Chapter 5

1533 Words
Chapter 5 Pagkapasok ko sa loob ng silid, bigla na lamang bumungad sa akin ang isang nilalang na ang tangkad ay hanggang sa tuhod ko kaya bigla akong napaatras sa gulad dahil sa akalang baka saktan ako nito. Mayroon itong kulay gold na pakpak at ang pinaka mapapansin mo talaga ay ang kulay dugo nitong bilugang mga mata. "Sorry," mabilis na sigaw ng isang babae, "nasaktan ka ba?" Tinignan ko ang babae na mayroon maliit na buhok at pag-aalala ang mababakas mo sa buong mukha nito. Tinignan ko ang nilalang na bigla na lamang bumungad sa akin at sunod na ibinalik ang tingin sa kaniya. Mukhang ito ay guardian niya. Dahan dahan naman akong umiling sa kaniya at kita ko kung paano ito huminga ng maluwag. "Mabuti naman at hindi ka gaanong nasaktan," sabi nito. "Ayos lang, is this your guardian?" tanong ko rito na ikinatango naman niya. "Hindi ko kasi inaasahang may papasok kaya ayun," nahihiyang sabi nito. "Sa susunod kasi ay magdahan dahan ka," sabi ng isang babaeng may mahabang buhok na nakatayo sa gilid. "Who are you anyway? A transferee?" tanong nito. "Yes, I am called Tanya," sabi ko sa kaniya. "And I'm Francince Ann the president of this class, while that girl" sabay turo sa babaeng nag-mamay-ari ng guardian na ngayon ay naka peace sign na, "Is the president of this class, and her name is Donna Marie" "Nice to meet you," nakangiting sabi nito at biglang parang nawala ng parang bula ang guardian nito sa harapan ko. "It's nice to meet you too," awkward na sabi ko dito dahil parang napaka pormal naman ng dating nito sa akin. Ang ibang mga estudyante rin sa loob ng klase na kanina ay nakikiusyoso, ngayon ay nagsibalikan na sa kaniya kaniya nilang mga ginagawa. As I look around, I noticed that I am not in the S-class dahil alam kong labindalawang estudyante lamang ang meron doon, but right now I could see that there are more than twenty student inside this class. I checked the paper that holds the information about my class once again and I am now in the right room but in the wrong section. But I noticed something wrong with the paper, so I rub the suspicious part of it at tama nga ako na may mali sa papel. Agad na nag disassemble ang mga letter dito matapos ay nagform ang message ni Lean para sa akin. Sorry for this prank, but not really sorry, right now you are inside the commoner class. Inilagay kita sa klaseng iyan para walang maghinala na mga matataas na opisyales dito sa loob ng akademya. But don't worry, I know you can get on the Z-class just ace the checking exam today! Fighting! Love, Lean "Tanya, is there something wrong?" I just came back to my senses when Donna Marie called my name and I shook my head twice. "I'm okay" Inilibot ko ang paningin ko sa loob ng klase at ang ilan ay napatingin ulit sa akin dahil sa pagtawag sa akin ni Donna Marie ng pangalan ko at wala sa sariling napailing ulit ako. Okay, right now I feel so embarassed. "You look weird, are you sure you're okay?" Francine Ann once again asked me and I just answered her with a nod. "Um may I ask if what class is this?" I asked her suddenly and show her an awkward smile and I saw how her brow raise like questioning me what's up with me. "You came here without knowing what class you're in?" a girl sitting from the corner asked me and I just shrugged and answered her that I forgot. "Well, Tanya welcome to the one of the commoner class section six where weak people gathered," Donna Marie answered and I cannot tell if she's being sarcastic or what but I think I've seen sadness in her eyes. "Are you new here?" I heard a guy asked while laughing from the back part of the room, and all of them followed giving some funny comment which made many student inside this room laughing. Nakita ko ring maski sina Francine Ann ay napapangiti na lamang habang napapailing. At ngayon mukhang malinaw na sa akin. These students were experiencing discrimination and I think they were used to it. We all paused when we heard a sudden roar coming from the speaker and some were startled because of it. They could not help but to cover their ears and make some funny faces because of it. "Good day students of Mavherus Academy! Please proceed to the arena for the second checking, thank you!" Muling inulit ang pahayag, at ng matapos ito ay biglang parang