“Pasok na sa loob. This place is dangerous for kids like you.” utos ko, at mabilis naman siyang sumunod.

Heh? Mukhang binalaan na ang batang yan about my existence in advance. Good move but unfortunately not enough to ruin my plans.

Habang naglalakad si bata,

I pretend as if I am talking to myself…sabay sabi ng

“Hidden enemies pretending to be an accomplice meet painful death in the end huh.”

I heard him stop for a while. Then he run as if he is running for his life.

This will be good. Somebody known only by my complete self has joined the game.

Who is he? Malalaman ko rin yan…very soon.

Nag stretch muna ako ng muscles at huminga ng malalim.

I must now proceed to my next move.

[Unkown Person’s POV]

“Rivaille l-l-laughh?” sobrang nagulat ako na makita siyang tumatawa.

It is my first time to see him like that. Palagi siyang nakangiti most of the time pero alam ko naman na peke ang mga yun. But what I saw earlier is different. That smile printed on his face is sincere and warm.

Who made him act that way? That b*tch called Cirin. Simula nung nasama siya sa grupo, nag iba ang kilos ni Rivaille. I also notice that may special treatment na nagaganap.

Ah huh. Hindi naman yata yan pwede. Matagal na akong may gusto kay Rivaille, and I want all of his attention just for me. Bawal ang epal!

Guess that leave me with no choice. Kahit paborito ka pa niya…

Kahit sino ka pa…

o kahit ano man na meron ka na kailangan niya…

I will kill you as soon as possible…

Cirin.