ยามซวี (19.00 – 20.59 น.) ท้องฟ้าเริ่มมืดมิด อากาศแถบเมืองซีค่อนข้างเย็นสบายต่างจากหัวเมืองทางเหนือที่หนาวเหน็บจนต้องสวมเสื้อผ้าหลายชั้น
เทศกาลโคมไฟของแคว้นเจียงสำหรับราชวงศ์แล้วจัดขึ้นเพื่อขอบคุณเทพแห่งฟ้าที่ชื่นชอบความสว่าง โคมหลายดวงเต็มไปด้วยคำอธิษฐานวิงวอนเทพเจ้าดลบันดาลให้อากาศดีและสุขภาพร่างกายแข็งแรงจงเกิดกับตนเองและประชาชน แต่สำหรับราษฎรช่วงฤดูเหมันต์พระจันทร์มักจะเวียนมาทักทายเร็วกว่าฤดูไหน เพื่อขับไล่ความมืดผู้คนจึงพากันจุดโคมจนสว่างทั่วฟ้า
นอกจากนี้ความสว่างของไฟดวงน้อยเป็นสัญลักษณ์แสดงถึงความโชคดีและความหวัง หนุ่มสาวที่ได้ออกจากบ้านมาเข้าร่วมเทศกาลก็มักได้พบรักแท้ที่ตามหาและดูเหมือนว่าใครบางคนในที่นี้จะพบมันแล้วจริงๆ
“มีอะไรหรือพ่ะย่ะค่ะ” หย่งฟู่เอ่ยถามเมื่อเห็นว่าเหว่ยหั่วมองเขามาพักใหญ่
“ข้าเพียงคิดว่าครั้งนี้เทพเจ้าทำงานสมกับที่ข้าถวายโคมสามร้อยดวงให้ทุกปี” ต่อให้แม่สื่