naging tigre at mga lion ang mga estudyante dahil sa biglaang sigaw. "I almosy forgot it!" "Sana matapos na itong checking!" "Kinakabahan na ako!" There's a lot of reactions coming from the students, at nagsimula ng magsilabasan ang mga estudyante kaya naman hindi ko na rin mawari kung ano ang gagawin ko. "What's that?" hindi ko mapigilang tanong sa kanila Donna Marie na nakatayo sa harapan ko. "Oh, right, it's the second checking to determine your permanent class," simpleng sagot ni Donna Marie sa akin. "Ang klase na kinabibilangan natin sa ngayon ay temporary lamang, ibinase lamang nila ito sa performance ng nakaraang taon at ngayong araw na ang final checking kaya naman ang ilan ay kinakabahan dahil ito na ang pagkakataon nilang tumaas. Kumabaga kung nasa mas mataas kang klase, mas advance ang pag-aaralan mo at tiyak na mas marami kang oppurtunity na makukuha pagka nakagraduate ka na pero sa ilan hindi naman talaga mahalaga kung nasa aling klase ka man," mahabang paliwanag ni Francine Ann. "Tara na?" nakangiting pag-aya sa akin ni Donna Marie kaya naman wala na rin akong nagawa kundi ang tumugon at sumama sa kanilang umalis paupunta sa arena. Lahat ng estudyante ay may iba-ibang mga reaksiyon, ilan ay natutuwa pa ng dahil sa checking habang ang ilan ay kinakabahan, ang iba naman ay patalon-talon pa habang ang ilan ay parang naiiyak na. Bigla kong naalala ang sinabi noon sa akin ni Lean na may mga pagsusulit dito sa loob ng akademya na kung saan kailangan mong maipakita ang kapangyarihan taglay mo, kailangan mong magpakitang gilas sa kanila at hindi ko tuloy maiwasang isipin na baka isa ito sa mga pagsusulit na tinutukoy niya. Marami ng mga estudyante ang nagsisidatingan sa arena ng makarating kami roon, nahirapan rin tuloy kaming makakuha ng upuan. Saktong may nakitang upuan sina Donna Marie ng bigla kong narinig ang isang malakas na sigaw na tumatawag sa pangalan ko. "Tanya!" And as I heard that voice, I already knew where that come from. And as I turn my head, I saw Joy who is waving her hand at me, pointing one vacant chair beside her. dahil doon ay mabilis akong napalingon kila Francine Ann at Donna Marie na sabay na tumango sa akin. "Just go sit with them, hindi namin alam na kaibigan mo pala sila," sabi niya which made me frown but I just gave them a smile then a nod at agad na akong tumalima at naglakad papunta sa kinaroroonan nila Joy. Nang makarating ako doon ay agad niya akong binigyan ng isang mahigpit na yakap at ng bumitaw ito ay doon ko napansin ang isang parang kakaibang atmospera sa paligid ko. I think all eyes were on us, but the eyes of the people sitting near us were on me. Hindi ko na lamang napansin ang mga kakaibang tingin nila at ipinokus ang tingin sa stage sa ibaba. Para kaming nasa arena ng mga gladiator na kung saan mayroon stage sa gitna at ang layout ng kinauupuan namin ay pahagdan, at nakapwesto ang stage sa pinaka ibaba. I saw Lean who is now looking at me sitting at the special seat and I think she's sitting with the respected people inside the academy. The checking started with the host welcoming us, at kung tutuusin ay wala ng gaanong introduksiyon pang ginawa at agad na nagproceed sa test. Base sa mga sinabi ng host, may ilan na rin palang natapos kaninang madaling araw. At ang mga tinutukoy niyang estudyanteng naunang nagtest ay ang mga nakakataas na estudyante, mga nasa regular class ng Z class at ang mga espesyal na mga estudyante ng S-class. And then it hits me, I suddenly paused then looked at Ziah and Joy who is now sitting beside and as my eye and Joy's meet, she suddenly gave me a peace sign and a wide smile. Kaya pala maaga silang nagising kaninang umaga ay dahil sa test. "Did I forgot to tell you that we're in S-class too?" inosenteng sabi ni Joy and I make face at her. "I think you intentionally told me that you were part of the S-class" I said directly and I heard Ziah chuckled beside me saying she's sorry about it. "Well, its Headmistress Lean who told us about and were just following her orders and beside," she paused then grin, "she's expecting you, too, to be one of us" At hindi ko rin namalayang maraming estudyante na pala ang natapos at tanging narinig ko na lamang ay ang pagtawag sa pangalan ko. *****
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD