KARIBAL KO ANG DIYOS

SELOS

CHAPTER 18

Dahil sa nangyaring iyon sa pagitan namin ni Rizza, lalo ko siyang minahal. Wala nang ibang laman ng aking isip kundi siya na lang. Kahit sa aking pagtulog, siya ang parang lagi kong nakikita. Alam kong mali, masyadong maaga pero ganoon pala talaga kapag tinamaan ka. Ang hirap lang kasi kailangan naming itago iyon kay Tito dahil sa katotohanang mga bata pa nga lang kami.

Kahit sa school, may pagkakataong hindi ko mapigilan ang pagkasabi ko sa kanya. Sa oras ng aming TLE nakita kong lumabas siya sa kanilang classroom. Nagkangitian pa kami. Masaya ako kasi hindi na nakabuntot sa kanya si Vic at ang kaibigan niyang si Mimi at Carmi. Mag-isa lang siya. Wala namang gaanong nasa labas na mag-aaral dahil oras pa ng klase. Gusto ko lang siyang mahalikan kahit saglit.

Nagpaalam ako sa teacher namin na agad namang pumayag lalo pa’t nasa labas naman kami sa carpentry namin. Pumasok ako sa CR ng mga babae na grabe yung kaba ko. Isang cubicle ang sarado, ibig sabihin doon siya pumasok. Gusto ko siyang katukin. Sabihin na naroon ako pero bigla naman akong nahiya. Paano kung may biglang papasok at makita akong nasa loob? Panigurado, mapi-principal ako. Malaking eskandalo kay Tito lalo pa’t iginagalang siya sa aming lugar.

Kumatok ako. Sana si Rizza ang sasagot.

Narinig kong may parating na mga babaeng nagkukuwentuhan. Palakas nang palakas. Palapit nang palapit. Kung lalabas ako, paniguradong makakasalubong nila ako at magtataka kung anong ginagaw ako sa CR nila.

“Huh! Paano na kayo ‘to!” kinakabahan kong bulong sa sarili. “Bahala na nga!”

"Sino 'yan?" parang naiiritang tanong niya. "May iba pang cubicle na walang nagamit. Hindi pa ako tapos."

"Rizza, Rizza, bhie ko.”

“Rhon?”

“Oo, ako 'to. Bilis buksan mo?" kinakabahan ang boses ko.

Papasok na ang mga babae. Bumukas na ang pintuan. Makikita na nila ako.

Mabilis na binuksan ni Rizza ang pintuan. Mabuti at bago nakapasok ang mga babae ay nakapasok na ako sa loob.

Isinara niya agad.

"Bakit ka nandito? Gusto mo bang ma-suspend tayong dalawa?" bulong niyang halata ang inis sa akin.

Hindi ko na siya sinagot pa. Niyakap ko agad siya. Hinalikan ko siya sa kanyang labi. Maalab. Banayad. Puno ng pagmamahal.

Lumaban naman siya sa halik ko ngunit parang mas nangingibabaw sa kanya ang takot dahil may kurot pa siya sa tagiliran ko.

“Hindi mo dapat ginagawa ito,” bulong niya habang magkalapat ang aming mga labi.

"Namimiss kita e," sagot ko.

Sa isang iglap ay muling naglapat na ang aming mga labi. Naroong kinakabahan kami ngunit iba yung excitement at saya na nararamdaman ko. Kanina pang flag ceremony at first period ko siya tinitignan at gustung-gusto ko siyang halikan o yakapin. Ngayon na may nakaw na sandali kami, bakit pa namin iyon palalampasin?

Patuloy lang kami sa aming halikan. Ipinasok ko ang kamay ko sa kaniyang uniform at ganoon din siya sa akin pantalon. Ramdam namin ang init ng aming katawan. Ginagalugad ng palad ko ang katawan niya at dibdib at siya naman sa maselang bahagi ng katawan ko.

"Huwag dito baka mahuli tayo?" bulong niya habang magkalapat pa ang aming labi ngunit hindi niya tinatanggal ang kamay niya sa aking alaga.

"Hawak lang… ohhh!" sagot ko, "Ayaw mo ba?”

Tumitig siya sa akin. Napapikit. Huminga siya nang malalim na kahit pa kumokontra na ang isip niya ay baka hindi rin nagpatalo ang kagustuhan ng damdamin niya. Yung matinding emosyon ang siyang nagpapabulag sa amin. Maling-mali, oo ngunit para sa amin, lahat ay tama basta kaya naming itago.

“Mali na ito, Rhon, masyado na tayong nagugumon.” Binunot niya ang kamay niya na nasa mismong dulo na ng galit ko nang alaga. Bago niya iyon tuluyang mabunot ay hinawakan ko ang palad niya.

"Fvck! Anong mali? Gusto ko ang ginagawa natin, gusto mo rin hindi ba? Gusto nating dalawa.” Tuluyan kong tinanggal ang butones ng pantalon ko at ibinaba ko na ang aking brief. Tumambad sa kanya ang maputi at tumitintig kong kargada na gusto na namang kumawala. Gustong makapasok sa napasukan na nito dating hawla.

Nang hawak na niya ang alaga ko ay naglakbay sa kaniyang dibdib at tiyan. Nagmamadali kong tinanggal ang butones ng bouse niya. Gumapang ng gumapang ang aking kamay mula sa kanyang dibdib at ipinasok ko ang nanginginig kong palad sa kanyang panty. Sa isang iglap ay hinahaplos ko na ang ang kanyang perlas at ipinasok ko ang aking aking daliri ng banayad.

"Ohhh! Ahhh! Mahal ko, fvckkkk!" ungol ko nang ramdam kong sinasalsal na niya ako.

Nakapahirap lang lakasan dahil baka may darating na iba ngunit naninigas na ang binti naming dalawa. Nakakagat na din namin ang labi ng isa't isa. Nilalaro niya ang akin at ako din sa kaniya. Hanggang sa pinatalikod ko siya. bahagya siyang tumuwad. Hinawakan ko ang ari ko at muli kong ipinasok sa kanya. Mabilisan lang dapat iyon. Hindi kami dapat magtagal. Kailangan lang naming makaraos kaya nang pumasok ang alaga ko sa masikip pa rin niyang pwerta na dumugo noong una ko siyang nadonselya. Alam kong ako nga talaga ang sa kanya ay nakauna at ito ang aming pangalawa. Ramdam ko ang hirap ko pa ring ipasok ang kanya at napakagat ako sa aking labi sa sarap na aking nararamdaman habang banayan ko siyang kinakadyot. May sensasyon na kaming nararamdaman. Pigil ang aming paghinga. Kinakagat namin ang aming mga labi para hindi kami mapaungol sa sarap ng aming ginagawa. Sapo ko ang isa niyang s**o habang hawak ko ang kanyang puson para mas may pwersa akong kanain siya at maisagad ko ang aking alaga sa kanyang kaloob-looban. Hanggang sa palapit na palapit sa kaluwalhatian. At sabay na naman kaming nakarating sa tugatog ng aming kamunduhan. Hindi ko na hinugot pa ang akin. Isinagad ko iyon nang nilalabasan na ako at alam kong sumabay siya sa akin.

“Narinig ninyo iyon? Parang may ginagawa yung nandito!” boses ni Mimi. “Parang may nagkikiskisang tunog o kaya basta ewan, may something.”

Natigilan kami.

Nagkatinginan.

Kinurot ako ni Rizza. Parang sinasabi ng kanyang mga mata na kasalanan ko ang lahat kung mahuli kami. Nanginginig siyang nagtaas ng panty at palda niya. Ako man ay itinaas ko na ang aking pantalon.

“May tao ba rito? Rizza, nandito ka ba?” tanong ni Mimi.

Nakaramdam kami ng takot. Dahan-dahan kong itinaas ang nakababa kong pantalon. Inayos din niya ang kanyang sarili.

“Silipin mo nga sa baba? Baka may nag-aano diyan,” boses ni Carmi. Sabay silang nagtawanan.

Tang-ina. Mabubuking pa yata kami. Makikita kasi sa baba yung apat na paa at ang isa ay nakapantalon ng brown na uniform. Alam na agad na lalaki ang nasa loob na kasama ng isang babae.

“Oo nga ‘no. Sandali at silipin ko.”

Nakita ko sa mata ni Rizza ang takot. Alam niyang katapusan na ng paglilihim namin. Isang malaking kahihiyan at eskandalo ang aming ginawa. Pag-uusapan hindi lang ng buong paaralan baka pati ng buong bayan.

“Mimi, Carmi! Ako ‘to!” mabilis na sinabi ni Rizza pero nakasilip na sa baba si Mimi.

Naisip kong pumatong na muna sa bowl para hindi makita ang paa ko saka ako umupo dahil kung tatayo ako, ulo ko naman ang makikita sa labas. Lalo kaming mabubuking.

“Tapos ka na ba?”

“Masama ang tiyan ko eh!” sagot niya habang nakalagay ang hintuturo niya sa labi ko. Niyakap ko siya habang nakasandal siya sa akin at hawak ko siya para hindi ako mahulog o ma-out of balance sa tinuntungan kong bowl.

“Para kasing narinig ko n a may salpukang nagaganap diyan nang umihi ako sa kabilang urinal. Ikaw lang ba ang nandiyan.”

“Aba, oo naman. Kamay ko ‘yon. Dalawang palad na pinagsaklob ko kasi nahihirapan lumabas yung ano ‘ko saka may regla rin ako kaya magpapalit muna ako ng alam mo na.”

Nagtawanan sina Carmi at Mimi.

"Buksan mo nga 'to! Maghihintay kami sa paglabas mo ha. Sabay na tayong bumalik sa room! Kala mo ha."

“Napakamot ako. Pahamak talaga ang Mimi na ‘to!” sa isip ko.

“Ano ba kayo? Matatagalan pa ako rito. Hindi pa ako nakapagpalit. Pare-pareho tayong mapagalitan.”

“Ah basta, hihintayin ka naming lumabas.” Si Carmi. Sabay uli silang tumawa.

Paano ba namin lulusutan ngayon ito? Saan kami dadalhin ng aming kapusukan? Anong aming kahihinatnan sa murang edad ay pinapasok na namin ang ganitong gawain?

“Ano ‘na? Bubuksan mo ba?”

“Hindi pa nga ako tapos, ano ba? Ini-stress ninyo ako eh! Lalong di ko mailabas yung masamang ano sa tiyan ko. Nakakainis naman eh!” singhal niya.

Muli silang nagtawanan habang kami naman ay lalong kinabahan. Nagkakatinginan kami ni Rizza. Halata sa mukha niya ang nerbiyos at alam kong iyon din ang nakikita niya sa akin.

Sa tingin niya, ako ang sinisisi niya pero hindi lang niya iyon sinasabi sa akin. Alam ko namang ako talaga ang mali. Pwede naman kaming lumabas pero kilalang tsismosa si Mimi at Carmi kaya baka makarating sa mga teachers namin. Hinaplos ko ang likod niya para iparamdam sa kaniyang huwag siyang matakot, nandon lagi ako para sa kaniya.

"Sige na nga lang. Hintayin ka na lang namin sa room ha? Magsasabi ba kami kay ma’am kung bakit ka natagalan?" Si Mimi.

“Huwag na, pagtatawanan lang ako ng mga kaklase natin. Dali na! Mapagalitan pa kayo niyan eh!”

Sabay pa kaming huminga ng malalim. Parang natanggal lang yung biglang bumara sa aming dibdib. Pagkalabas nila ay nagdesisyon na din kaming umalis ngunit wala sa amin gustong mauna kasi baka nagmamatyag lang sila.

“Nandiyan pa ba sila?”

