Fiery (Boy Next Door #4)

Chapter 11

Chapter 11

Paula

Hinatid ko hanggang sa airport sina ate, pagkatapos ay pinahatid ako sa eskwela, bilin ni Kuya Oliver. Tatlong araw silang mananatili sa Dubai, but I felt na baka mas mahaba roon ang ilalagi nila dahil parang may iba pang balak si Kuya kay ate. I sighed as I listened to my professor na nakikipagbiruan na sa mga estudyante n’ya.

I’ve a got a new assignment. Hindi naman ako masyadong loaded ngayon dahil lima na lang ang naiwan kong subjects. At exactly 4pm, natapos ang huling klase ko. A few chitchat with my classmates, I was ready to go home pero isang grupo ng estudyante ang nakangising lumapit sa akin, and Iah was one of them. Sumandal s’ya sa pintuan ay nakahalukipkip na tiningnan ako.

“Paula, sama ka?”

I knew that tone. Tiningnan ako ng mga kaklase ko at ng mga kasama n’ya. Informing me that I should be ready to go with them, which I willingy did before, when I was still chasing my brother-in-law.

Bumuntong hininga ako at sinukbit ang bag sa balikat ko. I’m happy I don’t feel any excitement right now. Malaking factor iyon sa akin dahil ibig sabihin nalusaw na ang dati kong pagtangi kay Kuya Oliver--and there’s one man I only thought about. Damn, heart.

Umiling ako at ngumiti. “Hindi na, Iah. Uuwi na lang ako, may report ako next meeting.” I said as a matter of fact.

Tiningnan n’ya ang pisara at saka ako tinaasan ng kilay. She’s mocking me. Palagi ko iyong nakikita dati pero hindi ko binibigyang pansin, siguro dahil nasa iba naman talaga ang focus ko noo’n. Pero ngayon, I felt the intimidation she’s sending in me. The feeling that shouldn’t be felt if she’s really treating me as her friend.

“Are you sure? We’re going to Peyton tonight, hindi ka talaga sasama?”

I gave her a friendly smile and I felt my phone vibrated inside my pocket. “Yup. Sige, alis na ako,” nilingon ko na rin ang tatlo ko pang mga kaklaseng babae para makalabas na ng classroom. We were a bit bothered nang hindi kaagad umalis sa pintuan si Iah at nagsipulan ang mga kaibigan n’yang lalaki habang pinapanood kami. I received the tension but eventually she gave us a way to leave.

Nang nasa quadrangle na kami ay saka pa lang naglabasan ng saloobin ang mga kasama ko. They felt it too. I yanked my phone out of my pocket and read the text I received.

William: Babe, nasa labas ako. I missed you.

Agad akong napahinto sa paglalakad nang makita ang text na iyon ni William. My chest automatically pounded as I felt my scalp prickles on its root. He’s here! He’s here again! Nag-angat ako ng tingin sa gate namin, tinatanaw na naman kung naroon sa harap ang magara n’yang sasakyan--that black porche is killing me! Nag-iinit ang mukha ko sa hiya kapag naaalala ang huling beses na sinundo n’ya ko, where high school students were his crowd and didn’t mind if he’s bothered or not.

Malalaking hakbang ang ginawa ko, sinilid ang cellphone sa bulsa ng palda ko.

“Uy, Paula sa’n ka pupunta?” rinig kong sigaw sa akin ng mga kasama dahil nilagpasan ko na sila.

“Mauuna na ako! Sige bye!” sigaw ko na lang din. Ayaw kong usisain pa nila ako kapag nakita nila si William.

Pagkalagpas ko sa gate ay may isang kamay na humatak sa wrist ko! I almost fell on my knees when he did that. “Ano ka ba? Muntik na kong..” when I felt his eyes on me, it bugs me to continue my rants at him.

He grinned. “Sorry. I’m just excited to see you. Come.”

Hatak-hatak ako ay tiningnan ko ang paligid. Hinahanap sa kung saan may bilog na mga tao at may pinagkakaguluhan na namang bagay o tao. But he’s with me, alone. No one is shouting or screaming because of fangirling, just him. Wala rin akong makitang magarang sasakyan na namumukod tangi sa parking area.

Parang naiba yata?

Sinabayan ko s’ya sa paglalakad at sinulyapan. “Nasa’n ang sasakyan mo?”

He pouted a bit. “Nasa kabilang kalsada, baka kasi magalit ka na naman ’pag may ibang tumitingin sa akin.”

Inirapan ko s’ya at nanahimik na lang. Ang hangin na naman.

When we got at his car, pinagbuksan n’ya ako ng pintuan. Nang makaikot na s’ya sa driver’s seat ay kinuha naman n’ya ang mga gamit ko at nilagay sa likuran. He all did that like it was his routine everytime I was here. My heart fluttered. Tiningnan ko ang oras sa wrist ko at binalingan s’ya. “Bakit mo ko sinundo ngayon? Nag-undertime ka sa trabaho?” usisa ko.

Niliko n’ya ang sasakyan at isang beses akong sinulyapan. “I should do this everyday. Or I can a ask my driver to fetch you home just in case I couldn’t make it.”

“Hindi mo ako anak.”

“Of course not, you’re my girl.”

Inirapan ko s’ya ulit. This is really bothering me. Para sa malabong usapan--this is too way sweet. “Hindi ka pwedeng magtagal sa bahay ah. Nakabilin na roon si Kuya Oliver na ’pag nando’n ka ay hanggang alas-nuebe ka lang, umuwi ka agad.”

He chuckled. “He gave me a curfew? I’m gonna burn his ass when he came home!”

Kumunot ang noo ko. Pero kalaunan ay bahagyang natawa na rin.

“Hindi naman tayo uuwi. Doon na tayo sa bahay ko.” at tinaas-taas pa n’ya ang mga kilay sa akin.

Napatda ako. Mas kumalat ang kalabog sa dibdib ko. “H-Hindi pa ako pinapayagan ng ate k-ko, W-William!” I cleared my throat.

“Hey, hindi naman tayo roon. In my house.” he corrected me.

“Sa condo,”

“No. Sa bahay kung saan talaga kita dapat na ititira..”

I was pre-occupied the whole time na nasa byahe kami at sa grocery store. Hindi n’ya masyado kinukwento sa akin ang sinasabi n’yang bahay na iyon habang tulak-tulak n’ya ang cart namin. But I saw the excitement in his eyes whenever he’s looking at me and asking for a second opinion para sa pipiliin n’yang bilhin. If I approved, saka n’ya lang ilalagay sa cart at mag-iikot ulit.

I saw he bought a wine. There are spam, oatmeal, loaf bread and eggs. Nang dumaan sa frozen goods ay kumuha naman s’ya ng tig-iisang kilo ng chicken breast, thighs and wings. Others are beef and cream dori. Nang tingnan ko ulit ang cart n’ya ay nalula na ako dahil napuno na namin ng laman iyon. Tinulak n’ya ang cart, hinawakan ko ang braso n’ya nang mahuli kong interisado naman s’ya isang section ng snacks and imported chocolates.

Nilingon n’ya ako. “May pa-party ka ba?”

Umiling s’ya. “Wala. Bakit?”

“Marami ka bang kasama sa bahay mo?”

“Ako lang, tapos ikaw.” inosente n’yang sagot at tinungo na ulit ang snacks.

“Ang dami n’yan para sa’yo, pwera na lang kung dragon ka kumain,” well, kung may pagkamalakas nga s’yang kumain pero parang sobra-sobra pa rin ang ganitong kadami na karne. Baka manigas lang iyon sa fridge n’ya.

He stopped and playfully stared at me. “Mamaya makikita mo kung gaano ako kalakas kumain, babe.” pinisil pa n’ya ang baba ko at dinaraan ng tingin ang labi ko.

I’ve seen him ate. Kaya napaisip pa ako kung bakit sinabi n’ya iyon. In the end, hinayaan ko na lang s’yang kunin ang mga gusto n’ya. He asked me kung ano’ng gusto ko, nagkibit-balikat na ang ako.

****

It was far different from his condo. Siguro ay minimal designs pa lang ang nasa unit n’ya pero itong totoong bahay n’ya--he mentioned ealier na katatapos pa lang ng renovation nito matapos n’yang bilhin. Damn, s**t. I am really curious kung magkano ba ang kinikita n’ya sa isang araw at nakakabili s’ya ng ganito kagandang bahay? I wanted to ask but I ended being speechless. Or maybe, he earned a lot from the charter services, that thing was pretty expensive.

Puting tiles ang floor, ang kulay itim na couch at malalaking unan ay namumutok pa na parang hindi pa nauupuan. The center table was made of glass and there’s no things stored on it. Ang ilang furniture ay nababalutan pa ng mg plastic--there are all brand new! But the high-ceiling really the most attractive part of his living room. Ang railings ay gawa sa salamin at pinakikinang ng chandelier na kung dudungaw mula sa hagdanan ay kasama kang ipagniningning nito.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal na naroon ay namangha na lang sa kagamitan ay architecture ng sala--sala pa lang iyon ah. I looked for William and I heard the plastic and canned goods’ noise..he’s maybe in the kitchen area.

I peeked in and I saw him scattering the groceries on the wide dinner table. I smiled quitely. He look so serious segregating his groceries na parang isang napakaimportanteng puzzle na kailangan n’yang i-solve. Sa sobrang busy ay hindi na ako napansin pa na pumasok sa loob. I intentionally bumped my shoulder on him, grabe, he didn’t even startle uh. Kumunot lang ang noo n’ya.

“Are you hungry?” he huskily whispered while holding the spam.

Suminghot ako at nilipat ang tingin sa mga nakakalat. Sinandal ang mga hita sa edge ng lamensa. “Hindi pa naman. Sino’ng magluluto?”

He tilted his head. Forcing my lips to smirk. The view..was too..demanding for attention.

“It’s on me. You just have to seatback and relax, or you can tour yourself in the house and if you ever found my room then that would be good.” he said with malicious intent. Binalik n’ya ulit ang atensyon sa groceries.

Ngumuso ako. “Why would I want to find your room?”

He grinned. “So, you’ll know where to go while I am washing the dishes.”

An abrupt halt came in me like a first wave. And second wave was the flaring of my face straight to my bones that creates a rumble in my system. I knew it was just a simple words but just damn it! “Uuwi na ako pagkatapos kong kumain,”

He stopped. “Ako ang maghahatid sa’yo kaya wala ka nang kawala.” and he winked at me.

I chuckled. “Ang lakas ng loob mo ngayon ah, dahil wala sina ate?” I teased him.

“Nope. Because you’re in my territory, no one will forbid me to do what I want to do..to you.”

I closed my lips when he purposely stared on it. Ang kabado kong dibdib ay mas pinadama sa akin ang palapit na panganib. I’m nervous, scared. I knew it’s danger. But, but..I can’t seem to understand why am I still standing infront of him like a prey willing to be bitten?

Am I ready? Am I on the right age? I am, maybe..

Natahimik kaming dalawa at tinitigan lang ako. The silence was deafening. I cleared my throat and he didn’t move either.

Shit.

“S-Sige..I-I just tour a-around,” s**t!

Hindi pa rin s’ya gumagalaw, na-awkward ako sa paligid at sa sarili kaya ako na ang tumalikod sa kan’ya at umalis ng kusina. When I finally left him, I swear, I tasted the most calming air in my life. He just ruined my breathing.

Para malibang ay nagmistulan akong turista sa bahay n’ya. Pumunta ulit ako sa sala at tiningnan ang mga gamit n’ya. I barely touch every each of them. Tumingala ako at tiningnan ulit ang chandelier n’ya, it looks like a shining diamonds for me--just the watch he gave me.

Umakyat ako sa second floor, I almost gasp when I saw doors in the hallway and another hallway on my right side. Sandaling akong nanatili sa kinatatayuan at iniisip pa kung saan ako unang pupunta. I tiptoed on the carpeted floor, but then I decided the left hallway. Nadaanan ko lang isang pinto, still contemplating kung papasok ba ako o dadaanan na lang--but I’m not going to find his room! And even if I did, I won’t tell him.

I stopped halfway at tumapat sa isang nakasaradong pinto. I cleared my thoat. Magsisinungaling ako kung sakaling makita ko man ang kwarto n’ya.

I opened the door and peeked in, this is not his room. There were projector and recliner chairs on the surface area, “TV room?” may gano’n ba, Paula? “Entertainment room..” mas appropriate yata iyon. Sinarado ko ng marahan ang pinto at tiningnan ulit ang katabing kwarto.

Humakbang ako papasok, kinapa ko ang switch sa gilid, at nang mabuksan ay tumambad sa akin ang boxing ring sa kanang bahagi ko. Nilakihan ko ang bukas sa pinto, and stepped inside. The walls has cream and brown colors. There are recessed lighting, three in each sides of the ceiling. Apat sa tapat ng boxing ring at tatlo magkakabilang gilid. Kalahati pa lang ng kwarto ang nakabukas na ilaw, nilingon ko ang switch there is another one button. Napanguso ako at tuluyan nang pumasok sa loob, it’s his own gym? Basically, his own boxing gym.

Huminto ako sa gitna, sa tapat ng malaking salamin. Sa ceiling ay may nakasabit na punch bag. Sa sahig ay mayroong nakatabing kettlebells, dumbbells at barbells. Sa bandang sulok ay naroon ang speed bags, hook and uppercut bags. Nilingon ko ang nag-iisang estante sa madilim na bahagi ng kwarto, I was right, there are stored a boxing gloves, wraps, headgear. Sa ibaba ay maroong drawers. I bet, gum shields storage iyon. Wild guess.

Pinasadahan ko ng tingin ang buong kwarto. It’s a little spacious, siguro dahil kaunti lang laman na kagamitan. Mostly, gym equipment. Not to mention the treadmill na hindi naman din masyadong kinakain ang space. May bintana na natatakpan ng makapal na kurtina, but this gym is soundproof. I pouted my lips. He has a private jet, why not a private boxing gym huh?

The room was decorated by paintings. Lumapit ako sa nag-iisang malaki at tiningnan ang disenyo. Wala akong alam sa arts, kaya slow ako sa ganito. Whatever it is, maganda ang mga kulay. Pagkatapos ay lumapit ako sa boxing ring at hinawakan rubber railings. I’ve never been a fan of boxing, only kung may laban si Manny Pacqiuo, after no’n hindi na ako interisado. This must be his exercise routine. Sabagay, ang ganda ng katawan ni William. From his broad shoulders to curvy sexy abdomen, he doesn’t have a bulky body though. I like his strong hard arms everytime na nagpe-flex iyon. I just find it, sexy. I smirked.

I was standing beside the ring when someone just blew on my right ear and I startled, “William!” halos tumalon ang puso ko sa ginawa n’yang iyon, ni hindi ko narinig ang yabay n’ya.

Kumunot ang noo n’ya, never stepping back, ang nakatagilid na mukha ay halos abutin ang mukha ko. Nilapat ko ang labi at naiinis na tiningnan s’ya. And he trapped me in between his arms. Mas lalo akong nalula dahil sa paglundo ng railings at pagdikit sa akin.

“Sabi ko, hanapin mo ang kwarto. Why are you here? Hmm?” bulong n’ya.

His breath was fanning my face. I cleared my throat. Trying to get out from his cage, his body heat implicating that he needs something from me. At iyon ang mas nagpapakaba sa akin ’pag ganito s’yang kalapit. “Nagba-boxing ka pala?” oh, stupid question.

Kumibot ang labi n’ya. The lines in between his eyesbrows were too brooding. His defined jaw was too intimidating. His pointed nose was so alluring. To sum of those, he’s almost perfect. “Workout.” simple n’yang sagot.

Isang beses ko s’yang sinulyapan, agad akong napaso at umiwas. Napalunok. Binaling ko ang tingin sa ring at umaasang mababaling din doon ang atensyon n’ya. At sa sobrang kaba ay hinawi ko ang barandilya at pumasok sa loob-he even helped me and wider so I can get inside.

I heard his loud sigh.

Ganito pala dapat. Kapag natetensyon ako, dapat may nakaharang sa aming dalawa. I feel safe. Damn it.

Nilingon ko s’ya, at mukhang nakukuha n’ya ang kinikilos ko. He look a bit pissed from the way he’s staring at me.

I smiled. Pinatong ko ang magkabilang braso at nakangiting nakadukwang sa kan’ya. “Iniwan mo ’yung niluluto mo, balik ka na du’n.”

