Abot-abot ang kaba ko nang halos abot-tanaw ko na ang gate ng bahay namin.
Pinagdarasal ko na sana ay wala si Mama sa bahay. Hindi ko alam kung paano ipapakilala sa kanya si Rusca.
Baka iisipin ni Mama na lumalandi na ako which is medyo-medyo lang naman!
"Relax, akong magpaliwanag sa mama mo kung magtatanong siya," malumanay na wika ni Rusca.
Tinapunan ko siya ng matalim na tingin bago inirapan.
"Anong sasabihin mo? Na kapatid ka no'ng kaklase ko? Kilala ni Mama si Jane at siguradong hinding-hindi siya maniniwala," naiinis kong sabi.
Kung sana ay hinayaan na kang niya akong umuwing nag-isa sana ay—
"Bakit magpapakilala akong kapatid ng kaklase mo kung pwede ko namang sabihin sa mama mo iyong totoo."
Naputol ang pagsisimyento ko sa isip dahil sa sinabi niya.
Ramdam ko ang pagkawa