“Wala na yata,” sagot ko.

“Pwede na bang lumabas?”

“Makiramdam muna tayo.”

“Huwag na huwag mo nang uulitin ito ha? Magagalit na talaga ako sa’yo!” banta niya sa akin. Inambaan pa niya ako ng kunyaring suntok.

“Oo na, hindi na!” nakataas ang kamay ko.

“Saya mo! Nakaisa ka na naman! Sige na. Mauna na akong lumabas at baka may pumasok na naman." Pagpapaalam ko.

Bago ko binuksan ang seradura ay muli ko siyang yayakapin sana pero nag-stop sign na siya at salubong na ang kilay niya.  

“Clear na, Rizza. Dali labas na!” sigaw ko nang nasiguro kong walang tao sa paligid. Magtataka siyempre sila kung bakit sa CR ng babae ako pumasok kung meron istudiyanteng makakita sa amin.

Mabilis ang pagdaan ng isang buwan. Naging maayos ang tagong relasyon namin ni Rizza. May mga gabing pinagdadasal ko na sana mapatawad ako ng Diyos sa pinasok kong maagang pakikipagtalik. Alam kong kasalanan ang premarital s*x. Sobrang nakakaramdam ako ng guilt pero napakahirap sa tulad kong labanan ang kakaibang tukso ng laman lalo pa't sinakop na nito ang isip ko't puso. Araw-araw akong nagdadasal at humihingi ng tawad ngunit halos araw-araw din naman akong nagkakasala.

Buwan noon ng Marso. Buwan ng pagtatapos at pagsasara ng mga iskuwelahan. Tapos na naman ang isang taon na pagsusunog ng kilay. Siguradong sasabitan na naman ako ni Tito ng medalya. Graduation na rin ni Rizza. Nakahanda na din ang ireregalo ko sa kaniya. May dumating kaming bisita, si Kuya Paul. Si Tito ang ang tatayong magulang ni Rizza kaya hindi ko maintindihan kung anong ginagawa ni Kuya Paul sa amin. Medyo nakaramdam ako ng selos.

“Bakit kailangan mong magselos? Di ba napag-usapan na natin ito?” bulong niya sa akin nang nasa kusina kami at kausap ni Tito si Kuya Paul sa dining area.

“Oo pero matutulog siya rito? Ano ba kayo?”

Hguminga siya nang malalim. “Wala. Pero kailangan ko siya.”

“Kailangan mo siya? Eh ako, ano ako sa’yo?”

“Boyfriend kita, Rhon. Babaan mo nga ang boses mo. Marinig nila tayo, ano ba!”

“Mabuti naman pala alam mo. Basta ha, ako ang boyfriend mo at kaibigan mo lang ‘yan.”

“Hayaan mo, bukas pagkatapos ng graduation ko, sasabihin ko sa kanya ang tungkol sa atin.”

“Talaga? Gagawin mo iyon?”

“Oo. Sasabihin ko na. Ilang taon na kaming magkaibigan ni Paul at naging kami, may mga pinagsamahan kami kaya sana hayaan mong makisaya siya sa araw ng aking pagtatapos bukas.”

“Hindi lang kasi ako komportable. Mahal kita, Rizza. Tandaan mo ‘yan.” malinaw kong sinabi sa kanya. Hahawakan ko na sana siya nang biglang bumukas ang kurtina na nagtatakip sa kusina.

Nagulat kami.

Si Paul ang nakita naming nakasilip sa amin.

“Ano ‘yon? Anong sinabi mo kay Rizza?”

“Wala. Kayo mag-usap.” Magaspang kong sagot. Dumaan ako sa harap ni Paul at hindi ko siya tinignan. Hindi ko na rin siya tinawag pang kuya kasi may iba akong kutob. Hindi ko gusto ang kutob kong iyon.

“Sandali nga!” hinawakan ni Paul ang braso ko. “ Nagtatalo ba kayo? Nag-aaway?”

“Bitiwan mo ako, bro. Hindi mo ako kaya.” Tinignan ko siya sa kanyang mga mata. Mas bata ako, mas payat pero mas matangkad ako sa kanya. Tinitigan ko siya. Titig na may paghahamon.

“Bro? Tinawag mo akong bro eh walong taon ang tanda ko sa’yo.”

“Eh ano naman, kapatid ba kita, panganay namin kaya tawagin kitang, kuya, BRO?”

“Ano ba kayo! Tumigil nga kayo! Rhon, sige na! Doon ka na muna kay Father.”

“Astig ka ah!”

“Bibitiwan mo ako o hindi!” medyo tumaas na ang boses ko.

“Rhon, ano ‘yan?” boses ni Tito. Hindi man niya nakikita pero baka lang nakaramdam na.

Binitiwan niya ako.

Naglakad ako palayo.

Nagseselos talaga ako kaya hindi ko mapigilan ang kagaspangan ng ugali ko sa kanya.

Pilit kong kinakalimutan na lang ang hinala ko at ang pagseselos ko kay Paul. Isa pa, sa taas naman natulog si Paul. Sa tabi ng kuwarto ko kaya kampante ako.

Bukas na magtatapos ang mahal ko. Nakaramdam ako ng excitement para sa kaniya. Matatapos na din siya at magka-college na. Iyon nga lang, salutatorian lang siya. Tinalo siya ni Mimi. Ang sabi niya, malaki raw kasi ang donor ng Mama ni Mimi at siya, wala naman siyang maiabot na donasyon kaya siya ginawang salutatorian lang.

             Nang gabing iyon, Hindi talaga ako makatulog. Namimiss ko si Rizza. Gusto ko siyang mayakap. Gusto ko siyang makatabing matulog. Gusto ko talagang makatabi si Rizza. Gusto kong bantayan siya laban kay Paul. Dapat kami ang magkatabi. Malalim na noon ang gabi. Alam kong tulog na ang lahat pero nakiramdam muna ako lalo na baka si Paul pa ang makadiskubre at magsumbong siya kay Tito. Mabubuking pa kami. Naghintay lang ako ng isang oras pa mula nang naramdaman kong parang pumasok na si Paul sa kuwarto niya pagkatapos nilang magkuwentuhan ni Tito. Napagpasyahan kong bumaba nang alam kong iginupo na sila ng antok at mahimbing na pagtulog.

Dahan-dahan akong bumaba. Kinikilig ako at nangingiti habang tinutungo ang kuwarto ni Rizza. Gugulatin ko siya. Gagawin ko din sa kaniya yung ginagawa niyang pagpasok sa kuwarto ko ng dis-oras ng gabi at hahalikan niya ang puno ng tainga ko habang tulog. Gigisingin ko siya sa yakap ko at halik pero paanas kong sasabihan na ipagpatuloy lang niya ang mahimbing niyang pagtulog. Hindi ako sa kakatok sa pintuan ng kaniyang kuwarto. Naisipan ko na doon ako sa bintana niya dadaan. Alam kong bukas iyon dahil gusto niya na pumapasok ang liwanag ng buwan at malayang nakakapasok ang preskong hangin. Nasanay na daw siyang bukas ang bintanang iyon mula pagkabata niya. Gusto kasi niyang tinatanaw niya ang mga bituin bago siya tuluyang igupo ng antok. Maingat akong lumabas ng kumbento at tinungo ang labas ng kanyang kuwarto.

Sinilip ko muna sa loob bago ko tinangkang pumasok. Gusto ko kasing makatiyak na tulog na tulog na siya bago ako papasok. Maliwanag naman ang buwan at makikita ko kung anuman ang ginagawa niya sa loob. Ngunit ako ang nabigla sa nakita ko. Ako yung hindi nakakilos sa nasaksihan kong ginagawa nila ng lalaking pinagseselosan ko. Parang sumasabog ang dibdib ko sa galit at hindi nga ako nagkamali sa hinala ko.