KARIBAL KO ANG DIYOS

INIT

CHAPTER 9

Sa harap ng mga magulang ni Paul at ibang tao nagpaalam si Paul na isasama niya ako sa handaan ng kanyang mga kaklase saka pupunta ang mga kaklase niya sa ipinahanda ni Father Dimas sa kanya. Nakikita ko sa mata ni Father Dimas ang hindi pagpayag at ang inis kung bakit ako kailangan pang isama ni Paul lalo pa’t wala silang makakatulong sa handaan ni Paul mamayang hapon. Iyon naman talaga ang tingin sa akin ni Father eh. Katulong. Kaya masama sa loob niyang payagan kaming dalawa ngunit wala hindi siya makakatanggi dahil nahihiya siya sa ibang tao roon. Pakiramdam ko, sinadya ni Paul na gawin iyon para hindi na makahihindi pa si Father. Naging matagumpay ang plano niya dahil walang nagawa si Father kundi ang payagan kami. Ang tanging nasabi na lamang niya ay umuwi kami bago gumabi dahil panggabihan naman ang inihanda ni Father na selebrasyon para sa pagtatapos ni Paul.

Tanghaling tapat iyon at sobrang init kahit pa mabilis ang kanyang pagpapatakbo sa kanyang motor. Sa kabilang barangay pa kasi ang bahay ng kaklase niya at madadaanan namin ang masukal na kagubatan.

"Kapag nasa Tuguegarao na tayo, iho-hotel kita. Ide-date kita sa pinaka-best na reastaurant doon, basta ha? Dapat behave ka lang dito, okey?"

"Paano namang hindi ako mag-behave dito e andaming tsismosa? Ikaw ba do’n magbe-behave? Alam ko kasi mas maraming magada roon kaysa sa akin. Mas marami kang makikita. City na iyon eh kaya paniguradong nandon na lahat ng klase ng tukso. Alak. Babae, sugal, droga. Kaya dapat ikaw ang pagsasabihan kong mag-behave at hinid ako, no." Niyakap ko siya at pinupog ng halik sa kanyang batok. Pawisan man siya pero amoy masarap pa rin ang boyfriend ko. Niyakap ko siya at ramdam ko ang may kalambutan niyang tiyan habang mahigpit ko siyang niyayakap.

"Basta, panay ang bakasyon ko dito sa Baggao. Kung pwedeng every weekend gagawin ko basta gusto kong lagi kang kasama at kapag ako nagkapera. Kapag may iba akong pagkakakitaan doon, dadalhin na kita roon para ibahay."

“Ibahay? Hoy! Ano ka? Mag-aaral pa ako ‘no. Gusto ko rin naman makatapos. Gusto mo bang ipapatay ako ni Father Dimas kapag malaman niya?”

“Huwag nga natin siyang pag-usapan. Nasisira ang araw ko eh!” tumawa siya.

“Bakit gano’n yung paring iyon ano? Pari nang naturingan, tignan mo kung anong ugali at anong ginagawa? Minsan nakababawas din ng pananalig kapag ganyan ang nakikita kong naninilbi sa simbahan. Mabuti na lang, iba siya sa ibang paring kakilala ko. Hindi talaga lahat ng pari, parehong may malinis na kalooban ano?”

“Sinabi mo pa. Pero di ba sabi ko, huwag natin siyang pag-usapan? Nalalayo tayo sa usapan niyang eh.”

“Ano na uli ‘yon?”

“ Sabi ko, behave ka dito.”

“Oo, naman. Wala ka bang tiwala sa akin?”

“Sa’yo meron, kay Vic na mukhang s**o o kay Dencio na anak ni Kapitan, wala. Halata kasing ang lakas ng tama nong dalawang ‘yon sa’yo. Lalo na aalis ako, lalo silang magkakaroon ng pag-asa sa’yo. Mainam nang mabakuran na kita para kahit aalis pansamantala, may dadalaw-dalawin ako dito na girlfriend ko.”

“Kahit naman ligawan nila ako at hindi ka manliligaw pa sa akin o di mo ako pinasagot, hindi ko pa rin naman sila gusto. Sa’yo lang kasi tumibok yung puso ko kahit alam ko na maraming kumplikasyon.”

“Sa ngayon, oo. Pero pangako kapag makatapos ako, iiwan ko na ‘yan si Dimas. Tayo na ang magsasama.”

Huminga na lang ako nang malalim. Kung pwede lang sanang sabihin na ngayon na lang niya gagawin at maghahanap na lang siya ng trabaho at siya na ang magpa-aral sa sarili niya kaysa gagamit siya ng ibang tao para lang umasenso. Kaso hindi ko pala kayang sabihin sa kanya. Hindi pa napapanahon. Baka mali ang intindi niya. Ayaw kong pag-awayan namin iyon.

“Asahan ko ‘yan ha? Maghihintay ako. Pagkakatiwalaan ko ang pangako mong ‘yan na babalikan mo ako.”

Bigla niyang inihinto ang motor.

Nakita ko ang isang malaking puno sa tabi ng daan. Nilingon niya ako. Ngumiti.

“Bakit tayo huminto? Naiihi ka ba?”

“Hindi? Naiisip mo ba ang naiisip ko sa likod ng malaking punong ‘yan.”

“Eh, balite ‘yan eh! Baka mamaya may multo diyan.”

“Multo? Tanghaling tapat, multo?”

“Aba malay mo? Baka ahas.”

“Ahas? Natatakot ka sa ahas eh nakapatay ka na nga.”

“Sabagay, bakit nga ba ako matatakot sa kauri ko.”

Sandali siyang napaisip at tumawa.

“Tara, diyan lang tayo sandali.”

Huminga ako nang malalim. Hinampas ko siya sa likod. Alam ko na agad ang kanyang binabalak.

“Kung naiihi ka, dito na lang ako. Hintayin kita.”

"Hindi nga ako naiihi. May gusto lang akong gawin natin.”

“Ang init oh? Saka baka mamaya may dumaan.”

“Sino naman ang dadaan dito eh tanghali pa. Tara na, sayang ang oras eh. Sige na. Please? Sandali lang. Kanina pa ako libog na libog sa’yo eh.”

“Paul, ano ka ba! Magtigil ka nga!"

"Ano? Tara? Quickie tayo, sakto mamaya pagdating natin sa bahay ng barkada ko, mas lalo tayong gutom," hamon niya sa akin.

Wala na akong nagawa lalo na nang itinago na niya ang motor niya sa likod ng malaking puno. Bumaba siya at inalalayan niya akong bumaba rin. Hindi ako makahindi dahil gusto ko rin naman ang gusto niya.

"Baka may dadaan mamaya eh. Kinakabahan ako. Nasa open lang tayo. Paano kung may makasilip sa atin? Nakakahiya.”

“Wala ‘yan. Mukha namang wala dito nadaan eh. Saka tago naman tayo. Bago pa nila tayo makita, tapos na tayo. Dali na.”

“Paano kung may ahas na rito. Tapos hindi mo na naman ako tutulungan.”

“Sorry. Takot lang talaga ako sa ahas pero wala ‘yan. Kung meron man, ako na ang papatay, promise.”

“Dumiretso na lang kaya tayo sa bahay ng tropa mo. Huwag ka ngang ganyan. Baka makalimot na tayo at maipasok mo sa akin yung sa’yo. Mamaya lalabasan ka sa loob ko, mabuntis mo pa ako eh." Kinakabahan ako. Ako pa rin ang talo. Ako ang babae rito. Kung mabubuntis ako at hindi niya ako mapapanagutan, paano ako? Paano kami ng anak ko samantalang wala nga akong pamilya na pwedeng aalalay sa akin kung nagkataon. Pero hindi niya ako pinakinggan. Hindi din kasi ako tumigil sa kasusunod kanina nang papunta kami sa kubo kaya alam na niya ang ibig sabihin no’n, gusto ko rin talaga at nag-iinarte lang.