Binalik n’ya ang dating pwesto ng mga kamay, at bahagyang nakatingala sa akin. Oozing with s*x appeal, I can stare at him for one day straight. “The food can wait. But not..me.” bulong n’ya. I gasp was muffled in his mouth after he grabbed my waist, bumped my body on the railings and roughly claim my lips!

Sa bilis n’ya ay awtomatikong napahawak ako sa mga balikat n’ya at namilog ang mga mata. He kissed me much hunger than before. His tongue was assaulting my mouth and rubbing its tip inside--another gasp slips from me.

I saw his face pounding in each stroke and I can feel my face heat from the way his face was moving.

I kissed him back. I’m afraid I couldn’t equal his energy. At bago pa ako tuluyang makapantay sa kan’ya--he stops. With panting chests, lips partly opened and gasping for air, he stared at me with so much passion his beautiful eyes. He swallowed, “I want you now.” he huskily said.

Mas uminit ang mukha ko at wala s’yang pinalagpas na segundo. Lumayo s’ya ng kaunti sa ring at nakatitig sa akin habang hinuhubad ang suot na t-shirt, hinagis n’ya sa sahig at pumasok sa loob ng ring. Napaatras ako at mas natatalo ng dagundong sa dibdib ko. Dahan-dahan s’yang lumalapit sa akin, hanggang sa mapunta ako sa corner.

The blazing desire in his face, in his eyes were too intensed. Iyon bang hindi paaawat. Inangkin n’ya ulit ang labi ko, mas mapusok na halik ang ginawad sa akin. Sa tunog ay naliliyo ako. Napahawak ako sa mga kamay n’yang nagmamadaling tinatanggal ang mga butones ng blouse ko. I moaned. s**t. My body was started to respond in his fire.

Nang maubos ang butones, hinubad n’ya sa akin ang uniform ko, leaving my sando--pero napataas din ako ng mga kamay nang hinubad n’ya iyon sa akin. Now, I’m on my brassiere. Huminahon ang kilos n’ya at pinasadahan ng haplos ang tagiliran ko. Mabigat akong bumuntong hininga. I am half-naked. Nahihiya ako pero, kung titigil s’ya, baka hindi ko na kayang kausapin s’ya ulit tulad ng dati.

He moved and kiss me on my temple, at lumuhod sa baba ko. Tinanggal sa kawit ang palda ko--bumagsak iyon sa sahig. He put down my cycling shorts. My lips fell opened. Nilagay n’ya iyon sa likuran n’ya, now, I’m on my underwear and foot socks. Heat flowing on my skin. Katulad ng ginawa n’ya sa tagiliran ko ay hinaplos n’ya rin ang mga hita ko, tumaas ulit at naiwan sa balakang ang mga kamay n’ya. We didn’t say anything other than desperate sighs. And I released mine nang nilapit n’ya ang bibig at dinikit sa akin.

I gasped loudly when he lick me, “W-William!” I cried his name.

He looks so mad. Isang beses n’ya lang akong tiningala at inulit ulit. I held on his shoulders. Mas sumabog ang init sa akin ng tuluyan na n’yang hubarin ang nag-iisang saplot ko sa baba, leaving me almost naked in his eyes.

“William..” my breathing became ragged and protest subsided--he lowered his face, he kiss me on my center! Oh, s**t! Dammit! “William!” humigpit ang hawak ko sa kan’yang balikat. Even his skin was hot too. Gusto ko s’yang utulak palayo sa akin, I tried but--he dived in! f**k!

That’s..so..arggh!

Nanghina ako. Sinandal ko ang likuran sa matigas na poste ng boxing ring. Bahagyang s’yang lumapit pa at sumubsob sa akin na para bang may hinahanap. I moaned again. Much longer and louder. His warm tongue..he’s caressing myself. Oh, I combed his hair pero nauwi iyon sa sabunot.

He’s my first. He’s my first. Paulit-ulit iyong bumulong sa isipan ko.

Hinawakan n’ya ang isang hita ko at binuka, I almost lost my balance but he put my thigh on his shoulder. I bit my lip and arched my back, na para bang mas lumalim ang labi n’ya sa akin. But the building in my belly..there was something in me wanted to have a released. “T-Tigil, tumigil ka muna, W-William..” I muttered as I trying to save myself from embarassment.

