“HEY, Kyden! Wait for me!”
Kasalukuyang naglalakad sa gitna ng malawak na field si Kyden nang marinig niya ang boses ni Moira na tumawag sa kanyang pangalan. Huminto siya sa paglalakad saka ito nilingon.
“Parang naglalakad lang sa gitna ng red carpet ang isang ’to, ah,” napapailing niyang sabi habang pinapanood ang bawat paggalaw ng balakang ni Moira na sumasabay sa paghakbang nito. Idagdag pa ang mga nakasunod na estudyante na walang humpay sa kakukuha ng litrato. Feel na feel tuloy nito ang rumampa sa gitna ng damuhan.
“Hi, Kyden. How’s your day? Bakit parang ang lungkot mo yata ngayon?” tanong nito nang makarating sa harapan niya. Napabuga ng malalim na paghinga si Kyden saka ipinagpatuloy ang paglalakad. Agad naman itong sumunod sa kanya.
Hanggang ngayon ay naiisip pa rin niya ang
