มหาวิทยาลัย
วันแรกของการเปิดเทอม ผมมาถึงมหาวิทยาลัยก็เดินไปที่ซุ้มข้างตึกวิศวะ เห็นว่ายังไม่มีใครมา ดูนาฬิกาข้อมือก็คิดว่าคงอีกสักพักหนึ่งพวกเพื่อนถึงจะมา ผมเลยเดินออกมาด้านนอกรั้วมหาวิทยาลัย เดินตามทางไปเรื่อย ๆ จนถึงบริเวณที่มีรถเข็นมาตั้งขายอาหารเช้า ผมเลือกที่จะซื้อเป็นข้าวเหนียวหมูปิ้งไว้สำหรับมื้อเช้า
กำลังเดินกลับเข้าไปในมหาวิทยาลัยก็เห็นรถกลอยเลี้ยวเข้าไป วันนี้เธอมาเร็วเหมือนกันแฮะ ผมมองถุงหมูปิ้งในมือ แล้วล้วงกระเป๋ากางเกง เอาสมาร์ตโฟนออกมาต่อสายหากลอย
[มึงมาถึงแล้วเหรอ] กลอยรับสายแล้วถามขึ้นมาทันที คงเห็นรถของผมที่จอดอยู่
“เออ ถึงแล้ว มึงกินอะไรมาหรือยัง กูอยู่หน้ามอ มึงอยากกินอะไรเดี๋ยวกูซื้อเข้าไปให้” ผมถาม
[ยังไม่ได้กินไรเลย มึงซื้อไรมาก็ได้ กูกินได้หมดแหละ]
“โอเค มึงรอที่ซุ้ม เดี๋ยวกูเดินไป” ผมกดวางสายแล้วเดินไปที่ร้านหมูปิ้ง ซื้อให้กลอยไปอีกชุดหนึ่ง
แต่กินแค่นี้คง
