หนูต้องไปแล้วจริงๆ

1146 Words
"เราคุยกันมาตั้งนาน นี่ยังไม่เรียกว่าสนิทกันอีกงั้นเหรอ?" "หนูยังไม่รู้จักชื่อคุณเลย...." "ฟาริค เรียกว่าเฮียฟาก็พอ" "อ่า คุณฟาริค" ยัยเด็กนี่จะท้าทายอำนาจมืดของเขางั้นเหรอ? "หนูอิ่มแล้วค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่เลี้ยงข้าวมื้อนี้ คราวนี้หนูต้องไปจริงๆแล้ว ขอบคุณอีกครั้งนะคะคุณฟาริค..." เขาฉุดรั้งเธอให้นั่งลงบนตักของเขา พร้อมกับโอบกอดเธอเอาไว้แน่น ดวงตาที่ไร้เดียงสาของเธอนั้นเริ่มฉายแววหวาดกลัว นี่สิ.. ดวงตาที่เขาปรารถนาจะเห็นมัน "หวังอย่างยิ่งว่าเธอจะอายุเกินสิบแปด.. " เขาอันตราย... ทำไมกันนะทำไมเธอไม่รู้สึกตัวให้เร็วกว่านี้!! "หากว่าคุณทำอะไรหนูล่ะก็ หนูจะร้องให้คนช่วยนะคะ!" "เอาสิ เฮียชอบนะ ร้องเสียงดังๆได้เลย" เธอกำลังหวาดกลัว.. ผู้ชายตรงหน้า บนชั้นนี้ไม่มีคนอยู่เพราะว่าชั้นสี่คือชั้นที่เป็นวีไอพี จะไม่มีแขกหรือว่าพนักงานมาเดินเพ่นพ่านแน่นอน เว้นเสียแต่จะเรียก.. เรียกพนักงาน!! เธอไม่ได้หยิบกระเป๋ามา เพราะคิดว่าจะมาแค่แป๊บเดียว มันจะต้องมีปุ่มอะไรสักอย่างเอาไว้กดเรียกพนักงานสิ หางตาของไอรีสนั้นเหลือบไปเห็น โทรศัพท์ของโรงแรม มันวางอยู่ที่หน้าประตู และตอนนี้เขากอดเธอเอาไว้แน่น!! เธอเคยเรียกเรื่องจิตวิทยา การที่เธอขัดขืนนั่นมันคือการปลุกอารมณ์ของผู้ชายอย่างหนึ่ง... เอาวะ! มีแต่ต้องตามน้ำไปก่อน "...หนูไม่คิดว่าเฮียจะขืนใจหนูหรอก ใช่ไหมคะ เฮียฟา...?" หึ ฉลาดนี่! "แน่นอน เฮียไม่บังคับหรอกนะ เรื่องแบบนี้ต้องช่วยกันทำสิถึงจะสนุก เริ่มจากถอดกระโปรงนี่ออกก่อนเป็นไง?" ไหนว่าจะไม่บังคับไงเล่า!! "นะ..หนูบอกไปแล้วว่าหนูนัดเพื่อนเอาไว้ เราลงไปข้างล่างพร้อมกัน... และ..เอ่อ.. พอหนูเจอเพื่อนแล้วเราค่อยกลับขึ้นมาบนนี้ด้วยกัน ดีไหมคะ" "ทำไมเฮียถึงจะต้องรอนานขนาดนั้น?" "...เฮียเป็นคนบอกเองว่าจะไม่บังคับหนู" เขาเลิกคิ้วมองหน้าเธอ "เอางั้นก็ได้..." ไอรีสถอนหายใจอย่างโล่งอก "แต่ว่า.. เฮียต้องขอมัดจำบางส่วนก่อน" เขาดึงผ้าขนหนูที่ปกปิดส่วนล่างออก ก่อนจะกดสะโพกของเธอลงเพื่อให้เราสัมผัสกัน ถึงแม้ว่าจะยังมีแพนตี้ตัวน้อยกั้นอยู่ แต่เธอก็สัมผัสได้ถึงความแข็งขืนและอุ่นร้อนของมัน... "ทำหน้าอย่างกับไม่เคย?" ไอรีสกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เธอไม่เคยมีความรักด้วยซ้ำแล้วจะเคยทำเรื่องพวกนี้ได้ยังไงเล่า!! แต่จะให้เขารู้เรื่องพวกนี้ไม่ได้ "!!" เขาดึงแพนตี้ของเธอไปไว้ข้างๆเพื่อให้เราสัมผัสกันโดยตรง เธอทำท่าว่าจะลุกขึ้นแต่เขายังคงจับสะโพกเธอเอาไว้แน่น และแน่นอนว่าเธอมิอาจสู้เรี่ยวแรงที่มหาศาลของเขาได้ "อ่า.. ดีจนอยากจะใส่เข้าไปเลย..." มันร้อน ร้อนวูบวาบไปหมดเธอได้แต่เม้มปากแน่นเพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกไป! เขาอุ้มเธอขึ้นเล็กน้อยก่อนจะใช้ส่วนปลายของความเป็นชายของเขามาถูไถที่ติ่งเสียวของเธอ "อื้อ!" ไอรีสทำได้เพียงจับไหล่ของเขาเอาไว้เท่านั้น เขามองหน้าเธอพร้อมกับแสยะยิ้มอย่างพึงพอใจ ฟาริคทำท่าจะก้มลงไปด้านล่าง แต่เธอก็รีบยกมือขึ้นมาห้าม "อย่าก้มไปมองนะคะ!! นะ..