Kapwa na kami pinagpapawisan. Maalinsangan kagaya ng init na aming nararamdaman. Nagdadalawang isip ako nang nagtanggal siya ng sinturon niya. Nakatitig siya sa aking mukha. Binabasa-basa at kinakagat niya ang mapulang labi niya. Naroon pa rin sa dibdib ko yung takot. Hindi pa kami handa sa mga responsibilidad kung sakaling may mabuo kami. Kung tutuusin nga, may gatas pa kami sa labi. Itoy isang pagkakamali kung nagkataon. Masyado kaming mapusok dahil lang sa pinagbigyan namin ang aming mga katawan noong nagkaroon ng sayawan at dahil nasubukan na, kaya hinahanap na ng aming katawan. Heto muli kami, gusto na naman naming ulitin ang nangyaring iyon noon. Kahit alam ng isip kong mali. Kahit tumatanggi ang isip ko na hindi tama pero yung nararamdaman ko, yung libog ko sa tuwing nakikita ko ang gwapong mukha ni Paul at ang masarap niyang katawan, nawawala lahat yung pagtanggi ng utak ko.

Pinaupo niya ako sa kanyang motor. Masidhi naming pinagsaluhan ang tamis ng aming mga labi. Tinanggal ko ang pagkakabit ng butones ng kaniyang pantalon at itinaas lang niya ang aking palda. Dahan-dahan niyang tinatanggal ang butones ng aking blouse na uniform. Napapikit ako. Napakagat ako sa aking mga labi lalo na kapag sumasayad ang mainit niyang palad sa aking dibdib. Hanggang sa hinalikan niya ako. Mapusok. Maalab. Mainit. Hindi namin inilayo ang labi namin sa isa't isa habang abala ang aming mga kamay na hubaran ang isa’t isa. Nang natanggal ang aming butones. Hindi na namin iyon hinubad. Hinawi lang namin. Bumagsak lang ang aking palda sa baba at ang aking panty ay hanggang tuhod ko. Ganoon din ang kanyang pantalon at brief. Hanggang sa tuhod lang niya. Wala kaming planong hubarin nang tuluyan ang isa’t isa. Ginagalugad ng kamay ko ang kanyang maumbok at may katigasang dibdib at mabuhok na tiyan at siya naman ay hinimas niya nang hinimas ang lumalaki ko pa lang na dibdib. Hanggang sa papunta na naman ang kamay niya sa aking lagusan at ang kamay ko ay dahan-dahan nang bumigti sa kanyang alaga galit na galit na alaga. Hanggang sa tinanggal niya ang kamay kong sumasalsal sa kanya. Basam-basa na rin ako dahil sa kanyang patuloy na masarap na pang-finger sa akin. Nang itinutok niya ang alaga niya sa aking lagusan habang nakatayo kami at ramdam kong ipinapasok na niya ang mataba ngunit may kalambutang ulo ng kanyang pinkish na alaga sa bukana ng aking lagusan ay inilayo ko iyon. Naitulak ko siya.

“Paul, please huwag. Huwag muna naman oh!”

“Ayaw mo ba? Para maranasan na natin.”

“Hindi pa ako handa sa gano’n. Please huwag mo akong pilitin. Di ba? Nag-usap tayo kapag 16 na ako. Dapat nga kapag 18 na ako pero sa 16 ko, okey na. Kaya please huwag muna.” pakiusap ko sa kanya. Nakita ko ang parang mamasa-masang iyon sa ulo ng ari niya. Nag-uumigting iyon. Gumagalaw-galaw pa nga. Parang nabitin sa tuluyang pagpasok na sana niya.

Huminga siya ng malalim. Hinalikan niya ako.

“Okey, I’m sorry. Naiintindihan kita kung bakit hindi mo pa kayang ibigay.”

“Maghintay ka sa tamang oras. Kung tayo pa rin hanggang sa huli, sa’yo ko pa rin ito ibibigay basta please. Huwag muna sana ngayon. Paano na lang ako kung mabuntis ako? Ikaw lang ang meron ako pero hindi ka pa handa. Paniguradong mapapatay ako ni Father Dimas kung mangyari iyon sa akin.”

“Sorry babe, ha? Nadala lang ako.”

Muli kaming naghalikan. At Muli naramdaman ko na lamang na bumaba siya sa aking dibdib. Dinilaan niya iyon nang dinilaan at napapamura ako sa sarap. Hanggang sa binuhat niya ako at pinaupo sa kanyang motor. Doon ay ibinuka niya ang aking mga hita. Umpo siya at dinilaan niya ang aking lagusan. Nasabunutan ko siya sa sarap. Noon ko unang naranasang madilaan doon. Pumapasok ang matigas niyang dila sa aking lagusan kasunod ng pagsundot-sundot ng kanyang daliri. Para akong mababaliw sa kakaibang sensasyon lalo na kung ang matigas niyang dila ang ginagamit niya para pasukin ang aking lagusan. Habang ginagawa niya iyon ay sinasabayan niya ng pagsasalsal. Hanggang sa tumitirik na ang aking mga mata habang dinidilaan niya at sinusungkit-sungkit ng hintuturo niya ang kaloob-looban ko. napa-ungol ako.

“Hayaan na! Malapit na ako Paul! Hayan na ako! please, huwag mong tigilan, Ohhhh! Hayaannnnn na!”

Kasabay no’n nang nakita kong pagbulwak din ng kanyang dagta. Napakarami no’n kasi tumalsik pa iyon sa aking hita. Nagngitian kami nang kami’y nagbihis na. Hindi man niya ako pinasok, hindi man siya nagpalabas sa akin pero nasarapan kaming dalawa sa aming simpleng pagpaparamdam muna ng pagmamahal sa isa’t isa. Pasalamat ako dahil naiintindihan din naman niya ang aking pinanggagalingan.

Hapon na nang umuwi kami galing sa kaklase niya. Marami na noon kaming nadatnang bisita. Aligaga na ang mga magulang ni Paul. Mga kamag-anak lang ni Paul ang naroon.

“Magbihis ka na. Masyado ka nang napagbibigyan. Tumulong ka!” sabi ni Father nang pinuntahan niya ako sa kuwarto ko habang nagbibihis ako.

“Sige ho, Father. Tutulong ho ako. Magpapalit lang ho.”

“Alamin mo ang iyo. Baka naman inaahas mo na ako, hindi ko pa pala alam.”

“Hindi ho, Father.”

“Hindi ho! Akala mo ba hindi ko napapansin ang tingin mo kay Paul ha? Akala mo ba hindi kita inoobserbahan?”

Hindi na lang ako sumagot.

“Sige na. Bilisan mong magbihis at maraming bisita sa baba.”

Lahat ginawa ko, maghugas ng pinggan, magluto ng pulutan at asikasuhin ang lahat. Nang dumating ako, hindi na halos tumutulong ang mga magulang at kapatid ni Paul. Ako na lang lahat. Sa akin na iniaasa mag-isa. Nakakapagod din pala. Panay ang tingin sa akin nip aul. Mukhang awang-awa pero wala naman siyang ginagawa. Hindi naman niya sinasabihan ang mga kapatid niya na tulungan ako. Para akong trumpo. Pagod na pagod.

Hanggang sa nang sila-sila na lang ang nag-iinuman kasama ng mga kaklase ni Paul at sa isang umpukan naman ay ang mga opisyales ng barangay at si Kapitan kaya nagdesisyon akong pumanhik na muna sa kuwarto ko para makapagpahinga. Kaya na siguro ng Mama at kapatid ni Paul ang iba pang di ko natapos na gawain. Bababa rin ako kapag makapagpahinga na para tumulong sa pagliligpit.

Humiga ako. Hanggang sa nagulat na lang ako nang may dumagan sa akin. Nakita ko si Paul. Halatang nakainom at ipilit niya akong hinuhubaran. Balak niyang ipasok ang ari niya sa akin. Ngunit ang isa pa sa ikinatatakot ko ay baka makita kami ni Father. Baka sumunod siya kay Paul. Hindi nga ako nagkamali sa aking hinala. Ano ang mangyayari kung mabuking na kami ni Father sa aming ginagawa?