Intro
“อืม...คุณณัชคะ คุณณัช” แรงโถมเข้าใส่หญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างกำลังทำให้หล่อนครางออกมาเสียงกระเส่า
กัญญ์กุลณัชที่ใครๆ ต่างก็หมายปองกำลังจะเชยชิมเธอในฐานะของเด็กสาวที่คุณเขา ‘ซื้อ’ มาด้วยเม็ดเงินจำนวนมหาศาล ออกจะภูมิใจเสียด้วยซ้ำเพราะหล่อนคือคนที่คุณเขาเลือก เรื่องเล่าขนานนามของคุณเขาต่อให้มีเวลาทั้งวันก็คงจะไม่เพียงพอ
แต่ใครๆ ที่ผ่านออกไปก็สุดแสนจะภูมิใจเพราะคุณเขาน่ะ...ร้อนแรงเสียงยิ่งกว่าเปลวไฟ
“อ่าาา...” เด็กสาวครางกระเส่าอีกหนที่ลิ้นร้อนของเขาลากวนลูบอยู่ตรงจุดเสียวด้านบน
หญิงสาวจับแก้มของเขาไว้ทั้งสองข้างด้วยมือบางสวยก่อนจะออกแรงรั้งให้ตัวของเขาขึ้นมาเพื่ออยากจะลิ้มลองรสจูบที่ใครๆ ต่างก็อยากจะสัมผัส
“อ้ะ!” แต่ผลกลับไม่เป็นดั่งที่เธอหวัง
คนบนร่างของหล่อนผุดลุกขึ้นมาก่อนจะผลักไสอย่างรุนแรง เจ้าตัวลุกออกไปจากเตียงก่อนจะไปหยิบชุดคลุมสีขาวสะอาดขึ้นมาสวมใส่
หญิงสาวทำได้เพียงแต่มองคนตัวสูงกระทำการต่างๆ อย่างรุนแรง ที่ใครๆ ต่างก็ลือกันว่าเขาเป็นคนหัวร้อนและหัวรุนแรง เธอว่ามันคงจะจริงจากที่เธอได้พบเห็น
“ไสหัวออกไป” เขาเอ่ยไล่เสียงเบาให้หล่อนที่กำผ้าห่มปิดกายต้องขมวดคิ้วมุ่น เรายังไม่เสร็จกิจกันดี ใยเขาถึงได้ไล่เธอ
“แต่ว่า...”
“ฉันบอกให้ไส หัว ออก ไป” สายตาแข็งกร้าวของเขาที่ถูกส่งมอบมาทางหญิงสาวทำเอาเธอขนลุกซู่ การเน้นคำหนักแต่ละคำของเขาทำเอาเธอไม่กล้าจะเอ่ยปากต่อคำ
หล่อนก้มหน้าลงไปคว้าเสื้อผ้าอาภรณ์ที่ข้างเตียงก่อนจะพาร่างสวยของตัวเองตรงดิ่งไปทางห้องน้ำ แต่ขาทั้งสองกลับต้องหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงเย็นของคุณเขาเอ่ยดักกันเสียก่อน
“ออกไปใส่ข้างนอกแล้วก็ออกไปซะ” สิ้นคำนั้นหล่อนก็เดินจากออกไป ไม่กล้าแม้แต่จะต่อว่าความอีก
สิ่งที่ใครๆ ขนานนามคุณเขาว่าเหมือนสัตว์ร้าย ดูจะไม่ได้เกินจริงอย่างที่คนเขานั้นเคยพูดกัน ใครกี่คนๆ ที่นอนกับคุณเขา ไม่เคยมีใครมาบรรยายได้เลย...ว่ารสจูบของเขาจะหวานนุ่มละมุนเหมือนดั่งน้ำหวานหรือขมชะอุ่มเหมือนดั่งเม็ดยา
เพราะกฏที่ทุกคนนั้นทราบดีแต่ก็อยากจะฝ่าฝืน...ก็คือกฏที่คุณเขาเป็นคนสร้างมันขึ้นมาเอง
สัมผัสได้ทั้งร่างกาย...แต่ห้ามจูบที่ปาก
และนั่นก็เป็นสิ่งที่เธออยากจะลองดี และอยากจะฝ่าฝืนกฏเพื่อให้ได้มีหน้ามีตาไปบอกใครต่อใคร ว่าตัวของเธอ...ได้สัมผัสกับรสจูบของคุณเขาแล้ว
กัญญ์กุลณัชทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้หรูอย่างไม่สบอารมณ์ แค่กฏข้อเดียวทำไมใครๆ ต่างก็อยากจะฝ่าฝืน นี่ไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกที่ต้องการจะจูบเธอ แต่เป็นคนที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่อาจจะทราบได้ที่ต้องการจะฝ่าฝืน
เธอเปิดแมคบุ๊คเครื่องหรูที่อยู่บนโต๊ะทำงานขึ้นมา ก่อนจะเข้าหน้าเว็บไซต์ของตัวเองที่สร้างมันขึ้นมากับมือเพราะความตัณหา ตรงมุมบนซ้ายที่รูปจดหมายมีข้อความเข้ามามากกว่าหนึ่งร้อยข้อความ และข้อความต่างๆ เหล่านั้น...ก็ล้วนแต่เป็นเด็กสาวที่ต้องการจะหลับนอนกับเธอทั้งสิ้น
กัญญ์กุลณัชยอมจ่ายให้กับผู้ตรวจสอบเว็บไซต์แบบถูกกฏหมายต่อเดือนราวๆ ครึ่งแสน เพื่อให้ตัวเองได้สนองต่อตัณหาที่ตัวของเธอมีมันไม่รู้จักจบสิ้น และแน่นอนว่ามันมีความปลอดภัยแบบหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะคนที่เข้ามาถึงหน้านี้ได้มีเพียงเธอแค่คนเดียวเท่านั้น ส่วนผู้ที่ต้องการอยากจะสมัครมาเป็นคู่นอนของเธอ ก็จะต้องมีอายุไม่ต่ำกว่า 20 ปีบริบูรณ์และจะต้องเป็นเพียงเพศหญิงเท่านั้น
เธอกวาดสายตาไล่เมาส์ไปเรื่อยเปื่อยเพื่อหาเหยื่อรายใหม่ หลังๆ มาคนพวกนี้มักจะมาร้องเรียกเอาเงินกับเธอมากยิ่งขึ้นจนน่าปวดหัว ส่วนคนที่เข้ามาใหม่ก็พยายามจะฝ่าฝืนกฏของเธอจนน่ารำคาญใจ และจากสายตาของเธอที่ไล่ดูประวัติคนพวกนี้ก็คงไม่สดใหม่แต่ก็ยังดึงดันจะเขียนว่าตัวเองนั้นยังบริสุทธิ์ให้คนอย่างเธอนั้นเห็นใจ
เหอะ...ผู้หญิงพวกนี้สกปรกสิ้นดี
กัญญ์กุลณัชไล่สายตาต่อไปอย่างไม่ได้ใส่ใจ เธอยังคงกดข้ามพวกผู้หญิงเหล่านี้ที่มักจะแนบรูปใส่ชุดนักศึกษาโชว์วาบหวิวมาให้เธอ ก่อนที่นิ้วชี้จะหยุดลงเมื่อพบคนที่เธอไม่คิดว่าจะได้พบในสภาพเฉิ่มเชยเช่นนี้
เธอจับปลายคางของตัวเองอย่างใช้ความคิดและขมวดคิ้วมุ่น ไม่เคยมีคนไหนเลยที่จะส่งประวัติให้เธอดูในสภาพแบบนี้
ชุดเดรสลายลูกไม้สีชมพูหวานอย่างที่คนแก่เขาชอบใส่กำลังทำเธอเผลอสำรวจมัน ผมเผ้าที่ดูรุงรังประกอบกับแว่นกรอบสี่เหลี่ยมหนาช่างดูเชยสิ้นดี แถมลิปสติกสีแดงสดแบบนั้น สาวเจนจัดที่แต่งหน้าเป็นคงไม่หยิบมันมาใช้เป็นแน่
“ประกายดาว...” ชื่อของเจ้าหล่อนช่างเจิดจรัสเหมือนกับหมู่ดาวที่อยู่บนฝากฟ้า แต่หล่อนกลับเป็นยัยเฉิ่มที่หน้าตาไม่เข้ากับชื่อเสียงเรียงนามเอาเสียเลย
เสียงเคาะโต๊ะเป็นจังหวะอย่างใช้ความคิดดังกึงก้องไปทั่วห้อง ประวัติคร่าวๆ ของหล่อนก็ดูจะน่าสนใจดี ถ้าให้เดาว่าท่าทางแบบนี้คงจะยังไม่เคยผ่านร้อนผ่านหนาวที่ไหนมาก่อน
หยิบโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมาก็พบว่าเป็นเวลาตีสองกว่าๆ เธอต่อสายหาเลขาหนุ่มผู้ภักดีอย่างมิได้มีความเกรงใจใดๆ เสียงสัญญาณดังเพียงสองครั้งหมาผู้ซื่อสัตย์ก็กรอกสายตอบกลับมาให้เจ้านายอย่างเธอได้แต่ยกยิ้มอย่างปริ่มใจ
“ครับคุณหนู”
“ฉันให้เวลาสามวัน...ติมตามผู้หญิงที่ชื่อประกายดาว”