ตอนนี้ก็บ่ายสามแล้ว ฉันกับเพื่อนนั่งกินชาบูกันจนครบเวลาเดี๋ยวขาดทุนน่ะ แล้วรีบพากันออกมาตามโลเคชันที่พี่เอ็มส่งมา ก็ออกไปจังหวัดอื่นซึ่งอยู่ในเขตปริมณฑลก็ไม่ถือว่าไกลนัก ขับรถประมาณชั่วโมงหนึ่งก็มาถึง ทรายเป็นคนขับพามาน่ะ เพราะตอนที่ออกมาห้างทรายก็เป็นคนมารับฉันและแบ๋มออกมา
ฉันมาถึงตอนห้าโมงเย็นนิด ๆ ที่นี่อยู่ห่างไกลจากบ้านคนพอสมควร ก็เงียบและสงบดีเหมือนกัน ด้านนอกรั้วเป็นลานหญ้ามีผู้คนต่างพากันมารอเยอะแล้ว ก็คงจะต้องรอหกโมงเย็นตามเวลาเริ่มงานอย่างที่พี่เอ็มบอก ทรายจอดที่หน้ารั้วและลดกระจกลง การ์ดที่ยืนอยู่ก็เดินเข้ามา
“ฉันชื่อไอติม มาเป็นพริตตี้ให้ทีมซัคเซสค่ะ” ฉันชะโงกหน้าไปทางทรายและเอ่ยปากบอกกับการ์ด
“อ๋อครับ คุณเอ็มแจ้งไว้แล้ว”
การ์ดวิ่งไปเปิดรั้วให้ทรายขับเข้าไปที่ด้านใน ขับตรงเข้ามาเจอซูเปอร์คาร์ สปอร์ตคาร์ รถแต่งจอดอยู่หลายคัน มองขึ้นไปเห็นว่าเป็นห้องกระจก อยู่สูงและกึ่งกลางแบบนี้น่าจะเป็นห้องของผู้จัด กลับลงมามองที่เดิม เจอป้ายปักอยู่ ซัคเซสไปทางขวา วินโซนไปทางซ้าย รถของพวกฉันจึงเลี้ยวมาทางขวาและจอดตรงหน้าห้องกระจก
ฉันเปิดประตูลงจากรถ พี่เอ็มก็เปิดประตูกระจกจากห้องที่อยู่ริมสุดออกมา ข้างในน่าจะมองออกมาเห็นแต่ฉันมองเข้าไปไม่เห็น
“มาช้าไปนิดนะ” พี่เอ็มอยู่ในชุดนักแข่งสีขาวมีลายคาดสีแดงเล็กน้อย เขาเอ่ยออกมาเสียงเรียบราวกับต่อว่าฉันอยู่
“ขอโทษ นี่รีบที่สุดแล้ว” โกหกไปคำโต เพราะที่จริงก็ไม่ได้รีบเท่าไหร่ยังคงนั่งกินชาบูจนครบกำหนดเวลา
“อือ ทรายและแบ๋มจะเข้าไปด้วยไหมหรือจะกลับ” พี่เอ็มตอบฉัน ก่อนจะหันไปหาเพื่อนของฉันแล้วเอ่ยถามออกมา
“เข้าไปได้ใช่ไหมคะ” แบ๋มถามกลับไป
“ได้ แต่วุ่นวายหน่อยนะข้างในคนเยอะ”
พวกเราเดินตามพี่เอ็มเข้าไปด้านใน ก็อย่างที่พี่เอ็มบอกอะว่าคนเยอะ หนุ่มสาวนั่งกันเกลื่อน ฉันก็ยกมือไหว้ทั้งที่ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร ก็คงเป็นเพื่อนของพี่เอ็มนั่นแหละคงไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก
พี่เอ็มพาฉันมาตรงมุมห้องที่มีม่านกั้นให้เพิ่มความเป็นส่วนตัวขึ้นมานิดหน่อย ตรงนี้น่าจะเป็นที่สำหรับให้พริตตี้แต่งตัวอยู่แล้วแหละมั้ง
“ชุดน้องกูล่ะ”
หัวใจเต้นแรงและเผลอคลี่ยิ้มออกมาบาง ๆ ที่ได้ยินพี่เอ็มพูดกับใครสักคน เขาเรียกฉันว่าน้อง มันเป็นอะไรที่ดีใจมาก ๆ เพราะปกติเขาไม่เคยพูดถึงแบบนี้ สักครู่หนึ่งม่านก็ถูกเปิดออก พี่เอ็มเดินเข้ามาและส่งชุดที่อยู่ในถุงคลุมเรียบร้อย
“อะชุด จะเปลี่ยนตรงนี้ก็ได้ไม่มีกล้อง หรือจะเปลี่ยนที่ห้องน้ำก็ได้ อยู่ตรงนั้น” เขาพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ห้องน้ำ
“อืม เดี๋ยวเปลี่ยนตรงนี้แหละ”
