วรันธาราใช้เวลาอยู่ภายในห้องนอนของเควิน เกือบครึ่งวัน ซึ่งแน่นอนว่าการใช้เวลานานขนาดนี้ก็ทำให้หล่อนได้รูปถ่ายแบบเอ็กซ์คลูซีฟมาไม่น้อย
“เป็นยังไงบ้างหนูธาร เรียบร้อยดีไหม”
“อุ๊ย...”
วรันธารายกมือขึ้นทาบอกพร้อมกับอุทานตกใจเสียงดังก่อนจะรู้สึกดีขึ้นเมื่อเห็นว่าเป็นป้าเดซี่
“ป้าเดซี่นั่นเอง หนูตกใจแทบช็อกเลยค่ะ”
ป้าเดซี่ขมวดคิ้ว มองคู่สนทนาด้วยความประหลาดใจ “ตกใจเหมือนกับคนทำความผิดมาอย่างนั้นแหละหนูธาร”
“อ๋อ... ไม่... ไม่มีอะไรอย่างนั้นหรอกค่ะป้าเดซี่ หนูแค่... กำลังคิดอะไรเพลินๆ น่ะค่ะ ก็เลยตกใจมากไปหน่อย”
ป้าเดซี่พยักหน้ารับ ก่อนจะเอ่ยถามถึงงานที่ให้ไปทำ “ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหมหนูธาร เอ่อ แล้วเมื่อเช้าตอนที่เข้าไปในห้อง คุณเคนอยู่ไหม”
แก้มนวลของวรันธาราแดงระเรื่อ เมื่อภาพกึ่งเปลือยของเควินชัดเจนขึ้นในสมองอีกครั้ง
“ก็... ก็อยู่ค่ะ” หล่อนเสหลบสายตาของคู่สนทนา
“ตายแล้ว! แบบนี้คุณ
