“ไม่... ฉันไม่เป็นอะไรหรอก ว่าแต่แม่กับน้องปุณณ์เป็นยังไงบ้าง”
“ทุกคนไม่เป็นอะไรหรอก แค่เป็นห่วงเธอเท่านั้นแหละฟ้า ว่าแต่ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ เห็นป้านวลบอกว่าเธอจะต้องติดคุก...” ลัลนาดันเพื่อนรักออกห่างจากตัว และจ้องหน้าด้วยความข้องใจ
สโรสินียกมือขึ้นเช็ดน้ำตาของตัวเองทิ้ง ก่อนจะเริ่มต้นเล่าความจริงทุกอย่างให้เพื่อนรักฟัง “จอนนี่บังคับให้ฉันยอมรับผิดทุกอย่าง โดยเอาชีวิตของแม่กับน้องปุณณ์มาเป็นข้อแลกเปลี่ยน มันบอกว่าหากฉันไม่ยอมทำตามที่มันสั่ง มันจะฆ่าคนที่ฉันรักทั้งหมด...”
“ไอ้สารเลว!” ลัลนาเค้นเสียงด่าทอจอนนี่ด้วยความชิงชัง
“ฉันนึกอยู่แล้วว่าเธอไม่มีทางทำเรื่องเลวๆ แบบนี้ได้แน่ แล้วคุณอเล็กเขาจะช่วยเธอใช่ไหม เมื่อกี้เขาก็พึ่งจะไปเปิดประตูให้กับฉัน และบอกว่าเธออยู่ข้างในนี้...”
ใบหน้าที่ซีดขาวของสโรสินีเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ เพื่อนึกถึงสิ่งน่ารังเกียจที่ตัวเองทำลงไป “เขาไม่เชื่อ