หนูอาย!" และไอรีสอาศัยจังหวะที่เขาตกใจ เธอรีบลุกขึ้นทันที "หนูคิดว่าเราควรจะไปกันได้แล้วค่ะ!" เธอพยายามที่จะมองหน้าเขา มากกว่ามองความเป็นชายที่แข็งขืนของเขา และขนาดของมันน่ากลัวมากทีเดียว.. ฟาริคถอนหายใจก่อนจะลุกขึ้น "งั้นรอแป๊บ เฮียจะไปใส่เสื้อผ้า ว่าแต่ลงไปแบบนั้นได้เหรอ?" "คะ?" "ก็..แพนตี้น่ะ มันเปียกหมดแล้วไม่ใช่รึไง หรือจะถอดมันไว้ที่นี่..." "หนูมีเสื้อผ้ามาเปลี่ยนค่ะ ยะ..ยังไงหนูลงไปก่อนนะคะ!!" ไอรีสคิดได้ว่าเธอจะมามัวยืนรอเขาทำไมกัน เธอรีบเปิดประตูแล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็วทันใจ ใบหน้าของเธอมันเห่อร้อนพร้อมกับหัวใจที่เต้นแรงจนแทบบ้า!! ให้ตายเถอะ!! เธอมาเจอเรื่องอะไรกันวะเนี่ย!! ไอรีสเดินไปที่รถของวินโชคดีที่เขาฝากกุญแจรถเอาไว้กับเธอ เธอจัดการเอากางเกงในมาเปลี่ยน พร้อมกับแต่งหน้าใหม่เพื่อให้ตัวเองอยู่ในสภาพที่ปกติที่สุด ตอนที่เธอไปเอากระเป๋า ป้าใจก็ถามอย่างเป็นห่วงเพราะหน้าของเธอมันแดงไม่หยุด! พึ่งผ่านเหตุการณ์แบบนั้นมาใครจะปกติไหวกัน ไอรีสสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนที่เธอจะเดินไปที่ผับเพื่อไปหาซัมเมอร์และวิน แต่เธอไม่เห็นสองคนนั่นอยู่ที่โต๊ะเลย "พี่แดนคะ เห็นเมอร์บ้างรึเปล่า?" ไอรีสตกใจเล็กน้อยที่ใบหน้าของแดนเนียลมันมีรอยแดงอยู่ที่แก้มซ้าย แถมยังมีรอยเล็บอยู่ตามคอและใบหน้าเขาอีก "ไอรีสพี่จะมาถามเราพอดีเลยว่าซัมเมอร์ไปไหน พอดีเกิดเรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยน่ะ" "หนูพึ่งมาจากร้านข้าวค่ะ พี่เป็นอะไรมากไหมคะ?" แดนเนียลส่งยิ้มให้ไอรีส "เป็นมากด้วย เฮ้อ! ตามสบายนะไอรีสพี่ไปตามหาซัมเมอร์ก่อน!" หลังจากที่เขาพูดจบแดนเนียลก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว เธอเองก็ไม่อยากอยู่ที่นี่เลย ไปตามหาซัมเมอร์อีกแรงดีกว่า เธอโทรศัพท์เข้าเบอร์ซัมเมอร์เป็นร้อยสาย แต่ยัยนั่นก็ไม่รับ ในใจของไอรีสรู้สึกไม่ดีเลย เธอกำลังเป็นห่วงซัมเมอร์มากๆ ดูจากรอยบนตัวพี่แดนเนียลแล้ว ทั้งสองคนต้องทะเลาะกันมาแน่ๆ ไอรีสก็เลยโทรหาวินแทน เผื่อวินจะอยู่กับซัมเมอร์ "ว่าไง ไอรีส?" "วิน อยู่ที่ไหน เราหาซัมเมอร์ไม่เจอเลย!" "อืม เรื่องมันยาวอ่ะ เอาเป็นว่าแกรีบขับรถออกมาโรงแรมสีขาวข้างๆเลย พี่แดนมันนอกใจไอ้เมอร์เว้ย แล้วตอนนี้ไอ้เมอร์กำลังจะแต่งงาน!" "ห๊ะ!! อะไรนะ" "เออ นี่ก็ตกใจอยู่เหมือนกัน แกรีบมาเหอะ เรารออยู่ที่นี่แหละ เดี๋ยวจะอธิบายให้ฟัง ไม่ต้องบอกพี่แดนนะ" "เออๆ เราจะรีบไป" วันนี้มันวันบ้าอะไรกันวะ! ..........................................
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD