C30
1338 Words
"Alam mo ba, your mother once enrolled in OS just to stand on her own, that was very risky pero ginawa niya yun just to help her self." Sabi ni Tita. Yeah I've heard about that...
"And you...using someone just to save Soren..mag-isip ka ng mabuti Eveanna, you might lose someone because of a stupid act. You must think carefully bago ka mag desisyon.." Dagdag niya pa.
Think carefully...right...she's right..
"We will find Soren, I promise you that. At hindi mo kailangan gumamit ng tao para lang tumulong. Get that?"
"Yes Tita.."
"Now..you must fix the mistake you just made." Sabi niya at bumalik na sa posisyon niya kanina.
Napatingin ako kay Avie pero nag kibit balikat lang siya at umalis narin. I need to fix my mistake? Pero hindi ko pwedeng hiwalayan agad si Jizan dahil lang trip ko. I need to have a valid reason...
But hindi ko pwedeng sabihin kay Jizan na ganun ganun na lang. I need to wait for atleast a week? Or month? Hindi naman siguro mahirap maging girlfriend niya. He likes me in the first place kaya hindi naman siguro ako mahihirapan.
I just need him to break up with me. At isa lang naman ang alam kong dahilan para hiwalayan niya ako, I just need to be very very stubborn at maging pasaway sakanya. Para magsawa siya at hiwalayan niya na ako.
Biglang tumulong ang cellphone ko kaya napatingin ako roon, at kinabahan naman ako sa nakita kong mensahe.
From: Jizan
I'm home.
I can't just leave him! Tsaka parang kanina lang ako nagyaya sakanya na maging girlfriend niya ako baka magulat siya ng gusto ko ulit siya hiwalayan kinabukasan.
I just need to stick with my plan then, kailangan ko lang maging pasaway sakanya para mainis siya at iwan niya ako.
Right. That's it.
Jizan told me that he would fetch me yesterday, kaya inagahan kong umalis sa bahay para hindi niya ako maabutan. Kaya andito ako ngayon sa classroom at inip na inip dahil ang aga-aga ko nga dito. Napatingin ako sa labas ng classroom at nagulat ako ng makita ko si Riguel na naglalakad papalapit sa classroom namin.
Ang aga naman niya? Ganito ba talaga siya kaaga lagi? I waved at him at nagulat naman siya ng makita akonsa loob ng classroom.
Nang makapasok siya ay agad siyang umupo sa tabi ko.
"Bakit ang aga mo ngayon?" I asked him.
"Ikaw rin naman, maaga karin. Anong meron?" Tanong niya pabalik.
I can't tell him about me ditching Jizan right? Dahil close sila at baka sabihin niya kay Jizan. I can't say the real reason.
"Pinaaga kasi kami ni Tita Savienna, anyway, bakit ngayon ka lang pumasok?" I asked.
Napaiwas ng tingin si Riguel at napahinga ng malalim. "Family matters, why? did something strange happened?" Tanong niya.
"Wala...I just got curious kung bakit ka natagalan sa pagbalik sa school." I said.
"Thank you for your birthday gift anyway, I really appreciated it." Napangiti ako sa sinabi ni Riguel.
"Hindi ko talaga alam kung ano ang ibibigay ko sayo, then I remembered that you're a basketball player. So I bought you some things..." I told him.
"Yup, I didn't expect that you'll get me those things too. Alam ko namang hindi ka interested sa sports e." Sabi niya.
Biglang tumunog ang cellphone ko kaya napatingin ako doon at nanlaki naman ang mga mata ko sa nabasa ko.
From: Jizan
I'm here already, but Tita Savienna said you already left?
Napatingin ako kag Riguel pero sa ibang direksyon na siya nakatingin. I took a deep breath at nag reply kay Jizan.
To: Jizan
Oh! I forgot that you'll fetch me today! Andito na ako sa school.
Maya maya ay nag reply ka agad si Jizan.
From: Jizan
Okay then...where are you? Let's meet.
Oh fuck..ayoko munang makita si Jizan! Baka mas mahirapan ako sa ginagawa kong pag-iwas sakanya. I need to make an excuse!
To: Jizan
I can't, may ginagawa akong project with Riguel...maybe next time..
Napahinga ulit ako ng malalim, naguguluhan na ako sa mga desisyon ko sa sarili ko. I should've think more!
From: Jizan
With Riguel? How can you both make a project na absent siya for almost a month?
Fuck!!! I almost forgot!! Matalino pala ang isang to! I can't just fool him! Impossible!
