ผมนั่งรอพี่ฟ่างที่หายเข้าไปในผับ ตอนนี้ผมนั่งอยู่ในห้องทำงานของเพื่อนเขาในหัวของผมคิดหาทางหนีทุกวิถีทางยิ่งอยู่คนเดียวแบบนี้ด้วยแล้วผมยิ่งคิดอย่างอื่นไม่ได้เลย
"เอาก็เอา.."
ผมพูดขึ้นกับตัวเองเบาๆก่อนจะเดินออกมาข้างในผับที่นี่คนเยอะมาก ผมเดินลัดเลาะออกมาจนออกมาข้างนอกได้สำเร็จสายตาผมมองหารถเมล์รถโดยสารให้ขวั่ก ผมพอจะมีเงินที่พี่ฟ่างเขาให้ผมมาถึงแม้ถ้าผมหนีไปจากเขาตอนนี้แล้วคลิปบ้าๆนั่นที่เขาเอามาขู่ผมว่าจะอัพลงนั่นบอกได้เลยว่า..
ผมไม่กลัว..
ผมโบกมือเรียกรถแท็กซี่ทันทีภายในใจผมมันเต้นตุบตับกันให้อึกทึกครึกโครมไปหมด ถ้ามีโอกาสแล้วไม่หนีแบบนี้ผมก็เสียโอกาสไปฟรีๆน่ะสิ ผมจะต้องรู้ให้ได้ว่าเคยไปทำอะไรไว้ให้เขากันแน่..
"ไปไหนครับ"
"ถนนกิจญนา ซอย 12 ฮะ.."
"ครับ"
ที่ผมกลับมาบ้านตัวเองไม่ใช่อะไรที่นี่พอมีเงินและของสำคัญกับผมเยอะ มันพอที่ผมจะหอบข้าวของแล้วหนีไปให้ไกลที่สุดเพื่อที่ตัวเอง
