Four

1170 Words
Lumabas ng hotel si Pyre, matapos matiyak na tulog na si Griffin, actually napagod kakaiyak kaya nakatulog agad. Naglakad lakad sya sa tabing dagat panay din ang lingap nya sa paligid nagbabakasakaling makita ang kapitbahay. Pero sa dami ng tao parang imposibleng makita nyang dalaga. Nang marinig nyang pamilyar na boses ng mga mahadera nyang kapitbahay. "Bff, dito ka lang muna ha! wag kang aalis dito at makinig ka sakin! Wag na wag kang maglalalakad baka madapa ka, naku! laklakera ka kasi kaya ayan lasing kana naman, kuuu pasaway ka talaga nai is stress ako sa'yong bruha ka hmp!" "Sige na Bff, balikan mo na si jowa at baka may kalingkisan na yung iba hahaha." "Heh! kasalanan mo kapag naagaw sya sakin ng iba!" "Alis kana nga, lalo ako nahihilo sa bunganga mo eh! Haayyy.. bff, bili mo'ko ice cream pagbalik mo ha! mamatz hmmm." "Alis na'ko bff, basta dyan ka lang ha! babalik ako kaagad." "Oo na nga eh! paulit ulit?. sige na punta kana dun." Ng makita ni Pyre na umalis na si Ivy, nilapitan nya si Daphne na papikit pikit na ng mga mata habang nakatingin sa dagat. Tahimik lang syang umupo sa tabi nito. 'Tangna, grabeng babaeng 'to amoy alak, lasengera pala talaga 'to!.' Nagulat sya ng biglang humilig ang ulo nito sa balikat nya. "Bff, buti bumalik ka, may kasama na ulit ako dito, kasi alam mo ang lungkot lungkot ko ngayon." "Mmmm." sagot nya, pasimpleng sinilip nyang mukha nito at nakita nyang nakapikit ito kaya nakampante syang hindi mabubuko ng katabi ang pagpapanggap nya. "I feel sad because he broke up with me yesterday and it wasn't those types of breakups that happen all out of the sudden, it was slow and gradual the way we drifted from each other and that hurts so much more. Because I got to see how he began losing interest in the relationship by first he stop asking me about my day , then missed call and hours between replies. And I just thought maybe he is busy. But I never realized how fast one can lose a person. We began seeing each other less do to distance and I stopped seeing the eagerness in his voice. The conversation began to feel repetitive and like a chore and finally he stopped saying goodnight which is when I realized it was over . I felt it coming but part of me was surprised I was right. He called and told me he didn't feel the same anymore and he grew out of love. After that 9 minute phone call ended just like that the bandaid was ripped." Tahimik lang si Pyre ni hindi nga sya masyadong gumagalaw ayaw nya kasing makahalata ang dalaga. "Bakit ganun Bff? bakit lagi na lang ako nabo broken hearted? Hindi ba ako karapat dapat na mahalin? Ano bang kulang sa'kin?" Naramdaman ni Pyre ang pagkabasa ng balikat nya. 'She's crying.' nakaramdam agad sya ng awa dito, at otomatikong umangat ang kamay nya para hagurin ang likod ng dalaga. naririnig nyang impit na pag iyak nito. "Ayoko na Bff! Nakakapagod ng buhay na ganito, kaya... never again will I fall in love, never again will I fall hard for someone, never again will I let myself feel true love again. Without those, heartbreak won't exist and the pain won't exist either, never will I repeat the same mistakes and fall hard for another person, only to be gunned down by my expectations when the worst comes to the surface, without falling for someone, without feeling love, heartbreak and the pain that comes with wouldn't exist. I ike that. when you fall in love with someone, heartbreak is part of the package-how damaging is that? and that question, "will I be okay?" I know the answer. no. it doesn't matter. I'll be empty instead, and maybe that's better." Napabuntong hininga na lang si Pyre. At naisip nya na ganito pala kadaldal ang babaeng ito kapag lasing? Buti matyaga ang kaibigan nitong makinig sa drama nito. Natahimik na si Daphne kaya naisip ni Pyre na nakatulog na ito, pero wala pang limang minuto nagsalita ulit ito. "My boyfriend name is Pyre." 'Ha! Aba'y kapangalan ko pa pala ha.' Natawa sya sa naisip. "He's tall, dark, and handsome. He's like totally obsessed with me, constantly wants me around. Calls me at least once a day, and reminds me everyday how beautiful I am. Pyre makes me laugh, he feeds me and gives me the best , I will ever have. He makes sacrifices for me because he wants me, he can't see a life without me, now that I'm in his. He isn't embarrassed by me, he shows me off to his friends and I'm even cool with his family. Pyre is perfect, he's everything I want and need and I really wish I wasn't talking about an imaginary boyfriend. Hahaha" 'f**k akala ko totoo, eh may pagkabaliw yatang babaeng to s**t! Nadale ako dun ah.' Pagkatapos tumawa, napabuntong hininga pang dalaga saka sinabing.. "I just wish Pyre were real." 'Of course I'm real!' Pabulong nyang sabi. "Mmmm." Sagot pa nito, saka nawalan na ito ng malay dahil sa kalasingan, mabuti na lang at naagapan nyang masalo ang ulo nito bago pa masobsob sa buhangin. at buti, medyo maliwanag sa pwesto nila , nakikita nyang hitsura nito. "s**t, papano ko pala ihahatid ang babaeng ito sa tinutuluyan nila kung diko naman alam ang address?" Namomroblemang napatitig sya sa dagat na tila ba matutulungan sya nitong makaisip ng paraan. Makalipas ang sampung minuto, wala pa rin syang naiisip na paraan. "Ughmmmm" ungol ni Daphne. "Alam ko na!" Binuhat nyang dalaga saka dinala sa hotel. Pagkapasok nya sa silid kaagad na sa kwarto nya dinala ang dalaga saka pinahiga sa kama at kinumutan. Kumuha sya ng face towel sa bag at tinungo ang banyo ng silid na yun, binasa nyang towel saka binalikan ang dalaga na ngayon ay naghihilik na. Napapangiti na lang si Pyre habang pinupunusan ang mukha ni Daphne. 'Tsk! kagandang babae, pero bargas naman!' Ng makita nyang ayos na ito at mahimbing ang tulog, lumabas na sya ng silid at dumeretso sa silid ni Griffin, dun na lang sya matutulog kesa mapag isipan pa sya ng masama ni Daphne, mahirap ng maakusahang r****t ng mahaderang yun. Natatawa na lang sya kapag naiisip kung anong magiging reaksyon nito sa oras na magising ito kinabukasan. 'Hay, yan ang napapala ng mga babaeng lasenggera hahaha! Whew.. makatulog na nga, masyado akong napagod ngayong araw at dalawang lasing ang inalagaan ko huhummm.' Naghihikab na bulong ni Pyre bago ipinikit ang mga mata.... 'Hmmm..Why do we close our eyes when we pray, when we cry, when we kiss, when we dream; because the most beautiful things in our life are not seen but felt only by the heart.' 'Huhummm.. this saying is absolutely right cause at this moment I felt something inside my heart, and it scares me! huhummm. Whatever this is, he's gonna run with it. 'Come what f*****g may. ?MahikaNiAyana
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD