เขาเรียกมันว่า ‘บ้านพัก’ เหรอ ม่าย... เจ้าสิ่งก่อสร้างตรงหน้ามันไม่แตกต่างไปจากคฤหาสน์ของพวกมหาเศรษฐีที่ไม่รู้จะเอาเงินไปทำอะไรเลยนำมาซื้อบ้านหลังที่เก้าหรือไม่ก็หลังที่สิบเอาไว้ประดับบารมีเลยแม้แต่นิดเดียว มันใหญ่โต และแน่นอนว่าตอนนี้หล่อนรู้สึกไม่ต่างไปจากหนูสกปรกเลยให้ตายสิ
“แม่ฟ้าครับ... บ้านของน้องปุณณ์ใช่ไหมครับ”
เสียงของหลานชายกระชากหล่อนออกจากความงดงามตรงหน้าได้อย่างยอดเยี่ยม สโรสินีย่อตัวลงและดึงร่างจ้ำม่ำของหลานชายที่จะเรียกหล่อนว่าแม่ทุกคำเข้ามาก่อน
“เอ่อ...”
“มันคือบ้านของน้องปุณณ์ครับ”
เสียงห้าวที่ติดจะราบเรียบของอเล็กซิโอชิงตอบขึ้นมาก่อน และนั่นมันก็ทำให้หล่อนต้องเหลือบตาขึ้นมองคนตัวโตที่จ้องมองหล่อนอยู่ก่อนแล้วอย่างรู้สึกละอายใจ
“คุณอเล็ก...”
หล่อนครางเรียกชื่อของเขาในลำคอเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืนมองเขาอย่างขอบคุณ แต่คนตัวโตไม่ได้แสดงท่าทางแยแสหล่อนเลยแม้แต่นิดเดียว เ
