Kabanata 17 :Will you Marry Me!
1160 Words
LEANDRO POV
PINAGMASDAN ko si Glenda habang hinihimay niya ang kinakain niyang karne. Alam kong pagod na pagod siya sa madalas naming love making. Napansin niyang pinagmamasdan ko na naman siya kaya huminto siya sa pagkain at ngumiti sa akin. May nais siyang hilingin base sa mga ningning sa kaniyang mga mata.
“It’s been a month now, Leandro. Maaari na ba tayong umuwi sa San Roque?” may pagmamakaawa sa kaniyang boses na hindi ko kayang hindian.
“Okay. Uuwi tayo sa San Roque para ipaalam kay Manang Lucinda ang relasyon natin.”
Pinamulahan siya ng pisngi. Hindi na maalis sa isip ko ang maaari niyang gawin kapag nalaman niya ang tungkol sa nangyaring sunog sa kamalig. Gusto kong maikasal siya sa akin para hindi na siya mawala pa. Hindi ako bibigay sa kondisyon at matatakot kay Rainer. Ever since ito na ang gusto nilang mangyari. Si Dad ang nagpalago ng asyenda at wala silang ambag man lang ‘don. Kami ang naghirap i-revive at wala kaming nakuhang tulong ng magkaroon ng drought at peste ang pananim. Same with Saavedra’s si Dad ang nagbalik ng pagaaari nila simula ng mamatay ang matanda. Nagbago na si Dad sa pagdaan ng panahon ngunit hindi niya magawang masabi sa akin ang katotohanang anak niya ako dahil alam ko ang tungkol kay Leanna ‘non but no one talks about it dahil kamatayan ang naghihintay sa kanila. Pero kasalanan ko ang lahat I asked them. Narinig kami ng mga guards ni Dad kaya lahat sila ay namatay ng araw ding iyon. Ngayon nararamdaman ko ang bigat ng katotohanan lalo na kung malaman niya na ako ang dahilan ng lahat.
“Hey! Leandro!” tawag sa akin ni Glenda at natulala na pala ako.
“S-Sorry..ano ulit iyon?” tanong ko dahil nawala na naman ako sa focus.
Umiling siya at tumayo. Yumakap siya sa akin at hinalikan ako sa pisngi. “Ikaw ang may kailangan ng pahinga. Bukas nalang tayo pumunta ‘don. Makakapaghintay iyon. Take a rest,” bulong niya.
Hindi ko siya hinayaang makawala sa akin. Pinaupo ko siya sa aking kandungan. Hinalikan ko ang kaniyang leeg at paakyat sa kaniyang punong tainga.
“Ikaw lang ang pahinga ko kaya makakapagpahinga lang ako kapag sinamahan mo ako sa kuwarto.” Inirapan niya ako at sinimangutan.
“Hindi pahinga ang ginagawa mo kapag nasa kuwarto tayo. Lalong nakakapagod kaya..” alam kong biro lamang niya iyon.
“Owww..Omg!” napatda siya’t tatayo na sana siya pero hindi ko iyon hinayaan. Naramdaman niyang may unti-unti namang nabubuhay sa pagitan ng hita ko. Hindi ko alam pero kapag nasa malapit lang siya ay madali akong magkaganito. Nasabik ako sa kaniya at hindi ko mapigilan ang hindi tigasan kapag malapit lang siya. Pinaupo ko lang siya ‘ron habang sinisimulan kong halikan ang kaniyang leeg pababa sa kaniyang balikat.
Nagpakawala siya ng mahinang ungol ng ipasok ko sa blouse niya ang aking kamay at kalagan ang kaniyang brassiere.
“Hmm..ahhhm.. Leandro tapusin mo muna ang pagkain mo…” medyo utal-utal na siya habang sinasabi ito kaya hindi ko napigilan ang mapangiti.
“I’m done. Nasa dessert na nga ako.”pilyo kong sabi.
Matapos iyon ay alam kong pati siya ay nahahawa na sa kalokohan ko. Naglapat ang labi namin at sa kapusukan namin ay nalimutan namin na kailangan naming magpunta sa bukid para tignan ang patanim. Tumunog ang kaniyang telepono at ang lahat ay nawala.
