A BASTARD IN LOVE

CHAPTER 7- MALING AKALA

*ASHLEY*

Dala ng init na lumalakbay sa kanyang katawan dahil sa mga halik sa kanya ni Ryuku hindi niya namamalayan na wala na pala siyang sout na damit. Ang kaninang planstado niyang kamiseta ngayon ay gusot-gusot na at nakabalandra na sa sahig.

Kasing init ng nararamdaman niya ang bawat dampi ng mga kamay ni Ryuku sa likuran niya habang magkahugpong parin ang mga labi nila. Tila nalulunod na siya dala ng sensasyong nararamdaman niya. Hindi na niya makilala ang kanyang sarili dahil kung saang parte narin ng katawan ni Ryuku umaabot ang mga kamay niya.

Ni isa sa kanila ay walang gustong bumitaw at parang uhaw na uhaw sila sa isat-isa dahil kahit mukhang mawawalan na sila ng hangin dulot kanilang halikan patuloy parin sila.

Ryuku's hand gently massage her breast while her hands scratching everywhere on Ryuku's body. Halos mahigit na niya ang kanyang hininga sa tuwing dumidiin ang bawat pisil ni Ryuku sa kanyang magkabilang dib-dib dahilan para lumabas ang mumunting ungol sa kanyang bibig.

Nag mura ng mahina si Ryuku dahilan para matigil ang kanilang mainit na halikan pero sandali lang din ang itinagal dahil muling sinakop ni Ryuku ang mga labi niya. Nag paubaya siya dahil pakiramdam niya ngayon lang siya nakaranas ng gano'ng sarap kahit alam niyang mali na ang ginagawa nila.

“If you only knew how much I missed you,” namamaos na saad nito sa kanya na naging dahilan ng pagmulat ng kanyang mga mata. Namilog ang mga bilugan niyang mga mata at saka lang siya na alarma ng makitang wala na siyang suot na damit at kalas narin ang hook ng kanyang bra dahilan para lumuwag iyon at lumantad na ang dalawa niyang bundok.

Natauhan siya bigla at walang sabi na umalis sa kina-uupuan niya para damputin ang damit niyang nasa sahig. Ryuku tried to stop her but she is furious pero mas lalo lang siyang na alarma nang maramdaman na nasa likuran na pala niya si Ryuku. Hinanggit ang isa niyang palapulsuhan dahilan para matigilan siya. Sa halip na harapin ito ay mas pinili niyang nakatalikod. Magsasalita na sana ito kaso inunahan niya ng imik.

“S-Sorry, nagpadala ako.” mahina niyang sabi na para bang silang dalawa lang talaga ang nakakarinig. Hindi nakapagsalita si Ryuku bagkus inayos nito ng walang sabi ang hook ng kanyang bra para ikabit ulit. Pero sa halip na ipagpasalamat niya ang ginawa nito mas nangibabaw parin ang mahabang pag singhap niya dahil sa magaspang na hagod ng mga daliri nito sa likuran niya.

“I-I'm sorry also. I-I thought you are Gwen,” paos na saad nito na naging dahilan ng paglabas niya ng mabilis sa kuwarto nito. Para siyang tinusok ng ilang pirasong karayom dahilan para makaramdam siya ng pinong kirot sa kanyang kaloob-looban.

Hindi na niya nagawa pang bumalik sa kuwarto nito at pinag-igi nalang ang pagluluto sa kusina ng kung anong pweding makain ni Ryuku but she was surprised nang makitang bagong pasok ang isang babaeng maganda, sexy at di hamak na mas matangkad pa kaysa sa kanya. It was Gwen Gonzalvo. Ryuku's fiancée for a long time. She knew it at nakikisama din siya kung kaya't iba ang turing sa kanya ni Gwen. Sa iba maldita ito but to her slight lang. Naaatim pa naman niya ang ka-supladuhan nito.

Nakita siya ni Gwen pero never siyang pinansin bilang pagbati man lang although kitang-kita naman ang bulto niyang nasa kusina lang. Well, sanay narin naman siya sa presensya nito.

Pagkatapos niyang mag-luto nilinis niya lang ang mga kalat ng pinaglutuan niya.

Naiinis pa siya sa kanyang sarili dahil bakit pa siya pumunta sa bahay nto gayong alam naman niyang may ibang mag-aalaga sa Boss niya. Ayan tuloy, mas lalo na silang kawang sa isat-isa dahil sa maling nagawa niya kanina. Kung bakit ba kasi nag papadalos-dalos siya sa mga bagay na hindi naman dapat. Lalong hindi na at kahit kailan ay hinding-hindi na...sana!

