Under the Mafia Boss's Protection

C26

Time flew fast and it's been already a week since that birthday celebration of both Riguel and Jizan. Medyo naging busy rin ako sa school works dahil marami akong kailangang habulin na requirements dahil nga nag leave ako sa school for a week dahil sa birthday nila.

At pagkabalik ko sa SIA ay maraming issues ang bumungad saakin. Una, ay yung i********: post ni Riguel. Pangalawa yung pinost ni Avie na kasama rin namin sina Riguel nung kumakain kami.

Lastly, yung pinost ni Jizan bago lang na picture ko! Ang picture nayun ay yung kinuha niya nung nasa van kami. Nung ang sungit sungit ko tingnan! Kaya ayun, anraming issues na pumuno sa school ngayon!

Isa na roon ang pagiging malandi ko raw at ang pagiging two-timer. Naiinis ako! Bwisit! Ang problema kasi sa mga tao ang hilig gumawa ng kwento! Nakakainis!

"M-Miss S-Santillana, p-pinabibigay p-po n-ni Senior K-Kylie." Isa pa tong si Kylie e! Napaka feelingera! Feel na feel niya na jowa talaga siya ni Jizan!

Napatingin ako sa isang student na bata pa. Nanliit ang tingin ko sakanya at nang makita ko ang ID lace niya ay nagulat ako. Seriously, Kylie?! Grade 8 student?!

Agad kong kinuha ang papel na hawak hawak niya at agad iyong binuksan. Habang ang Grade 8 student na yun ay kumaripas na ng takbo. Tsk.

'WE NEED TO TALK. AFTER CLASS, GYMNASIUM.'

Iyon ang nakasulat sa papel, I crumpled the paper and threw it. I don't have time of dealing with her.

"Ano yun?" Napatingin naman ako sa katabi kong si Riguel na ngumunguya pa ng pagkain.

Lunch ngayon at kami lang dalawa ang magkasama dahil early lunch kaming mga grade 12 ngayon. Hindi ko alam bakit pero ang sabi early dismissals rin.

"Wala. Huwag mo nalang isipin." I said.

"Weh? You look bothered." Sabi niya habang tinitingnan ako.

"Me? Bothered? Come on, Riguel." Natatawa kong sabi. Binaba niya ang kubyertos niya at seryosong napatingin saakin.

"Is there something wrong?" Tanong niya. Oh right, wala siyang alam sa issues dahil hindi naman nakakarating sakaniya.

O kahit kay Jizan. Hindi ko alam bakit hindi pa nakakarating sakanila na kalat na kalat naman yun sa buong school. Pero ang sabi nila hindi nila pinapaalam ang issue sa mga lalake.

Kasi daw baka magpakaawa ako sa mga lalake at agawin ko lahat ng lalake sa school. Like what the f**k?! How is that even possible?!

"Wala, just don't mind me." Sabi ko at iniwas ang tingin sakanya.

"If something is bothering you don't hesitate to tell me okay?" He said at napatango naman ako sakanya.

"I got you, Evie. I got you." Dagdag niya.

"Tsaka kung kailangan mo ng tulong andito lang naman ako, you don't need to be problematic." He said at bumalik sa pagkain.

"Sino naman ang nagsabi na problematic ako?" Pagtataray ko sakanya, I need to bring my energy back baka mas maghinala pa siga at malaman niya ang mga nangyayari.

"Wala naman. Mukha kang problemado e, tsaka iwasan mo ang mga problema! Hindi pa natatapos ang first semester mas marami pang problema ang dadating sa school." Sabi niya. Hindi pa nga natatapos ang first semester pero may issue na ako!

Second month ko palang sa Grade 12 pero ganito na, tangina lang. Akala ko iba ang school na 'to sa past schools ko, pero ganun parin naman.

"Right. I am not problematic in the first place!" Sabi ko.

"Okay, you are not problematic then." Natatawa niyang sabi.

Biglang tumunog ang cellphone ko kaya napatingin ako roon at halos mawalan ako ng hininga sa nabasa ko.

