พิมพ์มาดาออกมาจากห้องแต่งตัวด้วยชุดที่คนตรงหน้าเรียกว่าชุดพยาบาล แต่ความจริงแล้วมันเหมือนผ้ากันเปื้อนผืนเล็ก ๆ เสียมากกว่า ข้างหลังนั้นโล่งโปร่งไม่มีอะไรปิด ทำให้ก้นกลม ๆ ของเธอรู้สึกเย็นวูบไหวเมื่อโดนความเย็นจากเครื่องปรับอากาศ
“แหม..ชุดนี้เหมาะกับหนูพิมพ์จริง ๆ ด้วย ไม่เสียแรงที่เฮียไปเลือกเองกับมือ”
“เลือกเองเลยเหรอคะ!” พิมพ์มาดาตาโตเลิกคิ้วสูงด้วยความตกใจ รูปร่างหน้าตาแล้วก็รวมไปถึงท่าทางของเขาไม่น่าจะกล้าไปเลือกไอ้ชุดแบบนี้ด้วยตัวเองเลยสักนิด
“ใช่ค่ะ เฮียเลือกเองกับมือทุกชุดเลย นี่ ยังมีอีกหลายชุดไว้รอให้หนูพิมพ์ใส่” ว่าแล้วอาร์เดนก็เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าออกจนสุด ทำให้ตอนนี้พิมพ์มาดาเห็นว่าข้างในตู้บานใหญ่นั้นมันเต็มไปด้วยชุดเซ็กซี่สารพัดอาชีพ
..เป็นผู้ชายแบบไหนกันที่กล้าไปเลือกชุดแบบนี้ด้วยตัวเอง..
“ไหน บอกเฮียมาสิคะว่าคุณพยาบาลไม่สบายตรงไหน เดี๋ยวเฮียช่วยรักษาให้” ว่าแล้วลำแขนแ