Naibilin na niya ang lahat sa driver kaya lumabas na siya ng tuluyan sa bahay ni Ryuku. Hindi narin niya nagawang mag paalam dahil alam niyang kanina parin naman siguro nito alam na naka-alis na siya. Nag taka pa ang driver kung bakit ang bilis naman niyang umalis.

“H-Hello?” imik niya sa kabilang linya ng makitang tumawag ang kanyang Mama. Tuwa ang biglang pumalit sa nararamdaman niyang hindi maintindihan.

“Ganda! Ganda, si Blue 'to!” bulalas ng isang batang lalaki ang narinig niyang sumagot sa kabilang linya. Awtomatikong natuwa siya at mas lalo siyang natuwa ng marinig niya ang nakaka-akit nitong hagikhik. Lumapad bigla ang ngiti niya pero bakas sa mga mata niya ang lungkot dahil nami-miss niya bigla ang mga taong mahal niya na nasa Zambales.

“Blue! Kamusta kana? Si Nanay nasaan? Alam niya ba na tumawag ka kay Ganda?” sunod-sunod niyang tanong sa bata at halatang hindi ma ampat ang galak na nararamdaman niya dahil muli niyang naka-usap ang batang kinagigiliwan niya.

“Opo, Ganda. Nag paalam ako kay Nanay. O-okay lang po kami dito.” sagot nito na ikina-ngiti niya.

“Nasaan si Nanay, Blue?”

“Masama po ang pakiramdam ni Nanay kaya tumawag po ako sa'yo, Ganda. Wala na po kasing gamot si Nanay.” saad nito. Bigla siyang nakaramdam ng panglulumo. Maalala niya nakalimutan pala niyang magpadala kahapon. Ini-uli niya ang kanyamg paningin sa paligid at naghahanap ng malapit na padalahan ng pera.

“Gano'n ba. Sige, maghahanap lang si Ganda ng padalahan ng pera dito ha para maya-maya din ay makuha na ni Nanay para makabili na siya ng kanyang gamot—”

“Staka...car ko Ganda?” biglang bulalas nito at tila nai-excite pa. Mapait siyang tumawa bago tumango na para bang nakikita ni Blue ang reaksyon niya.

“Opo, staka car ni Blue.” aniya sa mahinang boses. “Basta alagaan mo diyan si Nanay ha para lagi kang may car kay Ganda, okay?”

“Hmmm— Ganda, ako po, may barbie din po ba?” hinampong sulpot naman ng isang boses ng batang babae. Nagliwanag ang mukha niya dahil sa wakas ang kaninang boses na hinahanap niya ay narinig niya rin.

“Sky?” untag niya sa batang babae na nasa linya. Naririnig niya pang nag-aangilan ang dalawang bata pero agad ding tumigil ng marinig niyang sinaway ng kanyang Mama.

“Ganda...si Blue po inaaway ako.” sumbong nito sa kanya. “Gusto ko lang naman po mag pabili sa'yo ng barbie kasi yo'ng luma kong barbie ginupit po ni Blue ang buhok dahil mukhang tyanak na daw po si Mirasol.” malungkot na saad nito na lihim naman niyang ikinatawa. Natutuwa siya sa tuwing nag-aaway itong dalawa dahil si Sky lagi ang biktima sa kapilyuhang taglay ni Blue. Lalo lang siya nangungulila sa mga pamilya niyang nasa Zambales.

“Oh siya sige, palalabisan ni Ganda ang ipapadalang pera kay Nanay para may pambili din ng barbie si Sky. Basta lagi kayong mag babait kay Nanay at Tiya, okay?”

“Opo, Ganda namin!” ganadong sagot ng dalawang bata at talagang sabay pa sa pag bigkas.

Napangiti siya bago kinausap ang kanyang Nanay. Sinabi lang niya na mag papadala siya ngayon din para pangbili ng gamot nito.

May limang libo din ang nabawas niya sa kanyang savings para ipadala sa kanyang Mama. Wala lang naman 'yon para sa kanya dahil parte 'yon ng paghahanap buhay niya. Kaya kahit ilang araw nalang ang natitira para tuluyan na siyang maka-alis sa kompanya ni Ryuku ay patuloy parin siyang naghahanap ng bagong mapapag-aplayan. Nang sa gano'n ay patuloy ang pagsusustento niya sa kanyang Mama na nasa Zambales.