But he didn’t stop! Unti-unting tumaas ang kamay n’ya at pumatong sa ibabaw ng brassiere ko--he’s molding my breast! As long as I wanted to watch myself, mas naaagaw pa rin ang atensyon ko sa ibaba. How’s his shoulders flexed, his arms looks so strong and dangerous too.

I gave in. Napatakip ako sa sariling bibig, gustong kong tumakbo palayo sa kahihiyan. Tiningnan ko s’ya sa ibaba ko, with my thigh widely open, hinanap ko ang labi n’ya--but only to be burnt nang masilayan ko ang hagod at paghalik n’ya sa akin.

Nang matapos ay hinila n’ya ako at pinahiga, ilalim ay ang palda ko. He was on his knees--parted my legs so widely--he opened his zipper and freed his hard fly pointing at me! Nanuyot ang lalamunan ko nang sa unang pagkakataon ay nakita ko s’ya. Matigas at mahaba. I don’t know where to look at, at his face or at his shaft.

“Babe!” he called me and positioned himself. Bahagya akong napabangon nang idiin n’ya iyon sa akin.

Dinaganan n’ya ako at hinawakan ang magkabilang kamay sa ulunan ko. Pinatong ang noo sa akin at pinadama ang sarili sa akin, making me feel the hottest air in me. He’s sweating and panting. Hinalikan n’ya ako at bumaba sa leeg ko--napangiwi ako nang ipasok n’ya sa akin! One push and I felt the beginning of my struggle.

He cursed and groaned on my neck. Gumalaw s’ya ulit at muling pinasok sa akin--kinagat ko ang ibabang labi nang mas sumakit pa iyon! Nag- init ang magkabilang dulo ng mga mata ko at nagbanta ang luha. Namumula ang leeg n’ya at lumalabas ang ugat. Hindi ako alam kung sa pigil na gigil ba iyon o galit. Pero mas masakit pa rin ang nararamdaman ko.

Suminghap ako at tiningala ang mukha para makalanghap ng hangin, I wanted him to lessen the pain but how? Pakiramdam ko ay sugat-sugat na ako pagkatapos nito. For the third time, he successful filled me. Tumigil s’ya na para bang nagpapahinga sa ibabaw ko pero ang bagay sa loob ko ay nagpapahiwatig na may pinasok s’ya sa akin. I felt so full. He bit my skin.

Binitiwan ang mga kamay ko at inayos ang mga hita ko. I closed my eyes . “William..” gusto kong nakayakap s’ya ulit sa akin dahil sa intensidad na nararamdaman. I wanted to hold him so I can have a support for the pain.

“Stay still, babe.” he huskily said.

Napadilat ako nang maramdaman na mas lumapad ang buka ng mga hita ko. I almost grasp his hands when he rests my thighs on his arms--making me feel more exposed to him. Napalunok ako at pinagmasdan ang tyan n’ya pababa sa pelvis n’ya at sa base ng p*********i n’ya. And I bit my lip when he finally moved! He started his slow thrust with a perfect rhythm. Sa una ay parang nanantya.. pero ilang galaw pa lang ay bumibilis iyon at mas binubunggo ako. When I look at him, salubong ang mga kilay at umiigting ang panga. I closed my eyes again and felt him moving in and out from me.

My lips fell opened when he hit me so fast and so beautiful. Napapaatras din ako sa lakas n’ya pero hawak n’ya ang mga hita ko kaya para na akong nakatali sa kan’ya.

The beauty from what he’s making me feel, it’s more than the heat from the body. Bumilis s’ya nang bumilis hanggang sa marinig ko ang ipit n’yang gigil. Nawala na ko sa bilang at nakulong sa mga ulap na parang hinahatak ako sa paitaas. He called my name but all I could do was to close my eyes and reach for my peak.

Huminto s’ya at binitawan ang mga hita ko. Dinaganan ako at mariing hinalikan. He continued thrusting in me. He encircled my tired arms around his neck. I moaned on his ear--his pacing changed once more! Para s’yang nagagalit sa ginawa ko at mas bumilis ang bunggo sa akin. Like a fire I just lit and now he’s showing his beast side. More angry and hungry at the same time.

