พระอาทิตย์เพิ่งจะโผล่พ้นขอบขอบฟ้า ทอดแสงสีทองอาบตึกสูง แคทเธอรีนเก็บข้าวของส่วนที่เหลือส่วนสุดท้ายของเธอใส่ในกระเป๋าผ้า ส่วนของทั้งหมดถูกขนขึ้นรถเช่าที่เธอจ้างมาขนของทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวกำลังจะย้ายไปอยู่บ้านหลังใหม่ที่ต่างจังหวัด
เธอตั้งใจที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ และอยากจะพักใจในสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบสักพัก เพื่อช่วยให้เธอฟื้นตัว จากทุกเรื่องราวร้ายๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตช่วงนี้ แต่เธอก็มุ่งมั่นที่จะยอมรับการเปลี่ยนแปลง และมองว่าทุกอย่างเป็นบทเรียนที่สอนอะไรเธอมากมาย
“คุณเชสต์...” หญิงสาวมองเห็นเชสต์ยืนอยู่ด้านหน้าของเธอ สีหน้าของเขาแสดงถึงความกังวลและความเป็นห่วง
“ผมนึกว่าจะมาไม่ทันซะแล้ว” เชสต์พูดขึ้น
“คุณมาทำอะไรคะ” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยความประหลาดใจ เธอคิดว่าคุยกับเขารู้เรื่องแล้วเสียอีก เพราะเขาบอกว่าจะตามไปส่งเธอให้ถึงที่หมาย แต่เธอก็ปฏิเสธชัดเจนแล้ว จนกระทั่งเขาเงียบไป ไม่คิดว