พี่เอ็มพยักหน้ารับแล้วเดินออกไป แบ๋มก็ลุกขึ้นไปดึงผ้าม่านให้ปิดสนิทและยืนอยู่ตรงนั้นเพื่อที่จะดึงม่านไว้ ไม่ให้คนข้างนอกเปิดเข้ามาได้
ฉันถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างไม่อาย ก็มีแต่เพื่อนรักที่ได้เห็นซึ่งก็น่าจะเห็นจนชินตาไปแล้วเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แก้ผ้าต่อหน้าเพื่อน ทรายช่วยแต่งตัวจนชุดพริตตี้สีขาวสวมเข้ากับร่างกายเรียบร้อย ด้านบนปิดแค่หน้าอกมีสายสีแดงไขว้คล้องคอไว้ ขอบล่างของเสื้อก็เป็นสีแดง ส่วนกระโปรงสีขาวตรงขอบบนก็เป็นสีแดงเช่นเดียวกัน โชว์เนินอกและหน้าท้องแบนราบของฉัน แต่ก็ไม่ได้ดูโป๊อะไรมากมาย
โชคดีที่พกเครื่องสำอางมาด้วย ถึงจะไม่ครบเซตแบบที่พกเวลาไปงานแต่ก็ช่วยให้ใบหน้าของฉันมีสีสันสวยขึ้นมา แบ๋มเดินกลับเข้ามาหวีผมของฉันที่ตอนแรกม้วนลอนคลาย ๆ เอาไว้ แต่งตัวเสร็จก็เกือบหกโมงฉันเลยเปิดม่านออกมาหาพี่เอ็ม
“ขาวแดง สีโทนเดียวกัน” แบ๋มพูดเบา ๆ ให้ได้ยินกันแค่สามคน
“เออว่ะ เพิ่งสังเกต” ทรายตอบกลับ
ฉันคิดตั้งแต่ตอนรับชุดแล้วว่าเป็นโทนเดียวกันกับพี่เอ็ม อีกทีมเขาก็คงต้องแต่งตัวให้เป็นโทนเดียวกัน
“พร้อมปะ” พี่เอ็มเอ่ยถาม ฉันพยักหน้าเล็กน้อย
“ต้องทำอะไรบ้าง” ฉันถามกลับไป
“ตอนนี้ยังไม่ต้องทำ แค่ไปยืนคู่กับรถพี่”
ตอนนี้ยังไม่ต้องทำ แสดงว่าต่อไปก็ไม่แน่น่ะสิ แต่ช่างเถอะ คงจะไม่มีอะไรมากนักหรอก ฉันและเพื่อนเดินตามพี่เอ็มออกไปด้านนอก เขาพาเดินมาลานด้านหน้าตรงกลางที่มีรถจอดโชว์อยู่
“ยืนนี่แหละ” เขาจับแขนฉันดึงให้ไปยืนข้างรถสปอร์ตคันสวย
ทรายและแบ๋มคอยทำหน้าที่ถ่ายรูปให้ ก่อนที่รั้วจะเปิดให้คนนอกได้เข้ามา ตอนแรกที่เห็นว่ามารอกันอยู่ก็รู้สึกว่าเยอะแล้วนะ แต่ตอนนี้คือคนเยอะมากกว่าเดิมหลายเท่า และพวกเขาก็ไม่ได้สนใจอะไรฉันกันนักหนาหรอก พวกเขาสนใจรถ สนใจพวกหนุ่ม ๆ ในแก๊งมากกว่า
สายตาของฉันเห็นผู้ชายคนหนึ่งรูปร่างหน้าตาคล้าย ๆ กับพี่โจคนที่มาขอไลน์ฉันเมื่อคืนก่อน แต่ก็คิดว่าคงไม่ใช่เพราะเขาบอกว่าวันนี้มีงานฉันก็ไม่ได้ถามหรอกนะว่างานอะไร คุยได้แค่ไม่กี่วันก็รู้สึกว่าคุยไม่ถูกคออย่างไรก็ไม่รู้
ฉันมองไปทางอีกด้านหนึ่ง เห็นมีแต่พริตตี้ที่ยืนอยู่ ยังไม่เห็นไฟและเพื่อน ๆ ของเขา แต่สมาชิกในแก๊งน่าจะยืนปะปนกันอยู่ ดูจากที่ผู้คนเข้าไปคุยด้วยก็ทำให้เดาได้ไม่ยากเลย
“ไฟนี่หว่า”
ฉันหันหน้ากลับมาได้เพียงแค่แป๊บเดียวก็ต้องหันกลับไปมองอีกครั้งเมื่อได้ยินแบ๋มพูดว่าไฟมา เขาดูเปลี่ยนไปพอสมควรหน้าตายังคงดีเหมือนเดิมเพียงแต่ดูโตขึ้น ขนาดว่ามีแว่นดำและหมวกแก๊ปสวมปิดบังใบหน้าไปบ้างแต่ก็ยังดูหล่อ รูปร่างของเขาก็สูง หุ่นดีสมส่วนมาก เขาสวมชุดนักแข่งสีดำแถบขาวเล็ก ๆ และตรงด้านข้างลำตัวเป็นสีแดง