“I’m coming, babe.” he whispered. But I felt like I was drunk and sober.

Nagulo na ang mga damit ko sa ilalim namin. One dared move and I’d scream. He’s on my neck when his thrusting was so fast and the speed was too intoxicating. Basang-basa na ako nang matapos s’ya. Agad akong napagod at napapikit na lang. He rests too for awhile. Ilang segundo lang s’ya na nagpahinga at naramdaman ko ang pagbangon n’ya.

He combed my hair. “Let’s move in my room, babe.”

I pursed my swollen lips and tiredly nodded at him. Pakiramdam ko ay nakadikit na ang likuran ko sa sahig at nangangawit ang mga hita ko at binti. Ano’ng gagawin ko?

****

Ilang minuto na akong nakadilat, nakatulog ako pero sandali lang. Kanina pa ako nalulunod sa yakap ni William mula nang buhatin n’ya ako at linisan bago tumabi sa akin sa kama. Gusto kong burahin nag imahe kanina nang halos bumagsak ako sa sahig nang sinubukan kong maglakad. s**t! s**t! s**t! Wala s’yang sinabi pero alam kong nasa akin lahat ang atensyon n’ya kanina.

Natutulog s’ya sa tabi ko. Kumawala ako at bumangon na. Ngayon ko naramdaman ang gutom. Pumasok ako sa banyo at binisita ang sarili, natatapis lang ng puti n’yang kumot, sinikop ko ang buhok at nilagay sa kanang leeg ko. Kumunot ang noo ko at dumukwang sa salamin nang mapansin ang pula sa balikat ko at leeg.

I heaved a sigh. This is not the first time na ginawan n’ya ako nito, mas madami nga lang ngayon. Hinaplos ko iyon at tinitigan sa salamin--pero uminit na naman ang pisngi ko at may nagliparan sa tyan ko. I touched my chest, my tummy, at bumagsak ang kamay sa tagiliran ko.

I gave myself to William Drei Sullivan. Part of me wanted to cry and reflect for what I did. But..I have no regret. Alam ko kung ano ang ginawa ko, and I am accounted to that. Pero..’wag sana dumating iyong araw na may hihingin pa akong iba sa kan’ya, dahil ngayon pa lang, alam ko na ang sagot n’ya.

I don’t want to go there, that would be the end of me.

Suminghap ako para pigilan ang pagsakit ng dibdib ko. Binuksan ko na lang ang gripo at naghilamos ng mukha. Bahagya akong napatalon nang may pumulupot sa baywang ko--nag-angat ako ng tingin sa salamin at tiningnan s’ya.

He embraced me from my behind--naked. I saw the mountain of his left butt, ang sculptured n’yang tagiliran but he didn’t mind at all. Pinagpahinga ang mukha sa leeg ko. “Hindi kita nakita paggising ko, I hate it.” he whispered, humigpit ang yakap sa sakin. And his poking me on my behind.

Ngumiti ako. Hindi ako sumagot at sumandal na lang sa dibdib n’ya. I tilted my head to accomodate his face on my neck and shoulder. I like the way he look at me and his reflection.

He sniffed on my neck, “My babe is hungry, hmm?”

I pouted my lips and nodded.

He kissed me, umayos s’ya ng tayo kaya at sumunod na rin ako--pero natigilan din nang may inikot s’ya sa leeg ko--a necklace!

I stunned, “W-William?” agaw pansin ko sa kan’ya pero sinusuot n’ya na iyon sa akin.

He smiled. “Yes? Pagkatapos nito ay kakain na tayo, promise.”

Hinawakan ko ang pendant at tinitigan sa salamin. It was a silver necklace and a crystal white stone--wait--baka mahal na naman ito! “Para saan ’to?”

Yumakap s’ya ulit sa akin. “A gift.”

Tinitigan ko ang kwintas sa salamin habang nilulubog na naman ang mukha sa leeg ko. “Is this a diamond necklace?” natatakot akong aminin n’ya iyon sa akin. But I can’t help!

He muffled an answer on my skin. Whatever he said, I know. I know that this is another expensive gift from him.

X