AIREEN
“BAKIT tayo gagamit ng sasakyan?” ani ko kay Gavriil nang hilahin niya ako pasakay sa sasakyan. Pinag-bukas pa niya ako at inalalayan.
Walking distance lang naman kasi ang bahay ng kamag-anak niya na nagyaya sa kanila kagabi.
“May pupuntahan tayo ngayon.”
“Pero hindi ba inaasahan na—”
“Nakausap ko na ang Aunt ko na hindi tayo makakapunta dahil may lakad tayo.”
“Oh. Okay.”
Napasinghap ako nang ilapit niya ang sarili sa akin. Mayamaya ay naramdaman ko ang paghila sa kaliwa ko kaya napagtanto kong seatbelt iyon. First time na gawin niya iyon sa akin kaya hindi ko maiwasang mapatitig sa gwapo niyang mukha.
Sinundan ko siya nang tingin nang lumipat sa kabila para sumakay. Kakaiba ang mga ngiti niya ng mga sandaling iyon. Parang genuine naman.
Mahigit 20 minutes ang naging biy