“Paano ba iyan. Later nalang dahil ready na ang mga meryendang dadalhin natin sa mga tauhan. Hmmm..” kinintalan niya ako ng halik sa labi. At ipinabalik ang kawit ng kaniyang bra. Bago siya umalis ay marahan niyang piniga ang aking p*********i kaya hinigit ko ang kaniyang mga kamay.
“Lalo mo lang akong tinutukso..halika ka nga dito,” muling naglapat ang aming labi. Matapos ay tumakbo siya paakyat ng kaniyang kuwarto para magpalit ng damit. Hinintay ko nalang siya sa baba.
Dinaanan namin ang mga miryenda na dadalhin sa bukid. Pinagmasdan ko si Glenda na sobrang saya sa kaniyang ginagawa. Hindi na ako magtataka kung mahalin siya ng mga tauhan sa asyenda dahil mabait siya at hindi na siya ang patpatin na alalay ni Xyrine. Bigla ko nalang siya naalala siguro kailangan ko silang inbitahin sa kasal namin ni Glenda. Hindi maganda ang naging huling pagkikita namin ni Calev at siguro naman napatawad na nila ako.
Namamahinga na ang mga tao ng dumating kami at nagtulong-tulong sila para magkaroon ng miryenda ang lahat. Marami ang ayaw sa akin pero wala naman kaming magagawa kailangan nila ako dahil sa trabaho at ganon din ako sa kanila.
Nagpasalamat sila at naglakad-lakad kami ni Glenda para makita ang mga tinamnan nila. Maganda ang panahon kaya kahit papaano ay nakahinga ako ng maluwag.
“What do you prefer for our wedding?” agad kong tanong sa kaniya nang medyo malayo na kami sa mga tao.
“Mukhang ayaw sa kin ng pamilya mo.” hindi na nakakagulat ang sinagot niya sa akin.
“Pakakasalan ko kung sino ang nais ko. At ikaw iyon, Glenda Rivas. Pumunta ako dito para gampanan ang iniwan sa akin ni Dad na mana at ako ang magdedesisyon sa buhay ko.”
“Gusto ko small and simple wedding lang. Basta sa simbahan mo ako dadalhin,” sabi niya.
“Then, don’t expect it to be small. I-Invite the Saavedra’s at ang mga tauhan natin. Siguro next month na tayo magpapakasal,” hinawakan ko ang kaniyang kamay.
“Ang bilis naman. Paano ang preparations? Kailangan mga 3 to 6 months at least.”
“Anong ginagawa ng pera? Saka ayokong mabuntis kita tapos saka tayo ikakasal,” giit ko.
“Ang bilis naman.”
“Ayaw mo bang maging asawa ang isang guwapong katulad ko?” biro ko.
“Kahit sino naman magpapakasal sa iyo noh. Guwapo at mayaman pa. Hindi ko inexpect na mamahalin mo rin ako.” Hindi ko alam ang gagawin ng makita ko siyang umiiyak sa harap ko. Pinahid ko ang kaniyang mga luha pero talagang napaka-emosyonal niya.
“B-Bakit ka umiiyak? Ayaw mo ba? hindi kita pipilitin..” bawi ko pero umiling siya.
“Matagal na kitang crush. Tapos ngayon pakakasalan mo ako? Hindi ba ako nananiginip?” napapikit siya ng halikan ko siya. Para lang maramdaman niyang totoo ang lahat ng ito. Lumuhod ako at hinalikan ang kaniyang kamay.
“Now, Miss Glenda Rivas, will you marry me?” mula sa aking bulsa ay kinuha ko ang maliit na kahon na naglalaman ng singsing.
Hindi niya malaman ang gagawin dahil halos lahat ng tao ‘ron ay kitang-kita ang pagpropose ko.
“Tumayo ka na diyan! P-Please!”
“Sagutin mo muna ang tanong ko..Will you M-Marry me?” nginisihan ko siya.
“O-Oo nga diba.. kaya nga binigay ko na sa iyo ang kipay ko..kaya tumayo kana diyan..” tumayo ako at isinuot sa kaniyang daliri ang singsing. Lalo siyang pinamulahan nang sandaling iyon.
“Nahihiya ako.” Bulong niya.
- Writer
