พี่ปัท นั่นใช่ไหมพี่โยธินไหม ทำไมผมคุ้นมากเลย คนแถวนี้เหรอครับ”
“บ้านเขาอยู่ฝั่งโน้น สมัยเด็กคงเคยเห็นหน้ากันมั้ง”
“ถึงว่าคุ้นหน้าจัง คนบ้านเดียวกันนี่เอง”
“แต่พี่ไม่คุ้นเลย เพิ่งเคยเห็นนี่แหละ”
“สวัสดีครับพี่โยธิน ผมประภาษนะครับ น้องพี่ปัท”
“ครับ มานานแล้วเหรอ ปัทมาบอกพี่เหมือนกันว่า น้องชายจะมา ไม่คิดว่าจะเดินทางมาถึงเร็วขนาดนี้”
“ครับพี่พอรู้ว่ามีเรื่องไม่ค่อยดี เลยรีบมา เป็นห่วงครับอยู่กันแต่ผู้หญิง ขอบคุณพี่โยธินนะครับ ที่มาอยู่เป็นเพื่อน”
“ไม่เป็นไร ภาษมาก็ดีแล้วพี่ขอคุยด้วยหน่อย”โยธินไม่อยากให้ผู้หญิงรู้กับสิ่งที่เขาเห็นมา
“พ่อโยธิน ว่ามาเลยลูกไม่เป็นไร พูดคุยกันที่นี่แหละ”ย่ากุลสงสัยว่าโยธินต้องไปเจออะไรมาแน่ๆ
“คือเมื่อกี้ผมไปดูพื้นที่เพิ่มเติมที่ท้ายสวนติดคลองครับ ไปเจอสิ่งนี้ ผมเลยแอบถ่ายวีดีโอไว้ “
โยธินเปิดโทรศัทพ์คลิปวีดีโอให้ทุกคนดู มีเพียงประภาษเท่านั่นที่ดูตื่นเต้
