ร้านขายผ้าเมตร ของเยาวภา ที่ตอนนี้ นางบุหงาและสามีกำลังนอนดูทีวีเพลินๆสองคนจะไปบ้านย่ากุล จะไปขอกินข้าวเย็นด้วย รอเยาวภาปิดร้าน ย่ากอบกุลชวนไว้ตั้งแต่วันก่อน
“พ่อคะ แม่คะ นี่โยธินทำคะแนนจังเลยนะคะเนี้ย ไม่ยอมกลับบ้าน ตามสาวไปกรุงเทพฯโน้น “เยาวภาดูรูปที่น้องชายส่งมาให้ดู เขาพาช่างเข้าไปซ่อมบ้านให้ปัทมาที่กรุงเทพฯ
“ใจร้อนเหมือนพ่อเขาไง สมัยหนุ่มๆไปจีบแม่ก็แบบนี้แหละ”นางบุหงาพูดไปยิ้มไป
“ลูกก็ต้องเหมือนพ่อ แต่ดูท่าว่า จะใจร้อนกว่าพ่ออีกนะเนี้ย”นายยุทธนาหัวเราะเสียงดัง
“ห่วงก็แต่พวกสาวๆของเขานั่นล่ะค่ะ เดี๋ยวต้องคุยจริงจังแล้วนะคะพ่อแม่ น้องเล่นไปนอนบ้านเขา น้องปัทยิ่งเป็นคนไม่ค่อยพูด ไม่ประสีประสากับเรื่องพวกนี้ ไม่ทันโยธินหรอก”
“แล้วยังไง งานที่บ้านย่ากุลล่ะ ทิ้งไปเลยเหรอ”
“ให้น้องภาษดูให้ค่ะ กำลังสร้างกำแพงยังไม่มีอะไรมาก”
“แต่ว่าหนูน่าจะต้องเข้ากรุงเทพฯไปหาน้องปัทค่ะ โยธินอยากให้ไปอ
