"Bye, Shin. Balik ka rito bukas. Isasama kita papuntang mall" Naka ngiting sambit ni Namae habang hinahatid ako palabas ng bahay nila.
Winagayway ko ang kamay ko. Ang ganda talaga ni Namae, hindi ko talaga maiwasang mainsecure sa kanya. Dahil halos nasa kanya na lahat ng swerte, samantalang pinanganak lang ako sa mahirap na kalagayan.
But atleast masaya parin naman kami, kahit naging mahirap. Kahit tambak sa utang. Nakakain padin sa isang araw dalawa. Akala niyo tatlo huh. Hindi noh! Aba! Kapag gabi natutulog kami na walang laman ang tiyan, simula talaga ng mabankrupt yong mga negosyo namin at mawala si Mama halos hirap na kami. Sabayan pa ni papa na walang inaatupag kundi ang mag sugal. Akala mo naman, nanalo talaga.
Kung ako nalang sana pinasugal niya doon sa Caseno panigurado. Uuwi
