“พี่หลามว่ามันไม่น่าเกลียดเหรอคะ ที่เราดูจะสนับสนุนให้น้องปลาไปฝึกงานที่ร้านของรักษ์เขาน่ะ” กุ้งนางหันกลับมาถามสามี เมื่อมองตามรถยนต์ของอารักษ์ไปจนลับสายตา
“กุ้งหมายความว่ายังไงล่ะ อะไรที่ว่าน่าเกลียด” ฉลามถามพร้อมลดหนังสือพิมพ์ลง
“ก็... พี่หลามไม่เห็นเหรอคะ รักษ์เขาทั้งหนุ่มทั้งหล่อขนาดนั้น ลูกเราก็เป็นสาว ให้ไปด้วยกันอย่างนั้นจะดีเหรอคะ”
“พี่ไม่เข้าใจที่กุ้งพูดอ่ะ ก่อนที่รักษ์จะมาก็ดูกุ้งจะสนับสนุนน้องปลาให้ไปฝึกงานกับรักษ์ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมตอนนี้ถึงว่าน่าเกลียดล่ะ”
“ก็เพราะมันตรงกับสาขาที่ลูกเราเรียน และมีรักษ์ช่วยดูแล กุ้งก็เลยเบาใจ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว”
“ไม่ใช่ยังไงกุ้ง นี่อย่าบอกนะว่ากลัวเจ้ารักษ์มันจะงาบลูกสาวเราน่ะ”
“แล้วพี่หลามจะให้กุ้งคิดยังไง ก็กุ้งไม่คิดว่ารักษ์เขาจะดูดีขนาดเนี้ย ไม่เจอกันสิบปีเขาไม่เป
