ปัทมาก็เดินทางเข้ากรุงเทพฯโดยมีน้องชายมาส่ง สองพี่น้องออกจากบ้านตั้งแต่เช้ามืด หญิงสาวแอบดูแล้ว บ้านของราวียังไม่เปิดไฟ เธอรู้ว่าวันหยุดราวีตื่นสาย เลยอาศัยช่วยเวลานี้ออกเดินทาง เธอขนสัมภาระมาไม่มาก เอาแค่ที่จำเป็น เพราะห้องนอนที่กรุงเทพฯยังมีเสื้อผ้าที่พอใช้ได้อีกหลายชุด ไหนจะชุดของแม่ที่ยกให้เธอทั้งตู้ไม้ใบใหญ่นั่นอีก เหลือเฟือ ประภาษอยู่เป็นเพื่อนพี่สาวหนึ่งคืน รุ่งเช้าเขาเดินทางกลับบ้านทันที
“พี่ปัท ดูแลตัวเองด้วยนะครับ มีอะไรก็โทรหาภาษได้เลย แต่ที่นี่ภาษว่าปลอดภัย พี่ราวีไม่รู้หรอกว่าบ้านเราที่กรุงเทพฯนี่อยู่ตรงไหน”
“ขอบใจนะภาษ ขับรถดีๆล่ะ ฝากบ้าน และดูแลย่ากับแม่ด้วย”
“ครับพี่ปัท ไม่ต้องห่วงอะไรเลย พี่ปัทตั้งใจเรียนนะครับแล้วจะได้กลับบ้านเรา”
หลังจากประภาษกลับไป ปัทมาล็อคบ้าน เริ่มทำความสะอาด พรุ่งนี้สายๆเธอมีเรียนทำกาแฟ อยู่ไม่ไกลจากบ้านมากนัก ที่บ้านมีรถเก๋งคันเก่าของพ่อกับแม่
