“อะไรมาส่งเหรอคะ” แคทเธอรีนเดินออกมาที่จุดนัดพบ เพราะคิดว่าเพทายอาจจะส่งอะไรมาเซอร์ไพรส์แบบที่เขาชอบทำ แต่พอลงมาเจอกับรสรินและเจนจิรา ก็รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย เธอพยายามมองหาคนอื่นที่มีลักษณะเหมือนคนส่งของ มากกว่าคนทั้งสองคนนี้ แต่ก็ไม่เห็นว่าจะมีคนอื่น
“ฉันเองแหละ ที่บอกว่าจะมาส่งของ” รสรินเห็นท่าทางชะเง้อชะแง้ของแคทเธอรีนแล้ว ก็คิดว่าคงเป็นเธอไม่ผิดแน่
“คุณมาหาฉันเหรอคะ?” แคทเธอรีนถามอย่างงงๆ เพราะเธอไม่รู้จักกบอีกฝ่าย รสรินเดินเข้ามาหาสาวสวยหน้าตาลูกครึ่งในระยะใกล้ขึ้น และกวาดสายตามองเธอตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ปฏิเสธไม่ได้จริงๆ ว่าอีกฝ่ายมีใบหน้าที่สะสวย รูปร่างดูดี ขนาดว่าไม่แต่งตัว แถมยังอยู่ในสภาพใส่เฝือก แต่กลับยังดูดีไม่มีที่ติ
“เธอใช่ผู้หญิงที่คุณเพทายมาเฝ้าทุกวันหรือเปล่าล่ะ” ทำถามนี้ยิ่งทำให้แคทเธอรีนตกใจ เธอได้แต่หวังว่าอีกฝ่ายจะไม่ใช่ผู้หญิงที่เพทายคบซ้อนหรอกนะ เธอไม่เคยรู้สึกเล
