“คืนนั้นนะ...คุณเขาเอาแต่พูดชื่อฉันทั้งคืนเลยแก บลาๆๆๆๆ” สารพัดสารเพที่ประกายดาวได้ยินอีกมากมายในวันนี้
เธอจำใจจะต้องนั่งทนฟังคนตรงข้ามของเธออธิบายสารพัดความร้อนแรงของคุณณัชโดยที่เธอไม่เคยอยากจะมารับรู้อะไรแบบนี้เลย
ครั้นจะขอตัวกลับก่อนก็ดูจะเสียมารยาทเกินไป อีกใจก็กลัวว่าถ้าหากคุณเขามาแล้วไม่พบเธอ คงจะได้มีปัญหาอีกเป็นแน่ ไม่ได้ตั้งใจอยากรอพบเขาหรอกเอาจริงๆ เธอแค่ตั้งใจอยากจะค*****นจำนวนมากที่เขาโอนให้เธอก็เพียงเท่านั้น
“ประกายดาว...”
“แล้วคุณเขานะ...คุณณัช” คนตรงหน้าของเธอที่เอาแต่จ้อไม่หยุดอยู่ดีๆ ก็เงียบเสียงไปเหมือนกับถูกผีหลอก
ส่วนเธอที่ได้ยินเพื่อนของเธอเรียกเจ้าของชื่อนั้นเธอก็หันไปมองตามทันใด ก่อนจะปรากฏร่างสูงโปร่งที่เธอนั้นคุ้นเคยกำลังเดินย่างกรายเข้ามาด้วยชุดสูทหรูสีเข้มราคาแพง และกำลังเรียกความสนใจทั้งหลายแหล่ให้กับคนทั้งหมดต้องหันมอง
“ไปกันเถ