To: Jizan
Fine, where are you?
From: Jizan
Outside your classroom.
Agad akong kinabahan dahil sa sinabi niya. I looked outside our classroom at andun nga siya, nakatingin saakin habang hawak hawak ang bag at cellphone niya.
"Ahm, Riguel...aalis muna ako sandali." Paalam ko kay Riguel.
"Bakit? Saan ka pupunta?"
"Basta!!" Sabi ko at nagmamadaling naglakad palabas ng classroom.
Agad na napatingin si Jizan saakin na walang emosyon sa mukha niya. Damn, is he mad? Galit naba siya? Hindi ko mabasa kung ano ang nasa isipan niya, kung galit ba siya o naiinis. I don't know!!
Napahinga ako ng malalim at napayuko, bakit ba kasi ako kinakabahan pagdating kay Jizan? Hindi ko alam kung ano nangyayari saakin, bakit parang ang hina ko pagdating kay Jizan? This is so hilarious!
"Why are you looking down?" Narinig kong sabi niya. Ano raw?
"Eyes up, princess..." Rinig kong sabi niya. I bit my lower lip lightly at sinunod ang sinabi niya.
Napatingin ako sakanya at nakita kong seryoso lang siyang nakatingin saakin.
"A-are you m-mad?" Nauutal kong tanong. Jizan's lips twitched at mahinang napatawa.
Mabuti nalang talaga at maaga pa, at walang nakakakita saaming nag-uusap sa senior highschool building. Baka mas rumami ang rumours kapag nakita nila kaming nag-uusap dito.
"Are you afraid of me?" Tanong niya. No point at lying right? Kahit anong sabihin ko malalaman niya naman parin kapag nag sinungaling ako.
I slightly nodded. "Maybe.."
"Why? I am your boyfriend, bakit ka matatakot?" Tanong niya habang seryosong nakatingin saakin.
Boyfriend...he's my boyfriend...tama..bakit naman ako matatakot? Kung may relasyon kami?
Lumapit si Jizan saakin at tinitigan ako ng seryoso. I can't look at him in the eyes! Napakurap-kurap ako at mag-iiwas na sana ng tingin pero nagulat ako ng hawakan niya ang magkabilang pisngi ko.
He's cupping my face!! What the hell?!
"Don't be afraid of me, should I be the one be afraid to you right? Cause you're Eveanna Santillana. And I am only, Jizan Zoldyck." Nanliit ang mga mata ko dahil sa sinabi niya.
He's only Jizan? Only?!
I mimicked his action at hinawakan rin ang magkabilang pisngi niya. Nakita ko ang pagkagulat sa ekspresyon niya, kaya napangiti ako.
"Minamaliit mo ba ang sarili mo Jizan?" I asked.
"Don't you ever belittle yourself infront of me Jizan, huwag sa harapan ko. Huwag sa mga kaibigan mo, huwag kahit kanino. Never." Seryoso kong sabi, narinig ko ulit ang mahinang pagtawa ni Jizan at marahang tumango.
"Yes, maam. I won't do it again." Nakangiti niyang sabi, that's it. His old aura is back again. The smiley Jizan.
Inalis ko ang kamay ko sa mukha niya and patted his head.
"Good boy..." Nakangisi kong saad. He just snickered at me at inalis narin ang kamay niya na nasa mukha ko.
Umayos siya ng tayo at may kinuha sa bag niya. Napatingin naman ako dun at nakita kong may kinuha siyang box. A long box.
Agad niya naman iyong binigay saakin.
"Wear it. That will show that you're owned by me. And only me." Sabi niya. Agad lumukso ang t***k ng puso ko dahil sa sinabi niya...damn. Hold yourself together Eveanna!
Agad ko yung tinanggap at binuksan, nanlaki naman ang mga mata ko dahil sa nakita ko. It's a necklace. It's a gold necklace with a, 'J' pendant.
Really...clever...
"Seriously, Jizan?" Natatawa kong tanong, he just shrugged at me.
"Just wear it."
"Yeah, yeah fine...help me.." Sabi ko.
"Sure thing." he told me.
Agad niyang kinuha ang kwintas at marahan na isinuot saakin. Napatingin ako sa kwintas na nasa leeg ko at napangiti.
"I'll fetch you tomorrow, okay? Don't forget." He said at naglakad na paalis.
Damn...I thought I'm going to be stubborn? But why did I do what he just all said?
Fuck this.
- Writer