From: Dad

Come home immediately. Soren is in danger, he needs our help.

Soren...what happened to Soren. Alam kong nasa OS siya at dun siya nag-aaral pero hindi ko gets kung bakit pa siya napapahamak run. Tsaka mahigpit na ang OS ngayon lalo na't Santillana si Soren. Kaya impossible na mapahamak siya.

"Hey, what happened?" Napatingin ako pabalik kay Riguel.

"I need to leave..." Mahina kong sabi.

"What?" Hindi niya makapaniwalang sabi.

"Please make an excuse for me, I need go home. I need to go.." Nagmamadali kong sabi at agad akong tumayo.

Tumatakbo ako patungong labasan at nagulat ako ng makita ko si Jizan may kausap rin sa cellphone niya. Napahinto ako sa pagtakbo at tiningnan si Jizan, he looks problematic also.

"What! f**k off, Harold! Don't you ever hurt anyone who's close to me!" Galit na galit siya. And did he just curse?

Harold? Who is Harold?

"You don't know me...don't you ever try testing my patience." Matigas niyang sabi at binaba ang tawag.

Napahawak siya sa batok niya at nakita ko kung paano niya pinapakalma ang sarili niya.

Maya-maya rin ay nagulat ako ng makita ko si Riguel na tumatakbo rin palabas ng school. Mukha siyang problemado rin, at para siyang kinakabahan.

"Evie? Riguel?" Patanong na tawag saamin ni Jizan. Pareho kaming napatingin sakanya at nakita kong medyo kalmado na siya.

"Why are you both here?" He asked.

"My Dad send me a text and he is telling me to go home for some emergency." Sabi ko.

"Dad called, there's something urgent happened. How about you? Bakit ka andito sa labas?" Riguel asked.

"Dad also called me to handle some things.." Sabi niya.

"Uuwi karin ba?" Hindi ko mapigilang tanungin siya, he then looked at me at nakita ko pano naging mas kalmado ang mukha niya ng napatingin siya saakin.

"Yes...you like to come with me?" Napakurap-kurap ako sa sinabi niya at naramdaman ko ang pagka-kaba ng dibdib ko.

"No, she's coming with me." Napatingin naman ako kay Riguel ng bigla siyang nagsalita.

I heard Jizan sighed. I looked at him again and I saw disappointment in his eyes.

"I should get going, kay Riguel ka nalang sumabay." Sabi niya at agad pumasok sa loob ng kotse niya.

Napatingin naman ako kay Riguel and I saw him just looking at me.

I sighed.

"Alright, let's go."

I said at sumabay na sakanya sa paglalakad papasok naman sa kotse niya.

Pagkadating ko sa bahay ay agad bumungad saakin ang umiiyak na si Mommy. Agad naman akong nag-alala sa kalagayan ni Soren. Is it really that dangerous? Ngayon ko lang ulit nakita ang soft side ni Mom.

Dad is busy hugging Mom while comforting her, and telling her that every thing will be alright. Si Avie naman ay tahimik lang sa gilid habang pinapanood si Mom at Dad.

"Mom...Dad..." Mahina kong sabi, napatingin sila saakin at agad silang napatayo pareho.

"Finally, you're here.." Sabi ni Dad while caressing Mom's back.

"What happened to Soren, Mom?" I asked her habang lumalapit sakanila, naupo sila pabalik sa couch habang ako naman ay napaupo sa katabing couch.

"He's held as a hostage...Soren was kidnapped." Mahinang sabi ni Mom, what? Soren was what?

"No! That's impossible to happen! Soren is very strong and we all know that, halos kapantay niya si Dad Mom. At imposibleng makuha siya ng ganun kadali." I said.

"Yes, I know..but the person who kidnapped him ay ang taong kalaban na na namin noon ng Dad nyo." Naguluhan ako sa sinabi ni Mom, hindi ko to maintindihan.

"But...I thought he was dead?" I asked her.