Chapter 17

2024 Words

Hindi ako maaaring magkamali. Sigurado akong si Kuya Iñigo ang lalaking iyon pero bakit? Abala pa rin sa pag-aayos ang mga lalaki sa mga panali ko sa katawan. Hindi pa rin nawawala ang malokong ngiti ni Mister Z. Ilang saglit lang ay may dalawa pang lalaki ang pumasok sa silid. Bitbit ng mga ito ang isang malaking kahon at dalawang lata na sa tingin ko ay pintura ang laman base na rin sa amoy. Tulad ng mga nauna ay balot din ang mga ito ng itim na damit at puting maskara. Nagtataka ako kung bakit ganoon ang mga suot nila. Inilabas ng lalaki ang malaking canvas at patungan nito galing sa kahon. Inayos nito ang pagpapatungan ng canvas. Ipinuwesto pa nito ang lapis, paint brush at maliliit na lata ng pintura sa mahabang lamesa. "Ayaw ko na!" pagmamakaawa ko kay Mister Z. Nanginginig na rin

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD